Vorige week vertelde ik jullie over mijn super ambitieuze trainingsschema voor de komende twee maanden, deze week moet ik bekennen dat het misschien toch net iets teveel van het goede was. Vrijdag was ik van plan om 35 kilometer te lopen, maar werd ik geteisterd door darmklachten. Uiteindelijk perste ik er met moeite 22 kilometer uit. Zaterdag liep ik een snelle vijf kilometer, doordat ik door iemand op sleeptouw werd genomen. Zondag wilde ik een intervaltraining doen, daar schijn je namelijk SUPER snel van te worden. Nou, dat geldt dus niet voor mij want ik zit sinds zondag dus met een icepack op m’n lies.
Ik stapte met mijn linkerbeen op een nat stuk asfalt, alleen was het geen vloeibaar water dat er op de weg lag, het was aan gevroren. Ik gleed naar voren en au, dat was een spiertje in mijn lies. Ik dacht nog even dat het wel meeviel en liep op een rustig tempo verder, maar na een halve kilometer ben ik toch huiswaarts gekeerd en heb ik in totaal vijf kilometer gelopen. Helaas, pindakaas. Zelfs in stilstand voel ik de pijn.
En kijk, die pijn, dat kan me weinig schelen. Het is niet alsof ik doodga ofzo. Ik vind pijn op sommige momenten ook helemaal niet vervelend en – als ik niet beter zou weten – zou ik er ook zo mee gaan lopen. Maar ik weet wel beter, ik ben daar schade en schande wijs geworden, en probeer met blessures zo min mogelijk te lopen. Ik wil namelijk niet het risico lopen dat ik over twee maanden nog veel meer pijn heb, 41.195 meter met pijn lopen is namelijk zelfs voor mij iets te veel van het goede.
Afgelopen week stond dus in het kader van opgeven. Opgeven tijdens mijn duurloop, het opgeven van mijn schema. Het liefst loop ik zoveel mogelijk kilometers, maar ik denk dat ik mijn lichaam op dit moment meer plezier doe met een paar dagen rust en misschien wat oefeningen, maar oh wat is dat saai.
Mijn nieuwe Nike Flyknits bedelen om gebruikt te worden, maar ik negeer ze, hoeveel moeite het me ook kost. Ik zal me aan mijn nieuwe schema voor februari moeten houden.
Waarom wil je toch altijd graag lopen op het moment dat het niet kan?
Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin
Oh nee, wat vervelend :( Juist als iets niet kan of mag wordt het extra aantrekkelijk! Hopelijk kun je snel weer lopen :)
Verstandig dat je even rust neemt hoor, rustig aan gorgeous. Ik hoop dat het snel weer pijnloos gaat!
Wat naar van je spiertje in je lies! Even uitrusten en daarna kan je weer knallen met je super gave nieuwe hardloop schoenen!
Veel sterkte met je lies! Jammer dat je nu je schoenen niet kunt gebruiken :(
Oeh balen van je lies! Hopelijk is het snel over!
Ik moet nu ook rustiger gaan doen. Gister die 20 km gelopen en ik wilde vandaag ook terwijl ik ook echt mijn rust moet nemen.. Ik ken dat gevoel nu wel dat je rust MOET nemen en juist niet wil! haha
Dat is toch geen opgeven? Da’s gewoon verstandig zijn :)
Hopelijk kun je gauw weer gewoon lekker gaan lopen :)
Wat vervelend! Maar het is gewoon verstandig en hopelijk kan je snel weer aan de slag!
Wat vervelend voor je! Hoop dat snel beter gaat en je weer door kan met je schema. En inderdaad dit is geen opgeven, je gezondheid gaat altijd voor!
Wat balen! Maar nu merk je maar wel weer hoe leuk je het hardlopen eigenlijk vindt!
Wat balen!!
He, balen van je lies! Even rust nemen meis!
Wat balen dat je nu een blessure hebt. Verstandig dat je nu niet gewoon doorgaat en even rust houdt. Ik hoop dat het snel weer beter gaat. X
Misschien gewoon verstandig? Hopelijk gaat het snel weer beter.
Wat vervelend, rust nemen is ook belangrijk!!
Ik zou trouwens zo graag dat lettertype willen weten hoe die heet, zag hem ook bij je valentijnskaarten. Ik ben dafont.com al door wezen spitten, maar zonder succes haha.
Auteur
blackout !
Hihi ik las ‘maar werd ik geteisterd door darmklachten. Uiteindelijk perste ik er met moeite…’ en ik dacht NEE WAT GAAT ZE NU VERTELLEN?!
Sterkte meid, komt vast goed!
Rust nemen is ook erg belangrijk in de training. En al helemaal als je lichaam het aangeeft. Nu de rust nemen en over 2 maanden heb je daar profijt van.
Dat is altijd het geval. Als je iets niet kan/mag doen, heb je er altijd het meest zin in. Neem gewoon wat rust en bouw het des noods op als je echt niet kan wachten.
How bad:(
Hopefully you feel better soon:)
LOVE
– the girls @MY11things
http://my11things.blogspot.nl/
wat vervelend… ik weet helaas wat het is, lig er zelf ook al meerdere weken uit.
Heel veel beterschap annemerel, hopelijk ben je snel weer on the road!
Zo knap dat je er nog 22 km en een snelle 5 hebt uitgeperst ondanks je lichamelijke issues. Komt wel weer goed allemaal en dan ben je blij dat je rust had genomen nu!
Echt onwijs shit gewoon. :( Maar rust is, zoals je zelf altijd zegt, het beste als je pijn hebt! Sterkte!