NYC DIARY: Home sweet home

Ik ben weer thuis. Net voor dat de ‘North Easter’ Manhattan bereikte stapte ik in het vliegtuig richting Nederland. Toen ik met mijn bagage in de metro richting JFK stond werd ik meerdere keren aangesproken met ‘wat een geluk dat je vandaag reist en niet morgen, want dan was je vlucht waarschijnlijk niet gegaan’. Mijn antwoord was: was mijn vlucht maar een dag later geweest, dan had ik nog een paar dagen langer kunnen blijven. Stiekem had ik zo’n echte heftige New Yorkse sneeuwstorm wel een ervaring gevonden. Er schijn tussen de 20 en 30 centimeter te gaan vallen vandaag en het is LENTE!

De sneeuw zat er al aan te komen. Het was gisteren niet zo mooi zonnig als afgelopen dagen, de wind trok nog meer aan en het was gewoon beren koud. Ik koos er voor om al mijn ‘stijl’ over boord te gooien en lekker de hele dag in mijn ski-jas te gaan lopen. Ik had dan wel weer een broek met gaten aan en blote enkels, dat was iets minder slim van mij.

Verder moest ik de grootst mogelijke moeite doen om mezelf vooruit te bewegen. Een blaar die ik tijdens de halve marathon zondag had opgelopen was gaan ontsteken. Ik was ’s nachts al een paar keer wakker geworden van de steken in mijn voet en ’s ochtends wist ik even niet waar ik het zoeken moest. Een ibuprofen werkte gelukkig redelijk en ik heb toch nog wat van mijn dag kunnen maken. Ik at een enorme stapel pancakes in Brooklyn bij Five Leaves, shopte bij Kate Spade en Anthropology, at de lekkerste kale caesar salade bij byCHLOE. (balans voor de pancakes), deed nog wat inkopen bij Duane Raede (onder andere mijn favoriete Imodium, normaal zit er alleen een stofje in dat je darmen verstopt, in deze zit ook iets wat gasvorming tegengaat en dat werkt voor mij een stuk beter!). En daarna was het alweer tijd om mijn geshopte spullen in mijn koffer te proppen en richting het vliegveld te gaan.

Dat deed ik dus met het openbaar vervoer, omdat een taxi me 80 dollar zou gaan kosten, een UBER op 95 dollar geschat werd volgens de App en een ritje met Lyft meer dan twee uur zou duren (en ook nog 50 dollar zou kosten). De hele rit met het OV kostte me slechts 6 dollar en het ging nog sneller dan met een taxi ook (ik deed er in totaal 45 minuten over). Ik zeg, prima deal. Ja, ik moest die drie kwartier staan in een overvolle metro, maar ik kon nog lang genoeg zitten in het vliegtuig.

Op het vliegveld haalde ik mijn favoriete bestelling bij Shake Shack (daar was ik deze dagen nog niet geweest), Curly fries, een kipburger en een limonade (alleen verstonden ze om de een of andere reden herbal ice tea en dat was iets minder lekker, maar hé). Ik was ruim op tijd op het vliegveld

Qua plekje in het vliegtuig had ik het iets minder goed getroffen. Ik zat op een rijtje van drie op de middelste stoel. Bij het raam een man die vier keer (!) naar het toilet is geweest ’s nachts en aan de andere kant een vrouw uit Oekraïne die ook prima op alle drie de stoeltjes gepast had, geen Engels sprak en meerdere keren mijn assistentie nodig had bij het entertainment systeem. Mooiste was dat beide buren het nodig vonden om mijn armleuning te gebruiken, als in, ik had twee ellebogen in mijn zij. Maar ik was zo moe dat ik mijn slaapmasker heb opgezet, mijn capuchon over mijn hoofd heb getrokken en mijn noise cancelling headphone heb opgezet en ik sliep al voordat het vliegtuig was opgestegen. Het was niet diep slapen, ik had nog wel het besef waar ik was en wat ik aan het doen was, maar mijn gedachten kon ik niet helemaal meer controleren. Zo’n slaap dus. Ik heb meerdere keren mijn buurman over me heen voelen klauteren om naar het toilet te gaan (sorry, ik wilde gewoon echt slapen) en ik voelde me op zich best lullig dat ik geen sociaal praatje met mijn buren maakte, maar man, ik wilde zo graag slapen. En dat heb ik dus gedaan.

Inmiddels is het half drie ’s middags en is project help Annemerel door haar  jetlag gestart. Mijn doel is om tot vanavond half negen actief te blijven en dan lekker te gaan slapen. Morgen heb ik om 9.00u een afspraak bij mijn fysio, dus ik moet er wel uit. Ik heb inmiddels mijn koffer al uitgepakt en mijn wasmachine staat aan. Ik ben zelf fris gedoucht en ik zit op het moment van spreken met mijn voet (blaar) in een soda badje in de hoop dat ik snel weer normaal kan lopen. 

Liefs
Annemerel

Delen:

4 Reacties

  1. Ilse
    maart 21, 2018 / 15:30

    Niet echt een fijne vliegtuigreis terug maar wel fijn dat je nog wel even hebt kunnen slapen. En dat eten ziet er goed uit!

  2. Caressa
    maart 21, 2018 / 16:05

    Ah die kale caesar van By Chloe is zo lekker ?

  3. maart 21, 2018 / 19:08

    Oh balen van je blaar zeg! Gelukkig kon je met ibu toch uit de voeten. En Shake Shack, zo lekker!
    Vervelend van die stoelen. Had zelf heen en terug echt topstoelen bij TUI, heen achter de Starclass, met minstens een halve meter ruimte voor me. En terug bij de nooduitgang met minstens een meter voor me. En geen stoelen voor me die achterover konden ;-)

    Sterkte met wakker blijven. Mij gisteren erg goed gelukt, zonder geslapen te hebben in het vliegtuig.
    Vandaag wel supermoe. Ben gisteren en vandaag bezig geweest met koffer uitpakken, was draaien, sportschool vandaag (auch… zwaar met jetlag) en al het geklooi wat er bij komt kijken als je net thuis bent.
    Morgen de wekker weer om 5.45 uur en aan de bak… Vanavond maar weer met grote vriend Melatonine mijn bed in :-)

    Ben benieuwd naar je aankoopjes! Ga je nog een shoplog doen? Was in Orlando bij de Kate Spade outlet. 60% korting, en dan nog eens 20% daar overheen. Toch geen tas gekocht, ben geen merktassenmens. Maar was wel verleidelijk!

  4. Lisa
    maart 22, 2018 / 10:10

    Ooh, ik haat de middelste stoel in het vliegtuig. Vooral als er mensen naast je zitten die inderdaad meteen de armleuningen inpikken. Gelukkig heb je nog een beetje kunnen slapen.
    Heb genoten van je NYC verhalen :) Ga zelf in juni! Zoveel zin in!