RUNNING TO NYC: XII

Ik durf het eigenlijk nog steeds niet hardop te zeggen, maar sinds vrijdagochtend doet mijn been spontaan een stuk minder pijn. Kon ik donderdag nog niet staan in de tram en was het stukje tramhalte Keizersgracht en nummer 424 eigenlijk al te veel, vrijdag werd ik wakker en toen ik mijn benen naast mijn bed zette zakte ik er voor het eerst in tijden eens niet direct doorheen. Ik geloofde het bijna niet en probeerde voor de grap de trap eens af te lopen (dit deed eigenlijk al maanden pijn) en nu.. niks.

Toen ik ’s middags nog steeds geen pijn had besloot ik het er gewoon op te wagen, hardloopbroek aan, compressiekousen (nieuwe) over mijn kuiten, een paar keer mijn voeten flexen (schijnt goed te zijn) en daarna op een heel rustig tempo vijf kilometer gelopen. Na iedere kilometer nam ik heel even pauze om mijn voeten te flexen (ik bedoel daar dus mee mijn tenen naar mijn knie laten wijzen, even aanspannen en weer loslaten). Toen ik thuis kwam had ik nog steeds nergens last van. Ik besloot mijn been een wisseldouche te geven (extreem warm – extreem koud, ongeveer vijf minuten lang). Dat was best heftig.. ’s Avonds toen ik een filmpje op de bank keek legde ik een icepack op mijn scheenbeen. Ik had nog steeds geen pijn, maar ik neem altijd graag het zekere voor het onzekere.

Zaterdag in Antwerpen had ik ook bijna nergens last van en zondag ook niet. Dus ik liep tien kilometer. Het vroor, maar dat maakte niets uit. In koude lucht zit meer zuurstof en voor mij als bronchitis “patient” is dat altijd mooi meegenomen. Het is niet dat ik mijn Ventolin niet meer in hoef te nemen, maar het voelt in ieder geval een stuk beter dan benauwd en vochtig weer. Ook de tien kilometer ging goed en na het lopen herhaalde ik hetzelfde ritueel als twee dagen ervoor. En ook gisteren liep ik weer tien kilometer. Ik wil niet zeggen dat ik TERUG ben, want ik heb nog wel ergens een (angstige) rem zitten. Ik ben ook nog steeds iedere ochtend bang dat ik met pijn in mijn been uit bed stap. Maar ik heb wel vertrouwen, dat als ik genoeg rust blijf nemen, het wel goed moet komen.

Ik durf eindelijk weer te dromen over de halve marathon over 38 dagen.. Onder de twee uur zie ik momenteel even niet gebeuren, maar al is ‘ie ook maar 1 meter beter dan vorig jaar (ongeveer twee uur en acht minuten), dan ben ik al meer dan tevreden.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

Delen:

21 Reacties

  1. februari 1, 2012 / 17:10

    Ah heel fijn dat het weer beter gaat! ( even afkloppen ;) )

  2. Leonie
    februari 1, 2012 / 17:12

    Wat fijn voor je! Hopen dat het zo blijft!

  3. februari 1, 2012 / 17:24

    fijn dat het goed gaat! Hopen dat het zo blijft =) Komt snel dichterbij hé!

  4. februari 1, 2012 / 17:25

    Succes hoor!

  5. Femke W
    februari 1, 2012 / 17:37

    Waarom neem je eigenlijk die wisseldouche? Dat stimuleert wel je bloeddoorstroming maar als je klachten had die wezen op een ontsteking is dat niet slim, vloekt ook met het ijspak dat je ertegen aan legt. Ontsteking = warmte vermijden! Veel succes, hoop dat je herstelt, vergeet wel niet je trainingen langzaam weer op te bouwen voor je weer last krijgt.

  6. februari 1, 2012 / 17:50

    Eh 38 dagen. Waar blijft de tijd?

  7. Iris
    februari 1, 2012 / 18:50

    Oeh, fijn dat het beter gaat! Keep up thé good work ;)

  8. februari 1, 2012 / 20:06

    Wat fijn dat het beter gaat :)

    • Karlijn
      februari 1, 2012 / 21:11

      Michelle, hardlopen is lastig met astma, maar het is wél heel goed voor je. Als je conditie eenmaal wat beter is, gaat het vaak ook wat beter met de astma. Hier mijn tips:
      – Het is voor astma patiënten extra belangrijk om het langzaam op te bouwen. Ga op zoek naar een schema (waarin je bijv begint met 15x 1 min hardlopen en dan weer 2 min wandelen en dit steeds een beetje opbouwt, de keer erna bijv maar 1min wandelen, de keer erna 2min hardlopen achter elkaar)
      – Volg dit schema echt!! In het begin voelt het misschien veel te makkelijk, maar zo train je naast je spieren ook je longen en wennen die langzaam aan inspanning.
      – Wanneer je in het schema op een punt komt dat een training heel moeizaam gaat, doe de volgende keer dan nogmaals dezelfde training, of ga zelfs een stapje terug. Ga pas naar de volgende stap als je de training vrijwel moeiteloos kunt lopen, qua vermoeidheid én ademhaling!
      – Als je astma educatie gebruikt, puf dan goed voor je gaat lopen, en neem evt onderweg halverwege nog een pufje ventolin.
      – Zoek uit of je zoals ik juist slechter kunt ademen in koude lucht, of zoals Annemerel juist béter, en houd hier rekening mee in je trainingstijdstip.
      – Loop minimaal 2 x per week, anders heeft het niet zoveel zin voor het opbouwen van conditie, en loop liever geen 2 dagen achter elkaar maar neem een dag pauze. Zo krijgen je longen (en spieren) de gelegenheid te herstellen van de inspanning.
      – En, heel belangrijk: loop niet te hard!! Begin rustig, op een tempo waarop je nog een gesprek zou kunnen voeren. Zo voorkom je dat je snel buiten adem raakt.
      – Als je dat moeilijk vindt, of als je nu teveel last hebt van de koude lucht, ga dan in de sportschool op een band lopen, daar kan je het tempo instellen en leer je om een constant tempo aan te houden.

      Als je het rustig opbouwt (dat is echt heel belangrijk) en het volhoudt om elke week 2 of 3 x te lopen, zal je zien dat je binnen een maand een heel stuk achter elkaar kunt hardlopen, zónder verkrampte longen! (en dat je misschien wel minder last van je astma krijgt)

      Succes en vooral veel plezier!!

      Sorry voor mijn ongevraagde adviezen, maar ik had altijd hetzelfde probleem als jij en ik gun jou ook het plezier van (bijna) moeiteloos hardlopen!

      • Michelle
        februari 2, 2012 / 10:33

        Hartstikke bedankt voor je tips Karlijn!! Ik ga eens op zoek naar een goed schema, ik ben benieuwd! Lijkt me zo fijn om gewoon te kunnen rennen voor de bus/trein en niet aan de beademingsapparatuur te hoeven erna! ;) Fijn dat het jou ook gelukt is! :)

        • Karlijn
          februari 2, 2012 / 15:25

          Haha jaa dat had ik dus ook altijd. En dat iedereen je dan zit aan te staren van jezus moet jij niet eens wat aan je conditie doen, je lijkt wel een bejaarde.
          Het gaat je vast lukken :-)

  9. Michelle
    februari 1, 2012 / 20:11

    Fijn voor je, ik hoop dat het zo blijft! Good luck :)
    Kun je een keer wat vertellen over hardlopen en bronchitis/astma? Ik wist helemaal niet dat je dat had trouwens! Extra knap dat je zo goed kunt hardlopen. Ik heb zelf ook astma en zou graag willen leren hardlopen, maar ik heb al na 3 minuten onwijze pijn aan mijn longen.. :( Ik ben benieuwd naar tips :) Liefs!

    • Karlijn
      februari 1, 2012 / 21:14

      Sorry ik had op de verkeerde ‘beantwoorden’ geklikt, de reactie hierboven is dus voor jou bedoeld Michelle!

  10. februari 1, 2012 / 20:26

    Da’s goed nieuws! Fijn dat je een manier hebt gevonden waarop je geen pijn hebt. Hopelijk blijft dat zo! Ondertussen sowieso heel veel respect voor die 10 km al, laat staan als je straks weer 21 kan. Succes nog met de voorbereidingen!

  11. Karlijn
    februari 1, 2012 / 20:51

    Wat ontzettend fijn zeg dat je er wat minder last van hebt!!! Hopelijk blijft dat zo en wordt het langzamerhand steeds beter tot het helemaal weg is (en blijft!).

    ook fijn trouwens dat jij wél met koude lucht hardlopen, maar wel apart. Er mag dan wel meer zuurstof inzitten, als ik in koude lucht ga hardlopen of hard fietsen verkrampen mijn bronchiën direct :-(

  12. februari 1, 2012 / 21:17

    Wat fijn dat het goed gaat! Zoiezo moet je het niet echt hardop zeggen, dan gaat het daarna vast weer slecht..

  13. februari 1, 2012 / 22:33

    Let je wel op dat je niet weer helemaal terugvalt! Ik hoop voor je dat je de halve marathon mee kunt doen!

  14. februari 2, 2012 / 10:02

    Wat fijn om te horen! Succes met trainen!

  15. Joëlle
    februari 2, 2012 / 18:10

    Fijn dat je weer kunt hardlopen! Ik vind het verschrikkelijk om te lopen als het zo koud is. Trek jij dan eigenlijk nog extra kleding aan of doe je nog andere dingen dan anders? Want met alleen shirt en vestje krijg ik het pas na een minuut of tien warm en loop ik daarvoor te verkrampen van de kou, maar anders zeul je weer zoveel met je mee… Of ik ben gewoon een koukleum :P.

    • Annemerel
      Auteur
      februari 4, 2012 / 10:12

      Ik draag een thermoshirt onder mijn hardloopjasje en ik draag een panty onder mijn hardloopbroek. Gisteren had ik ook muts en handschoenen aan maar ik vind dat toch niet zo lekker zitten met hardlopen..

  16. februari 2, 2012 / 18:43

    Ik wilde precies hetzelfde zeggen als Michelle. Ook ik heb astma en ik vind het moeilijk om te gaan hardlopen en ook als ik nu een paar minuten fiets, ben ik al helemaal buiten adem.. Dus Karlijn, thanks for the tips!