RUN BABY RUN: Road to Boston XII

Over 19 dagen sta ik aan de start van mijn achtste marathon. Voor die tijd hoop ik nog een brief van de Boston Marathon Association hier thuis te ontvangen zodat ik mijn startbewijs op kan halen (alsjeblieft laat de internationale post dit niet verpesten) én moet ik nog even een vliegticket scoren richting Boston. Ik ben weer lekker van alles op het laatste nippertje. Waar ik gelukkig niet op het laatste nippertje mee was, dat waren mijn lange duurlopen, want die heb ik afgelopen maanden perfect uitgevoerd.

Ik begon met 17 kilometer op 1 januari om negen uur ’s ochtends. Op 10 januari liep ik 20 kilometer, hetzelfde deed ik op 22 januari. Op zowel 28 januari als 3 februari ging ik voor 25 kilometer. Op 9 februari ging ik voor 27,5, een week later op 16 februari deed ik weer een keer 20, om vervolgens op 22 februari voor mijn eerste 30’er te gaan. Op 6 maart liep ik nogmaals 30 en op 12 maart liep ik een halve marathon. Op zowel 18 als 24 maart ging ik voor 35 kilometer en daarmee kwam ik aan het einde van mijn lange duurlopen voor Boston.

Op de teller:
1x 17
3x 20
1x 21,1
2x 25
1x 27,5
2x 30
2x 35

Aan mijn lange duurlopen zal het op 17 april dan ook niet liggen. Als het niet gaat zoals ik hoop dan natuurlijk. Als het wel gaat zoals ik wil, dan heeft dit natuurlijk alles te maken met dit – zelf voor mij – indrukwekkende rijtje duurlopen van de eerste drie maanden van 2017.

Er is geen marathon waarvoor ik beter getraind heb dan voor deze Boston Marathon. Toen ik in Berlijn 3.26.43 liep had ik heus mijn duurlopen wel gedaan, maar ik had in de voorbereiding geen enkele intervaltraining gedaan. Als je dus afgaat op de trainingen die ik gedaan heb, zou ik fitter dan ooit moeten zijn. Maar zo voel ik me op dit moment niet. Een stuk fitter dan op 1 januari van dit jaar, maar ik voel me niet onoverwinnelijk, zoals ik me wel in 2015 voelde. Maar ik heb nog negentien dagen om te herstellen, misschien voel ik me op 17 april wel een compleet ander mens. We zullen het zien.

Mijn laatste lange duurloop afgelopen vrijdag ging niet zo makkelijk als de 35 kilometer die ik zes dagen eerder liep. En ik denk dat ik dat redelijk goed kan verklaren, want ik liep dus zes dagen eerder ook al 35 kilometer en ook al is mijn lichaam de inspanning gewend, ik liep nog nooit eerder twee keer 35 kilometer in een marathonverbreiding, laat staan binnen een week tijd. Ik merkte gewoon dat ik moe was en dat het tijd voor de taper aan het worden was. Maar hé we hebben de 35 kilometer volbracht en ondanks dat mijn tempo in de laatste tien kilometer drastisch onderuit ging, heb ik niet hoeven pauzeren of op adem hoeven komen, mijn tempo zakte, mijn benen smeekte om rust, maar ik liep wel door en dat is een mentale overwinning.

Nog negentien dagen tot Boston, waarvan ik er acht op Fuerteventura spendeer en drie in Boston. Mijn tijd hier in Nederland begint te tikken. Kan niet wachten :)

Liefs,
Annemerel

Delen:

9 Reacties

  1. Britt
    maart 29, 2017 / 12:03

    Ben heel benieuwd hoe het zal gaan in Boston! Waarom wacht je zo lang met het boeken van een ticket? Nog geen duidelijk over de plannen na Boston?

  2. maart 29, 2017 / 15:58

    Ik snap dat het heel eng is om uitspraken te doen/verwachtingen te creëren maar volgens mij heb je er gelijk in dat je eigenlijk best goed voorbereid bent! Hoop dat je je in de komende 19 dagen alleen maar nog fitter gaat voelen. Overigens vind ik het wel leuk om via je blog inzicht te krijgen in marathontraining (ondanks het feit dat de kans heel klein is dat ik er zelf ooit eentje ga lopen), ik zou zelf echt nooit bedacht hebben dat je zolang ‘rust’ neemt voor de daadwerkelijke marathon haha.

  3. maart 29, 2017 / 17:13

    Wat ongelofelijk gaaf dat dit alweer je achtste marathon is! Ongelofelijk dat je dat kan, haha! En dan ook nog eens in Boston (en daarvoor naar Fuerteventura, hallo!). Aan je duurlopen zal het inderdaad niet liggen, hopelijk voel je je helemaal fit op 17 april! Malou x

  4. maart 29, 2017 / 17:29

    Ahh, zo spannend! Ik loop een week eerder Rotterdam. Dat taperen: ik weet het niet. Het bevalt me niet. Mijn benen zijn rusteloos en rust nemen voelt zo gek, want juist als ik lekker door blijf lopen voel ik me vaak veel beter. Maargoed, ik probeer me wel aan het schema te houden.
    Wat heerlijk dat je lekker naar de zon gaat. Geniet ervan! En ik ga je volgen, hoor, in Boston!

  5. Kay
    maart 29, 2017 / 18:30

    Leuk stukje! Echt indrukwekkend hoeveel duurlopen je dit jaar al gedaan hebt! Ik ben benieuwd wat je na Boston gaat doen in the USA!

  6. Ilse
    maart 29, 2017 / 18:36

    Wat veel duurlopen heb je gedaan zeg! Goed bezig! Ik ben benieuwd naar het eindresultaat!

  7. Gerline
    maart 29, 2017 / 19:32

    Boston is echt leuk, dus als je daar nog iets langer wil/ kan blijven zou ik dat zeker doen!
    Brunchen/ lunchen is leuk bij Sonsie, Trident Booksellers en Sweetgreens. Leuke wijken zijn Back Bay, Beacon Hill en South End.
    Het mooiste uitzicht over de stad heb je vanuit de top van de Prudential en Bunker Hill Monument. Boston Public Garden is ook een aanrader en het fijnst hardlopen doe je langs de Charles River. Daar kan je lekker ongestoord over de fietspaden lopen zonder stoplichten, die je in de stad wel constant tegen komt.
    Het Museum of Fine Arts is overigens ook een echte aanrader en als je nog een auto wil huren dan is een tripje naar Cape Cod ook erg leuk!
    Oh en ga na de marathon vooral een Lobster Roll eten bij Luke’s Lobster of iets vergelijkbaars! :)

    • Annemerel
      Auteur
      maart 30, 2017 / 09:27

      Wauw thanks voor alle tips!!!!

  8. maart 29, 2017 / 21:19

    Ik vind het zo knap dat je dat allemaal volhoudt! Ik ben zelf helemaal geen mens die goed kan (en wil) hardlopen, dus super goed! Ik duim voor je dat alles goedkomt :)