DIARY: 162

 photo RecentlyUpdated305.jpg
Dat mijn leven alles behalve saai is, dat neem je zo van me aan als je mijn blog een klein beetje volgt. Deze week was ook weer alles behalve saai, van Parijs tot Roosendaal en van Breda tot Den Haag, ik heb me prima vermaakt.

Maandag
Ik begon mijn week op de DutchCowboys redactie in Roosendaal. Ik was een uurtje later van huis gegaan dan normaal en was slechts een kwartier later in Roosendaal. Ik hou van werken in de ‘kerstvakantie’. Het was een gezellig dagje werken, met handstanden, te veel snoep en natuurlijk ook.. schrijven! ’s Avonds reed ik naar Breda waar ik een nachtje zou overnachten, de volgende dag stond namelijk Parijs op het programma.

Dinsdag
Over Parijs heb ik natuurlijk al redelijk wat geschreven, die verdomde snapshot diary’s ook, wat heb ik in mijn diary dan nog toe te voegen? Goed. Parijs was fabuleus, zoals altijd. We waren er twee uur later dan gepland door een file die ons maarliefst twee uur stil liet staan. Niet goed. Nadat we hadden ingecheckt bij Hotel Sezz vertrokken we richting het centrum, lopend. Na de nodige foto’s bij de eiffeltoren schoven we aan bij Côté sushi voor een heerlijke sushi lunch. Vervolgens deden we cultureel door naar boven te gaan bij de Arc de Triomphe (prachtig uitzicht, echt een aanrader), om vervolgens keihard te gaan shoppen. Dat laatste viel een beetje tegen omdat er nog nergens sale was (en ik vertik iets te kopen dat een week later voor de helft van de prijs in de winkel hangt). Na het ‘shoppen’ dronken we een wijntje en dat werden meerdere wijntjes en dat eindigde met rosé champagne in ons fantastische bad.

Woensdag
Daar had ik woensdag een klein beetje spijt van, want halleluja, wat een bizarre kater. Zo misselijk, mijn maag bleef maar samenknijpen en ik bleef maar kokhalzen. Zeven uur lang. Totdat we halverwege België waren en ik ineens zin kreeg ik cola en chips, daarna ging het wel weer OK. Maar de laatste ochtend in Parijs heb ik dus volledig gemist. Nooit meer rosé voor mij. Maar weet je wat zo gek is, het is op dat moment zo heftig dat ik denk ‘OMG ik drink nooit meer alcohol’ en ‘dit is het aller ergste dat ik ooit heb meegemaakt’ maar uiteindelijk drink ik de volgende avond alweer een Aperol. Eentje maar, maar ik kon me toen al niet meer voorstellen hoe ik me toen voelde.

’s Avonds borrelde ik met mijn ouders, broertje en zusje bij mij en aten we bij een Indonesisch restaurant bij mij in de straat. Kerstavond doen we normaal anders (met kalkoen en bij mijn ouders), maar gezien de omstandigheden was dit een prima alternatief.

Donderdag
De volgende ochtend werd ik wakker met mijn zusje naast me. Dat botste een beetje, want ik ben ’s ochtends vaak heel erg vrolijk (en irritant), zij heeft echt een uurtje voor zichzelf nodig. Gelukkig kwam het niet tot een ontploffing ;-). Ik maakte een paar blogs, we reden naar het nieuwe huis van mijn ouders en hadden onze ’traditionele’ kerstbrunch met nutella croissants en scrambled eggs en bacon.

’s Middags maakte ik van het nieuwe huis van mijn ouders mijn kantoor en werkte ik weer een paar uurtjes. Ondertussen deed mijn zusje mijn make-up en haar (kan ze dat niet iedere dag doen) en maakten we ons klaar voor de avond, lekker eten bij een restaurant in Den Haag.

Vrijdag
Op tweede kerstdag werd ik wakker met sale shoppen, Net-A-Porter, Adidas voor Stella McCartney, de Bijenkorf, ZARA, Mango… ik wist niet waar ik moest beginnen. Overal heb ik mandjes gevuld, maar uiteindelijk heb ik geen enkel mandje afgerekend en ben ik op mijn fiets naar Den Haag gestapt. Ook daar had ik in iedere winkel weer mijn armen vol, maar alleen bij ZARA rekende ik af. De rest deed ik online wel.

’s Avonds aten we met familie, oom, tantes, neefjes, nichtjes, gewoon gezellig. Lekker eten, lekker praten en verder niet te veel hoeven. Zo hoort Kerst wat mij betreft te zijn.

Zaterdag
Op derde kerstdag begon ik met het bewonderen van de sneeuw. Vervolgens was het tijd voor wat NTC workouts en dergelijke. Mijn voornemen voor 2015, of nou ja een van de voornemens is, dat ik nu ECHT meer spierverstevigende oefeningen moet gaan doen. En dan kunnen we daar beter maar direct mee beginnen, toch?! ’s Middags spendeerde ik met MacBook, iPad en iPhone op de bank, werken, lezen, chillen, dat soort dingen.

Aan het eind van de middag stonden Marloes en Paul voor de deur voor een shop en sushidate in Den Haag. Eerst liepen we ruim anderhalf uur door de Bijenkorf (alweer!), vervolgens dronken we een wijntje (rode, geen rosé) bij Knossos en daarna was het sushi bunkeren voor ons leven bij Sumo. We sloten de avond af bij mij op de bank, die we hadden uitgeklapt als slaapbank en bedekt hadden met plaids en dekens. Lekker knus haha.

Zondag
De dag dat ik afscheid moest nemen van het huis van mijn ouders. Mijn hele leven was dit mijn ’thuis’. Ook al voelt mijn studio nu echt als mijn plekje, thuis was het huis in Monster. Maar dat is vanaf vandaag niet meer, de sleutel is overgedragen en gisteren nam ik afscheid. Niet leuk. Maar goed… wat doe je er aan? Het is maar een huis, de herinneringen die ik daar heb gaan niet verloren. Hoop ik.

Aan het eind van de middag stond Carlissa voor mijn deur en deden we een werk+eet+brainstorm date. Gezellig en nuttig!

En dan is het nu alweer ‘week 1’, nog een paar dagen 2014 en dan is het 2015. Jeuzus. Ik heb mijn goede doelen nog niet eens echt op een rijtje. Ik heb helemaal niets op een rijtje. Tijd vliegt, te hard.

Liefs,
Annemerel

Delen:

13 Reacties

  1. december 29, 2014 / 12:07

    Bizar dat het nog maar een week geleden was dat je in Parijs was, of nog niet eens een week geleden. Voor mijn gevoel is dat al veel langer terug!

  2. december 29, 2014 / 12:13

    Wat een week zeg, werken, Parijs, kerst en afscheid van je ouderlijk huis. Het voelt stom, maar aan een huis kunnen zoveel herinneringen kleven, heel herkenbaar.

  3. december 29, 2014 / 12:20

    Wat heb jij toch een heerlijk leventje, Annemerel!
    En even over het feit dat je ouders gaan verhuizen: toen ik 10 jaar geleden samen met mijn ouders verhuisde was ik ook bang dat alle herinneringen die ik in ons oude huis had (waar ik vanaf mijn geboorte had gewoond) verloren zouden gaan. Nu, 10 jaar later, heb ik nog steeds al die fijne herinneringen, ook al woon ik daar niet meer. Dus dat komt bij jou ook helemaal goed! :)

  4. december 29, 2014 / 12:39

    Ja tijd vliegt zo hard he! Helemaal als je een druk leven hebt, dan volgen de weken elkaar in zo’n hoog tempo op dat je echt de tijd moet pakken om af en toe even rustig te plannen. Ben een beetje jaloers op je tripje naar Parijs, wat een fijne stad is dat!

  5. december 29, 2014 / 12:51

    Time files! Het is wel snel gegaan, met het ouderlijk huis. Ik zou het er zelf ook wel moeilijk mee hebben. Maar zoals j zegt, de herinneringen blijven!

  6. december 29, 2014 / 12:57

    herkenbaar, mijn ouders zijn ook heel plotseling verhuisd naar hun nieuwe huis. Weet dus helemaal hoe gek dat kan voelen, ineens andere mensen in het huis waar jij bent opgegroeid..

    moet wel zeggen dat we nu al heel snel nieuwe herinneringen in het nieuwe huis hebben gemaakt!

  7. december 29, 2014 / 16:29

    Erg leuk weer om te zien! Ik snap heel goed dat het lastig kan zijn om het huis waarin je helemaal bent opgegroeid en al je herinneringen hebt, ineens te moeten afstaan aan onbekenden die erin gaan wonen

  8. december 29, 2014 / 18:01

    Parissss <3 Goodlife!

  9. december 29, 2014 / 20:04

    Ik heb mijn doelen op een rijtje maar dat is dan ook alles :D

  10. december 30, 2014 / 10:45

    De tijd gaat inderdaad super snel! Blijf me daar over verbazen. En raar idee lijkt me dat, dat het ouderlijk huis verkocht wordt..

  11. Ashley
    december 30, 2014 / 11:05

    Leuke Diary, maar we love snapshot diary’s haha… Meer meer meer!

  12. december 30, 2014 / 13:28

    Lijkt me lastig om afscheid te nemen van het huis waarin je bent opgegroeid. Mijn ouders zijn in mijn jeugd flink veel verhuisd, dus ik kan me er geen voorstelling van maken!