Na mijn eerste DNF vorige week, heb ik volledig de druk bij het hardlopen weggenomen. Niets moet, alles mag. Of nou ja, alles mag zo lang het binnen de grenzen van ‘verstandig’ valt. Hoewel mijn bil nog steeds irriteert, mag ik wel gewoon hardlopen. Sterker nog, ik moet blijven bewegen, want niet bewegen schijnt het alleen maar erger te maken. Het is een beetje aftasten wat wel en niet kan en waar de grens met verstandig/onverstandig ligt, maar dat maakt het ook wel weer interessant. Dit was mijn trainingsweek afgelopen week.
Dinsdag
Het is super lekker (warm!) weer. Hoewel ik dinsdagavond normaal gesproken op de baan train, heb ik besloten deze week lekker voor mezelf te trainen. Ik vind het heel fijn om met mijn teamgenoten te kunnen trainen, maar ik ben nu al zo lang ‘niet zo fit’ zonder aanwijsbare reden, dat ik me een beetje opgelaten voel. Hoe leg je uit waar je last van hebt als je zelf niet eens precies weet waar je last van hebt. In plaats van de geplande interval op de baan, deed ik een duurloop van 10 kilometer. Heen liep ik met een pace van 5’00, terug met een pace van 4’40 en zo liep ik een 10 kilometer in 48 minuten.
Na de training rol ik mijn matje uit in de tuin en doe ik nog wat spierversterkende oefeningen in de tuin. Ik doe wat oefeningen waarbij ik zeker weet dat ik echt alleen mijn buikspieren belast en niet stiekem ook mijn rugspieren. Na een half uur vind ik het mooi geweest en duik ik hevig bezweet onder een douche.
Donderdag
Woensdag nam ik een rustdag, maar donderdag trok ik mijn hardloopschoenen weer aan. Ook donderdag had ik eigenlijk een baantraining gepland staan, deze wisselde ik net als dinsdag in voor een tien kilometer duurloop. Ik liep exact dezelfde route en ik had exact dezelfde verdeling qua tempo. Dit keer liep ik alleen niet ’s avonds om 20.00u, maar ’s middags om 13.00u. Het maakte niet uit, want de temperatuur was donderdag een stuk minder hoog.
Tijdens het lopen voel ik mijn bil wel, het voelt gewoon een beetje stijf. Maar als ik aan een ander lichaamsdeel denk waar ik geen last van heb (bijvoorbeeld mijn rechterknie), merk ik dat ik mijn bil een stuk minder voel. Afleiding lijkt dus op dit moment de oplossing om toch met plezier te kunnen trainen.
Vrijdag
Ik wilde eigenlijk weer een duurloop van 10 kilometer doen, maar mijn zusje weerhield me hiervan. Ze zei, waarom doe je niet weer eens een intervaltraining? Ik zag er stiekem best wel een beetje tegenop, ook omdat ik het wederom midden op de dag deed en het vrijdag een stuk warmer was dan donderdag, daarom hield ik het simpel.
Ik liep 3,5 kilometer in. Deed loopscholing. Stretchte mijn spieren. Deed wat versnellingen en daarna voelde ik me er redelijk klaar voor. Ik liep 3 – 2 – 1 minuut op 5 kilometertempo met daartussen 90 seconden rust (rust bestond uit 30sec wandel – 30sec dribbel – 30sec wandel, ik liep in die 90 seconden ongeveer 200 meter). Dit deed ik in totaal twee keer. Het stelde niet veel voor, maar het gaf wel een ontzettend goed gevoel. Zoals Roos al voorspelde, ik had tijdens deze training veel minder last van mijn bil en ik voelde me redelijk snel.
Zondag
Op de planning stond een trailclinic in Rheden om 10.00u, maar ik wist dat ik tijdens de clinic vooral veel zou luisteren naar uitleg, waardoor het niet echt een goede training zou worden. Daarom zette ik mijn wekker om half zeven en ging ik een half uur later de deur uit voor een korte duurloop van 8 kilometer.
Zo gezegd, zo gedaan. De eerste kilometers was ik nog half aan het slaapwandelen, het voelde wel goed, maar het tempo dat mijn horloge aangaf correspondeerde niet met mijn gevoel. Het maakte niet uit, want dit ging alleen maar om het goede gevoel en niet om een bepaald tempo. Halverwege pauzeerde ik even voor wat loopscholing en stretches, want ik merkte dat mijn benen zo stijf waren dat ik een aantal keer bijna struikelde over mijn eigen voeten. Dat vind ik echt het nadeel van ochtendtrainingen. Ik heb echt respect voor mensen die ’s ochtends al een pittige intervaltraining kunnen doen. Hoe ze het doen? Ik zou het niet weten. Waarschijnlijk een goede warming-up én gewenning.
Daarna in de auto naar Rheden voor de trailclinic bij de Posbank. Het was super leerzaam en ik heb in totaal nog vijf kilometer gelopen. Dat maakte een weektotaal van 42,4 kilometer (en een looptijd van 3 uur en 39 minuten). Mooie marathon dus deze week. Toen ik een paar maanden geleden mijn marathonplannen maakten hoopte ik dat ik nu het dubbele aantal kilometer zou kunnen maken in de week, maar ik neem hier nu genoegen mee. Ik heb lekker gelopen en ik kán überhaupt lopen.
Ik hoop de komende weken op deze manier door te kunnen gaan en steeds een beetje minder hinder van de pijn in mijn bil te voelen. Ik probeer het deze week met yoga en nóg meer ontspanning en rust in mijn hoofd. Ik merk namelijk dat ik nadat ik twee glazen wijn gedronken heb, ineens GEEN pijn meer heb aan mijn bil. Hoe lang ik ook in dezelfde houding zit. Op de een of andere manier lijkt er dus spanning te ontstaan en ik denk dat een groot gedeelte tussen mijn oren zit. Dat maakt het probleem echter niet makkelijker.
Liefs,
Annemerel
Ik heb tijdens mijn reva lidatie een rottige blessure opgelopen en nu eindelijke maanden later lijkt het erop dat ik weer pijnloos kan wandelen ja idd wandelen.
Mijn heup lijkt ook weer meer mee te willen werken en hoe gelukkig kan je dan zijn als je in eens merkt dat je zonder pijntjes loopt.
Gelukkig was fietsen en zwemmen wel een mooie afwisseling.
Hopelijk ben jij ook gauw van je rot bil af!
Altijd leuk om te lezen! Stiekem ben ik toch wel een beetje hooked geraakt aan je blog. Ik reageer bijna nooit, maar ik wilde even zeggen dat ik je blog echt waardeer! Volg je nu al een jaartje of drie en het is nog steeds een bron motivatie voor mij. Hopelijk ben je snel van die nare pijntjes af. Heel herkenbaar trouwens dat slaapwandelen in de ochtend, maar na de tijd is het zo fijn dat je de dag zo lekker actief bent begonnen! :)
Fijne dag!
Mooie week Annemerel! Wat goed dat je genoegen kunt nemen met een trainingsweek die niet gegaan is zoals je eigenlijk had gewild. Precies een bog die ik nu nodig heb; ik heb het momenteel zeer druk met studie, moet 3,5 reizen per dag en heb ook symptomen van overtrainheid, waarschijnlijk omdat ik erg veel getraind heb naar de halve marathon in Utrecht afgelopen mei. Minder vaak/minder intensief lopen is praktisch wel uit te voeren, maar in mijn hoofd juist des te moeilijker.. Gelukkig kan ik nu ook mijn ei kwijt in een geleende racefiets.
Haha, dat van die ochtend herken ik zo hard… Ik moet mezelf er toch altijd even ‘overheen’ weten te halen. Ik doe maar alsof het na verloop van tijd wel zal beteren en mijn bioritme zich wel zal aanpassen. Hoop doet leven!
Hi Annemerel!
Irritant, maar gelukkig ben je er bewust verstandig mee bezig.
Ik heb ook lange tijd last van mijn bil gehad, zo’n zeurend gevoel (ik kan hem nu nog een beetje opwekken als ik een zijwaartse plank doe en mijn bovenste been op til, ik weet niet of het bij jou op dezelfde plek zit?). Ik ben minder zwaar gaan deadliften en leg pressen (dan trok ik teveel uit mijn rug), en breed en smal wissel ik nu af. Ook doe ik oefeningen met elastieken voor mijn billen en omgeving. Ik merk meteen als ik dit te zwaar of niet goed op techniek heb gedaan, dan komt dat zeurende gevoel tijdens inspanning weer terug.
Sterkte! Vooral have fun!