Toen ik zondagochtend naar buiten keek had ik alles behalve zin om te gaan hardlopen. Ik weet niet hoe het er in de rest van de wereld uit zag, maar vanuit mijn raam was het grijs, grauw, blegh. Een kleine teleurstelling na al die strak blauwe luchten en grote hoeveelheden zon. In mijn hoofd had ik mijn looprooster al omgegooid (loop normaal eigenlijk altijd op dinsdag, vrijdag & zondag), toen ik ineens zag dat de lucht weer strak blauw was.
Mijn idee? Mijn bikini onder mijn hardloopsetje aantrekken (voor de zekerheid) en even snel naar het strand rennen. Op het strand een fijn beschut plekje opzoeken en misschien wat spieroefeningen doen.. Beetje LA style zeg maar. I LOVE LA STYLE. Als ik aan LA denk dan denk ik aan prachtige mensen die met hun mooie gezonde lichamen langs het strand hardlopen en yogaklasjes aan de waterlijn waarin mensen compleet in het wit gekleed gaan. Ik ben er helaas nooit geweest, maar dat soort waanideeën krijg ik door series als 90210.
Goed, terug naar Den Haag afgelopen zondag. Na een kleine twee kilometer was ik op het strand en was ik al aardig opgewarmd. Met de zon in mijn gezicht (en het windje mee) besloot ik in mijn shirtje uit te trekken en dus in mijn korte broekje met bikinitop hard te lopen. De blikken die ik kreeg van mensen die in kaplaarzen, dikke fleecevesten en sjaals gewikkeld waren. Ik liep zo lekker dat ik eigenlijk vergat dat ik maar voor een klein rondje ging en tussendoor spieroefeningen zou doen. Ineens was ik vijf kilometer verder en toen dacht ik.. joh waarom loop ik niet gewoon naar mijn ouders toe?
Op een gegeven moment werd het zand nogal zacht, ook aan de waterlijn. Ik dacht dat het snel wel op zou houden, maar dat gebeurde niet. Het zand bleef zacht en ik bleef wegzakken. Reden van het zachte zand? Ik geef “De Zandmotor” de schuld. Voor degene die daar niet bekend mee zijn, google het even.. Ik snap het ook niet helemaal maar ze hebben dus een schiereiland tussen Monster en Kijkduin aangelegd en de natuur moet er nu voor zorgen dat hier een nieuw stuk strand / duin / bescherming door ontstaat. Needless to say, echt vloed leek het tussen Monster en Kijkduin al even niet meer geweest. En dat verklaart dus ook de achterlijke spierpijn die ik op dit moment in mijn kuiten en voeten heb. Een zachte ondergrond voor je voeten is goed, maar dit was net iets te veel van het goede.
In Ter Heijde besloot ik even op de plek te kijken waar over een week Elzenduin Beach moet staan. Op dat moment lag er nog niet veel meer dan de houten vloeren en vlonders, maar zoiets kan snel gaan. Had de strandtent nog nooit zo in “opbouw” gezien, best wel apart. Iedereen zat ook echt op de vlonders alsof het een één of ander publiek bezit was. Ik wilde ze allemaal wegjagen en zeggen dat ze daar niet zomaar mochten zitten, maar eh… kon me nog inhouden. Met mijn T-shirt inmiddels weer aan liep ik naar het ouderlijk huis.
Daar zat ik een paar uur in de zonovergoten tuin van mijn ouders. Het was zo heerlijk warm en relaxt en stiekem had ik echt geen zin meer om terug te lopen. Mijn moeder wilde me best terugbrengen met de auto (ik verdenk haar ervan dat ze me zelfs liever thuis bracht dan dat ze me terug liet lopen, die had er niet helemaal vertrouwen in..). Maar ik moest van mezelf, het was de eerste ‘vrije duurloop’ en die 20 kilometer moest en zou ik lopen. In acht kilometer liep ik naar huis (had er al twaalf gelopen) en dat ging verbazingwekkend goed. Onderweg kocht ik nog even snel een zak sla bij de Albert Heijn (die ging over tien minuten dicht en ik had geen lekkere verse groenten in huis), tip voor mensen die aandacht willen.. Ga met een bezwete kop en in hardlooptenue (liefst kort broekje) de Albert Heijn binnen. Ik garandeer je dat er NIEMAND is die NIET staart. De laatste kilometer met die zak sla in mijn hand leverde ook veel bekijks.
Toen ik thuis kwam sloeg ik de balkondeuren open en genoot ik na op mijn exercise ball (stoelen staan nog in de schuur), icepack op mijn scheenbeen (uit voorzorg), glaasje citroenwater en zelfgemaakt ijsje in de hand… Madonna in de oren. Ja life’s gooooood!
Het was echt zo’n zondag die ik het liefst iedere zondag zou meemaken. De spierpijn die ik nu nog steeds heb mag in het vervolg uit het plaatje, maar ook dat zullen we overleven…
(Ahhh volgens mij krijg ik deze week te horen of ik ben ingeloot voor de Marathon van New York, de kans daarop is EXTREEM klein en het was slechts één van de mogelijkheden waarop ik mee zou kunnen doen.. Maar ben toch wel heel erg benieuwd!)
Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin
ik kan me voorstellen dat je zondag rare blikken kreeg op het strand! brr wat was het koud toen! ik was die dag op de boulevard van Noordwijk en my god wat was die wind koud! in de zon en uit de wind was het heeerlijk maar die wind haha!
Haha respect! Zeker weten dat life’s good zo ja!
hoop dat je goed nieuws krijgt nog even duimen
Gaaf om te lezen hoor. Ben benieuwd of je bent ingeloot!
Haha ik zie je al gaan met die zak sla :P
Wat schrijf je toch altijd heerlijk luchtig, heel fijn om te lezen. Ben ontzettend benieuwd of je bent ingeloot! Duimen!
Bikkel!! :-)
Hardlopen met het mooie weer is zo lekker als je eenmaal loopt ;-)
Fanatiek!
klinkt heerlijk om op t strand te hardlopen!
Ik moet zeggen dat je me wel hebt aangestoken met die hardloopverhalen! Ben nu zelf sinds twee weken aan het trainen en loop constant met (lichte) spierpijn, but it’s worth it ;) Je stapt na een training met zo’n heerlijk voldaan gevoel onder de douche, en dat terwijl ik eigenlijk helemaal niet zo’n sporttype ben. Het eerste doel is 15 km kunnen lopen op een relaxt tempo, daarna zien we wel weer :)
Dat vind ik best wel een bikkel-doel :D de meeste mensen beginnen met 5 km kunnen lopen, maar jij stelt meteen een wat hoger doel! Supergoed, maar misschien moet je toch iets kleinere stapjes maken? Als je net begint is het nameelijk al heel knap als je 5 km kunt lopen aan een stuk, en daarna 10 is natuurlijk al helemaal geweldig! Die doelen zijn iets makkelijker te halen en op die manier blijf je er misschien langer plezier in houden (als je een doel haalt voel je je goed over jezelf en dat motiveert) en de kunst is natuurlijk om juist te blijven sporten, ook als de nieuwigheid er over een paar maandjes vanaf is.
Maar keep up the good work chick! Succes en vooral veel plezier! (en die spierpijn gaat vanzelf over, misschien iets langzamer opbouwen? En steeds minimaal een dag rust tussen de trainingen)
Leuk verhaal! Ben benieuwd hoe je dat zelfgemaakte ijsje hebt gemaakt! :)
Jahaaa, ik ook!! Ik stel voor: een logje met jouw favoriete self-made ijs recepten!! :D
Ik hoop echt dat je bent ingeloot! Ik was van plan om vandaag nog te gaan rennen, maar had geen tijd. Ik ga zondag wel sowieso!
Liefs, Mariette
Haha leuk verhaal weer! Ik houd nog steeds van je hardloop kledingsetjes. Zijn dat allemaal items van adidas by Stella mccartney?
Heeeeerlijk lijkt me dat.. hardlopen in je bikini langs het strand. Helaas moet ik mijn voorgevel wel inbinden met een sportbh anders loop ik niet echt lekker.
Mooi strand verhaal en zal zometeen ook 60km weg tikken op het strand!.
Die zandmotor is bekend en wel lastig lopen aldaar lijkt mij?
Misschien eens overwegen om een snelle loper(sneller dan de 3 uur) te vragen om jouw chip om te doen tijdens de marathon van Amsterdam,Rotterdam of andere erkende marathons zodat je recht hebt op een startbewijs voor Newyork?.
Wat een die-hard zeg! Ik houd het nu nog even op de sportschool, maar in het zonnetje hardlopen klinkt toch ook wel heerlijk!
Wow, respect, echt hoor, dat je je zondag zo productief begint en dan zo heerlijk eindigt. Als je het zo schrijft klinkt het echt alsof al die kilometers totaal geen moeite kosten, haha. Ik hoop voor je dat je toch naar NYC kan!
Ik zal voor je duimen (NYC)!
Hoop dat het je lukt met NYC! Ik bedacht me net tijdens het lopen, heb je misschien nog tips voor het uitbouwen vanaf de 5K? Ik heb inmiddels zo’n heel opbouwschema van 0 naar 5K voltooid, maar heb nogal moeite om mijn tijd te verbeteren; gaat me veel te langzaam, haha, dus dacht, misschien weet je nog een goed schema daarvoor.
Auteur
Wat goed! Ik heb zelf niet echt tips.. Hoe ik het gedaan heb was misschien niet de aller slimste manier. Op het moment dat ik vijf kilometer kon hardlopen ben ik twee dagen erna gewoon 10 kilometer gaan hardlopen. Op het vijf kilometerpunt nam ik dan vijf minuten pauze en dan deed ik dus nog een keer vijf kilometer. Denk niet dat dat erg verstandig geweest is (aan de blessure in mijn scheenbeen te zien was dat het niet)..
Misschien heb je iets aan deze podcastst? From 5K to 10K ? http://www.kissmyblackass.org/podcasts/from-5k-to-10k/
Respect!!
En je steekt me aan, heb gelijk weer zin om te gaan hardlopen door je verhalen ;)
Weet je al of je ingeloot bent?