Mijn marathontraining begon ik 77 dagen geleden, over 73 dagen is de marathon van Rotterdam. De trainingsperiode is op dit moment dus over de helft. Maar om maar direct met de deur in huis te vallen, ik ben absoluut nog niet waar ik 77 dagen geleden voor ogen had te zijn.
Eerst was er natuurlijk die blessure waar ik niet op gerekend had, de eerste weken van mijn training was ik dus vooral bezig met herstel daarvan en dat betekende relatief rustige loopjes van 5 tot 10 kilometer. Toen ik in januari weer begon met lang(ere) afstanden bleken mijn benen dat toch niet meer zo gewend te zijn. Na een dramatische 20 kilometer op 5 januari, liep ik op 12 januari juist weer een super goede 20 kilometer. Ik was blij en keek uit naar de tien kilometer wedstrijd het weekend erna en de duurloop van 22,5 kilometer die ik een paar dagen na die wedstrijd zou doen. Maar ik liep zowel die wedstrijd als die duurloop niet.
Sterker nog, sinds 12 januari heb ik – op die 3,5 kilometer interval tijdens onze crewmeeting vorige week maandag – helemaal niet. Een goed excuus heb ik eigenlijk niet. Wel een heleboel omstandigheden… Komt ‘ie dan hè..
Nou, eerst wilde ik persé een PR op de 10 kilometer tijdens de vondelparkloop, ook al was ik daar helemaal niet op getraind, maar ik dacht als ik nou de hele week niet loop dan heb ik op het moment van de wedstrijd zoveel onrust in mijn benen dat ik vanzelf een PR loop. Maar goed, ik liep die wedstrijd dus niet. En toen ik de dag erna een duurloop wilde doen regende het, ging mijn juicer kapot (drama) en had ik heel veel andere dingen te doen. De dag erna liep ik dus wel die 3,5 kilometer interval tijdens de crewmeeting, omdat het moest. De dagen erna was ik kapot van de spierpijn, no kidding. Dan de vrijdag voor mijn vakantie maar hardlopen? Had wel een hele lange to-do-list, maar hé, een stukje rennen moest wel lukken.. ware het niet dat ik afgelopen vrijdag ziek was en absoluut niet in staat was om te gaan rennen. De hardloopschoenen werden dus maar ingepakt en meegenomen op wintersport, want er lag toch geen sneeuw in het dorp en dan kan ik voordat ik broodjes ging halen ’s ochtends mooi een stukje hardlopen. Maar… 1. er ligt iedere ochtend een dik pak sneeuw en 2. iedere keer als ik het bergje voor ons appartement op loop ben ik al volledig buiten adem en heb ik het gevoel dat mijn eten van de dag ervoor naar boven komt, rennen is dus even niet aan de orde.
Of ik er nog steeds vertrouwen in heb? Oh ja.. ik heb nog 73 dagen. In 73 dagen kan veel gebeuren. De komende tien weken moet ik me gewoon gaan focussen. Geen alcohol, beter plannen en me beter aan mijn planning houden. Aan ambitie geen gebrek, nu mijn discipline weer even terugvinden. Maar ik denk dat dat wel goed zit, ik voel nu al zo veel onrust in mijn benen, ik merk dat ik het mis. Volgende week maandag ren ik – no matter the weather, no matter the to do list – een lekkere lange run en all is right in the world again.
Ben ik de enige waarbij het hardlopen de afgelopen weken erbij ingeschoten is?
Liefs,
Annemerel
Een beetje rust is soms ook niet verkeerd :)
Ik loop momenteel wel aardig, heb zondag mijn eerste wedstrijd van dit jaar.
Momenteel heb ik alleen een zere keel, dus hoop dat dat snel weg is..
Omstandigheden zijn ook goede redenen! Maar inderdaad: in 70 dagen kan er nog heel veel gebeuren. You can do it!
Idd er kan nog heel veel gebeuren, maar je kan het!
Succes! You can do it! Ik heb zo’n 3 weken geleden na 6 fysio dates en de diagnose slijmbeurs ontsteking in mijn heup de marathon moeten van april moeten laten varen. Ik zat half december op de 21km… en het ging zo lekker! Intussen een cortisonen prik gekregen en ik mag nu 2 weken niet sporten (die zijn morgen om). Ik heb nog nooit zoveel onrust in mn kont gehad! Gister ineens heel ambitieus 10min. Crossfit gedaan (wat me oprecht wel meeviel!) en vandaag m.e.g.a. spierpijn, plus een dikke migraine aanval die al de hele dag duurt. Het zit soms gewoon even niet mee en soms is het hartstikke fijn om dat te kunnen delen ;)
Maar 73 dagen is lang! Met de juiste focus, genoeg slaap en al die andere puntjes moet het lukken!
Auteur
Wat ontzettend vervelend zeg! Zeker omdat je al zo goed bezig was in december. Hoop dat je snel opknapt en dat je snel weer lekker kunt genieten van het rennen.
Ik heb ook minder gelopen dan normaal!
Ik vind het sowieso al knap dat je het gaat doen! Het gaat je lukken.
Wat balen! Maar ik weet zeker dat jij er wel komt, zeker als je nog 70+ dagen hebt!
Heel herkenbaar. Ik ben mijn ritme ook helemaal kwijt. Balen.
Veel succes de komende 73 dagen, jij komt er wel!
Ik ben er ook van overtuigd dat het helemaal goed gaat komen! Go for it!
Weet zeker dat je het gewoon gaat halen!! X
Hardlopen? Wat is dat ook alweer?
Ik heb gedwongen twee weken rust moeten houden. Twee weken voor het eerst 10 miles gelopen maar wel met last in het scheenbeen… Twee dagen erna 5 km gelopen en echt constant last gehad… Dan maar niet meer gelopen voor ik op skivakantie vertrok en dan een weekje skivakantie en sinds eergisteren terug een voorzichtige 5 km gelopen (voorlopig pijnvrij *fingers crossed*!!!) en nu ben ik al twee dagen pokkestijf! Normaal gezien vandaag opnieuw 5 km maar ik ga uitstellen tot morgen want mijn spieren zijn nog zo stijf!
Ik vind het zo koud men. :( Maar ik moet echt weer een keer gaan opbouwen, anders blijf ik maar hangen op die 5 zielige kilometertjes de hele tijd. Je kan het, in 73 dagen idd veel gebeuren!
Succes met trainen!
Ik sta eigg zo verbaast dat de vorige marathon zoveel impact op je lichaam heeft gehad. Helemaal omdat je onwijs goed getraind had van te voren.
Zelf wil ik dit jaar ook een marathon gaan rennen. Ik hoop dat ik snel ervan hersteld ben (en jij ook na april)
Overigens heb ik wel een keertje gelezen dat een marathon rennen een tijdelijke impact heeft op je hart
http://www.nu.nl/gezondheid/3598549/marathon-beschadigt-hart-tijdelijk.html
Ah er kan nog zoveel gebeuren. Je hebt al vaker bewezen dat je het kunt :)
Ik loop niet drastisch meer of minder dan normaal. het gaat gewoon lekker.
Komt goed! Succes met trainen