DIARY: Serfaus 2017 (Part I)

 photo serfaus01.jpg

Afgelopen week was ik met mijn vader op wintersport. In Serfaus, Oostenrijk om precies te zijn. Wellicht heb je hier iets van mee gekregen, ik plaatste achttien instagramfoto’s, maakte iedere dag een video en mijn diary van afgelopen maandag stond ook aardig in het teken van deze wintersport. Toch wil ik jullie graag nog een keer meenemen aan de hand van een fotoverslag.

 photo serfaus01.jpg

Laten we beginnen bij het begin. Zaterdagavond. Na bijna elf uur rijden komen we (eindelijk) aan in het hotel in Serfaus, Hotel Maximilian. Een hotel dat TUI (dankjewel!) voor ons gereserveerd heeft. Het is een van de meest luxe hotels in Serfaus, met een binnenzwembad, mooie wellness en goede ligging, midden in het dorp. Ik weet niet wat mijn vader en ik goed gedaan hebben, maar we worden gratis ge-upgrade van een standaard twee persoonskamer naar een familiesuite. Normaal rij je trouwens in tien uur naar Serfaus vanuit Den Haag, want het ligt op nog geen 1000 kilometer. Maar er was file, door de grote hoeveelheid sneeuw die op dat moment viel. Uiteindelijk hebben we het nog super snel gedaan, als we een andere weg gekozen hadden, hadden we er misschien wel vijftien uur over gedaan. Ons hoor je niet klagen dus. Na het avondeten (vijf gangen) maken mijn vader en ik een wandeling door de sneeuw door het dorp. Het hotel rechts, naast het grote verlichte hotel, is ons hotel.

 photo serfaus01.jpg

Zondagochtend, tijd om naar boven te gaan. Skiën. We hebben een hotel + skipas pakket van TUI, wat betekent dat je met een voucher bij de lift een ‘gratis’ skipas kunt halen. Nou ja niet echt gratis natuurlijk, uiteindelijk betaal je er voor in je pakket, maar je begrijpt wat ik bedoel. Hoop ik. Het sneeuwt op dit moment niet, maar je kunt wel zien dat het afgelopen week goed gesneeuwd heeft, de bomen zijn wit, het dorp is wit. Prachtig.

 photo serfaus01.jpg

Jullie weten inmiddels al dat ik fan ben van bomen met sneeuw, toch?

 photo serfaus01.jpg

“Wat moet ik nu weer in de camera zeggen” (aldus mijn vader) nu helemaal niets pap, dit is een selfie. Zoals we dat in 2015 deden. Heel blij met de nieuwe ski-jas die ik van The North Face gekregen heb. Hij is lekker warm (ook al is het buiten -20) en ik vind de kleur erg mooi.

 photo serfaus01.jpg

Op maandag gaat de zon net iets meer zijn best doen, wel blijft het super koud. Maar hier krijg je dus dit soort uitzichten door. Het appartementengebouw uiterst rechts op de foto is de plek waar ik bijna twintig jaar lang iedere winter kwam. Goede oude tijd. Ik kan de geur die daar in het appartement hing nog oproepen en ook het geluid van de badkamer. Man, ik word nostalgisch.

 photo serfaus01.jpg

Terwijl ik de foto van het dal aan het maken is, maakt mijn vader een foto van mij. Of nou ja, dit is twee minuten later want ik heb hier mijn handschoenen alweer aan en mijn skistokken in de lucht. Maar dit is wel dezelfde plek. Het is zo koud dat ik eigenlijk besluit dat het om drie uur wel genoeg is met skiën. Toch stappen we uiteindelijk weer in de lift naar boven.

 photo serfaus01.jpg

En dat is maar goed ook, want het zonnetje begint net weer een klein beetje te schijnen en ook al is het koud, het skiën blijft fijn.

 photo serfaus01.jpg

Serfaus is een autovrij-dorp, dat houdt in dat je alleen met je auto naar en van je hotel mag rijden op de dag dat je aankomt en vertrekt. Je gaat dus niet met de auto naar de lift. Dat is fijn, want dat houdt het dorp heel gezellig. Onder de grond is een (gratis) treintje, als je geen zin hebt om naar de lift te lopen iedere dag, kun je dus ook met de metro. Die ondergrondse ligt er al sinds 1983, deze zomer schijnt er een nieuwere, moderne trein te komen. Ik ben benieuwd. Wij laten trouwens iedere middag onze ski’s en schoenen onder aan de lift, in een speciaal depot, dus we hoeven niet met ski’s en schoenen door het dorp te zeulen iedere dag. En we nemen dus ook niet de metro, maar wandelen gewoon.

 photo serfaus01.jpg

Op dinsdagmiddag loop ik een heel klein rondje hard, voornamelijk voor de video die ik moet maken voor Hardlopen.nl. En om de kleding die ik vorig jaar van ODLO kreeg weer eens te gebruiken. In Nederland is het eigenlijk altijd veel te warm voor deze kleding. De gewatteerde legging draag ik echt pas als de temperaturen onder de -5 komen, anders vind ik dat veel te warm. Over de legging draag ik een gewatteerd short, om ook mijn achterwerk lekker warm te houden.

 photo serfaus01.jpg

Dit is dus ons hotel, ziet er best statig uit, toch?

 photo serfaus01.jpg

En dit is ons hotel van de andere kant. Normaal ligt er niet zoveel sneeuw in het dorp, extra leuk dat het er nu wel ligt dus. Levert mooie plaatjes op, al zeg ik het zelf.

 photo serfaus01.jpg

Serfaus by night. Het is lastig te omschrijven wat ik voel als ik hier loop. Ik kom hier iedere winter sinds ik me kan herinneren. Over dit weggetje wandel ik dan ook al sinds ik kan lopen. Dit stukje Serfaus voelt zo als thuis komen.

 photo serfaus01.jpg

Het ziet er super zonnig uit, vinden jullie ook niet? Dit zijn de pistes op de Masner, in Serfaus. Het hoogst gelegen gedeelte van het skigebied Serfaus-Fiss-Ladis. De hoogste piste gaat tot 2850 meter. Zie rechts op de foto.

 photo serfaus01.jpg

Het lijkt inmiddels misschien wat warmer geworden, maar schijn bedriegt (nog steeds). Ik heb het zo mogelijk nog kouder. Gelukkig heb ik hier iets op gevonden, de thermo die ik draag (van ODLO, ook gekregen, dankjewel ODLO) heeft een capuchon die ik volledig over mijn hoofd kan trekken, waardoor alleen mijn ogen niet bedekt zijn. Maar daar heb ik mijn sneeuwbril voor. Op deze manier heb ik niet meer het gevoel dat mijn wangen er van afvriezen als ik aan het skiën ben.

 photo serfaus01.jpg

A friendy reminder, altijd uitkijken als je aan het skiën bent. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor een ander. Een ongeluk zit in een klein hoekje. Zo’n helikopter is misschien wel heel mooi om te zien en het lijkt me oprecht leuk om een keertje in zo’n helikopter over de bergen te vliegen, maar ik denk dat wanneer je in de positie verkeert dat je die helikopter nodig hebt, je een stuk minder hiervan kunt genieten. Ik heb hem gelukkig nog niet nodig gehad en ik hoop dat we dat zo kunnen houden.

 photo serfaus01.jpg

Deze plaatjes mensen… ik kan er niet mee ophouden. Het is gewoon zo mooi.

 photo serfaus01.jpg

Zoals ik al zei… ZO mooi.

 photo serfaus01.jpg

Duidelijk?

To be continued (morgen 15.00u !)

Liefs,
Annemerel

De foto’s zijn gemaakt door mijn vader (Sony RX100 Mark 3) en door mij (Canon G7x Mark 2).

Delen:

7 Reacties

  1. Emma
    januari 26, 2017 / 16:42

    Als ik die foto’s zie krijg ik spontaan zin om ook naar Serfaus te rijden. Ik moet wel zeggen dat het met de volgs , snapshot diarys en deze diary een beetje veel van hetzelfde wordt. Door de vlogs krijg ik persoonlijk al een heel goed (en leuk) beeld van wat je zoal doet.
    Xx

    • Annemerel
      Auteur
      januari 27, 2017 / 11:05

      Snap ik! Maar zijn veel mensen die geschreven blogs fijner vinden dan vlogs, daarom doe ik het beide, maar probeer wel een gulden middenweg te kiezen zodat het geen overkill wordt.

      • Jacqueline
        januari 30, 2017 / 10:08

        Ik ga voor de blogs hoor!!! Prachtige foto’s.

  2. januari 26, 2017 / 20:33

    Zo mooi! Ik wil dit jaar ook nog naar Serfaus, gelukkig is het vanaf München heel dicht bij…groot voordeel van de verhuizing naar Duitsland! :)

  3. Ilse
    januari 27, 2017 / 02:12

    Wat dacht je? Ik maak mijn lezeressen nog meer jaloers? Echt zulke mooie foto’s!

  4. Patty
    januari 27, 2017 / 09:22

    Mooie plaatjes zeg. Zo mooi wit!

  5. Lisanne
    januari 27, 2017 / 11:05

    Heerlijke plaatjes! En wat je zegt over die helikopter is volledig waar: helaas in december meegevlogen met een vriendin met gebroken scheenbeen. Het uitzicht is top, jammer dat je eindigt in het ziekenhuis :(