RUN BABY RUN: Bericht voor alle marathonlopers; jullie kunnen dit.

Over een uur gaat het startschot van de Rotterdam marathon. Een kwartier geleden ging het startschot van de Rome marathon en de Marathon van Parijs. Het is voor mij alweer vijf maanden geleden dat ik voor het laatst aan de start stond van de afstand der afstanden en het zal nog een half jaar duren voordat ik wederom aan de startstreep zal staan. Het kriebelt, maar niet genoeg om nu op Marktplaats op zoek te gaan naar een last-minute aangeboden startbewijs. Ik denk dat ik hem wel uit zou kunnen lopen, maar de schoonheidsprijs zal ik er niet mee winnen en ik verwacht dat ik de rest van het jaar geblesseerd door het leven zal gaan. 

Vier jaar geleden stond ik aan de start in Rotterdam. Mijn derde marathon, mijn eerste na New York. Een paar weken eerder was mijn relatie gestrand, ik woonde tijdelijk bij mijn ouders en had de hele winter slechts twee keer per week getraind. Ik deed een lange duurloop op zondag en op dinsdag liep ik een 5 kilometer herstelrondje. Dat was alles. Toch ging ik van start met de overtuiging dat ik een PR ging lopen. Het verliep allemaal redelijk voorspoedig, toen ik op 25 kilometer voor de tweede keer over de Erasmusbrug liep dacht ik dat ik hem binnen had. Toen ik op 27 kilometer mijn ouders en zusje zag staan dacht ik dat ik klaar was. En toen moest ik nog 15 kilometer. Nog 15 zware kilometers. Dit was mijn eerste marathon waar ik gewandeld heb.

Bij de kubuswoningen onder het viaduct werd ik voor het eerst uit mijn overwinningsronde wakker geschud. Shit. 15 kilometer. Nu nog 15 kilometer? In het Kralingsebos ging het fout. Een man voor me viel, ik weet niet meer wat er nu precies aan de hand was, maar het was niet dat hij struikelde. Dit vond ik zo heftig om te zien dat ik tijdens het lopen begon te huilen. Ik wilde niet meer.

Uiteindelijk liep ik dat PR wel, ik verbeterde de tijd die ik in 2012 in Amsterdam had neergezet met 25 seconden. Niet het persoonlijk record dat ik neer had willen zetten natuurlijk.

In 2016 had ik weer aan de start willen staan in Rotterdam. Zeven weken van te voren liep ik een 30 kilometer duurloop met een pace van 4’50. Mijn laatste kilometer liep ik in 4’14. Ik was MEGA fit. Toen kreeg ik twee weken later een kriebeltje in mijn keel, ik besloot mijn tien dagen wintersport hier niet op aan te passen en dit kriebeltje ontaarde in een luchtwegvirusinfectie die vijf weken bleef nabranden. Je begrijpt, ik stond niet aan de start van de Rotterdam Marathon. Er zijn dagen dat ik me afvraag wat ik had kunnen lopen als ik toen niet ziek geworden was.

Voor iedereen die vandaag wel aan de start van de Rotterdam Marathon staat (of in Rome of Parijs), geniet ervan. Geniet van het parcours, de mensen langs het parcours, het feit dat je in staat bent om überhaupt te kunnen lopen. Geniet het uitzicht op de bruggen als het omhoog lopen toch wel erg zwaar aanvoelt. Geniet van je bekertje water iedere vijf kilometer. Geniet van het entertainment langs het parcours, geniet van het zonnetje dat misschien door zal breken. Geniet van de kippenvel bij de start, geniet van de enthousiaste kinderen langs het parcours (een high five geven kost energie, maar het levert ook energie op). Geniet van iedere loper die je inhaalt, geniet van de Coolsingel, geniet van de finish.

YOU CAN DO THIS. Laat je niet gek maken door twijfel, geef die twijfel geen kans. Focus je op zoveel mogelijk positieve dingen. Jij kunt dit.

Liefs,
Annemerel

Delen:

15 Reacties

  1. april 8, 2018 / 09:25

    Yes! (Ik sta nu in de rij voor de toiletten dit te lezen en moet al bijna janken van deze blog, dat wordt nog wat vandaag ?) Ik heb er zoooo ontzettend veel zin in!

    • Annemerel
      Auteur
      april 9, 2018 / 08:50

      Heel benieuwd hoe het gegaan is!!!

      • april 10, 2018 / 23:53

        Ik heb zooooo genoten. Het was megazwaar, maar het publiek was fantastisch! En ik was heel rustig begonnen en hierdoor de tweede helft zelfs een minuutje sneller gelopen, niet compleet kapot gegaan én een pr gelopen. Meesterlijke dag!

        • Annemerel
          Auteur
          april 11, 2018 / 07:54

          Klinkt inderdaad perfect! Een dag die je je nog lang zult herinneren :)

  2. Sophie
    april 8, 2018 / 15:58

    Niet een hele, maar de 1/4 van Rotterdam is binnen :) Niet in de tijd die ik had gehoopt, een blaar kan je snelheid flink verzieken, maar wel doorgezet en uitgelopen. Toch heel erg blij mee achteraf! Ik durf ’t bijna niet te typen, maar misschien dan volgend jaar toch die hele maar gaan proberen?!

    • Annemerel
      Auteur
      april 9, 2018 / 08:49

      Gefeliciteerd!

  3. Ilse
    april 8, 2018 / 19:01

    Mooi blog heb je geschreven. :)

  4. Judith
    april 8, 2018 / 19:29

    Vandaag in Rotterdam mijn eerste marathon gelopen, het was echt fantastisch! Wat langer over gedaan dan gehoopt, maar toch super blij, ook gezien het weer. Wat een belevenis, ik snap nu helemaal waarom jij zo enthousiast bent over marathon lopen!

    • Annemerel
      Auteur
      april 9, 2018 / 08:49

      Heel knap, geniet van je prestatie! Super leuk dat je zo enthousiast bent :)

  5. Marjolein Kraak
    april 9, 2018 / 08:32

    Het was geweldig gisteren! Helaas zorgde mijn darmziekte ervoor dat ik meerdere malen een dixi moest opzoeken en stukken heb gewandeld om de pijn te laten zakken. Maar ik heb niet de moed opgegeven, ik liep daar toch maar mooi mijn eerste marathon en met zulk geweldig publiek en mijn man die mij heeft aangemoedigd. De Coolsingel was fantastisch! Ik ben er volgend jaar weer bij.

    • Annemerel
      Auteur
      april 9, 2018 / 08:47

      Toch mega knap dat je het gehaald hebt!!

  6. Tember
    april 9, 2018 / 17:34

    Het is maar goed dat ik dit nu lees anders had ik al moeten huilen voor de marathon. Wat was dit zwaar zeg. Ik wist voordat ik eraan begon dat ik niet zo goed getraind had als voor de marathon die ik in december had gelopen. Ook zat er al vocht in mijn knie voordat ik begon maar ik wilde zo graag. En de eerste 32 km gingen ook best wel prima en toen ineens was mijn knie er klaar mee, wat doortrok naar mijn heup en zorgde ervoor dat ik de laatste 10 km als een soort van pinguin naar de finish waggelde. Toen mijn tante onverwacht op 38 km stond, sprongen de tranen in mijn ogen. Ik, die nooit huil, stond daar ineens te janken voor een mega groot publiek. Maar oh wat ben ik nu blij met die 3e medaille in the pocket en wat ga ik nu wel luisteren naar de fysio en eventjes rust houden :)

    Maar rust houden, dat is me toch lastig.

    • Annemerel
      Auteur
      april 9, 2018 / 19:15

      Heel veel succes met rust houden en knap dat je hem toch hebt weten te finishen X

  7. Marlous
    april 10, 2018 / 07:58

    Ik lees het nu pas… en krijg er gewoon tranen van in mijn ogen. Mijn 1e marathon; Wat een ervaring! Ik vond het echt fantastisch!

    • Annemerel
      Auteur
      april 10, 2018 / 13:54

      Aaaaahhh !!! Zo’n mooie prestatie, geniet ervan!