DIARY: #43

Herfstvakantie voor Tuur en dus iets minder MacBook voor mij en iets meer leuke, gezellige dingen voor mij. Het was een fijn weekje met veel uitslapen en weinig regen. Voor de verandering.

Goedemorgen maandag! Ik heb zin in deze week. Tuur is maandag een paar uur naar Monster om dingen weg te gooien en ik heb een paar uurtjes quality time met mijn MacBook.

Een van de redenen waarom ik zo blij ben maandag? Het weerbericht voorspelt voor de komende week geen druppel regen. I love it. Een regenbui vind ik op zijn tijd echt geen probleem, maar die eeuwige regen van afgelopen weken? Iets minder fijn. Ik vind het zo fijn als er gewoon zonlicht binnenkomt en ik geen lamp aan hoef te zetten.

Dinsdagochtend ontbijt ik uitgebreid samen met Tuur. Dat is niks nieuws. Dat doen we iedere ochtend, ook als Tuur om kwart voor acht deur uit gaat naar zijn werk. Ik blijf dit een van de fijnste momenten van de dag vinden. Lekker eten, rustig wakker worden. Mijn telefoon raak ik tijdens het eten normaliter niet aan.

’s Middags doe ik mijn eerste echte training in maanden. Op het programma heb ik 3x 2000 op beoogd marathontempo staan. Dat is dus niet het tempo dat ik nu denk te kunnen lopen in een marathon, maar iets dat ik ooit hoop te lopen (voor mij is dat op dit moment 4’30). Het weer is fantastisch, mijn benen voelen goed en ik loop veel te hard van stapel.

Maar ondanks dat ik na de eerste herhaling al denk MAG IK ALSJEBLIEFT STOPPEN? Ga ik toch door en ‘haal’ ik mijn tempo’s. Het idee dat ik dit ooit 42 kilometer achter elkaar wil lopen is nog wel een beetje een sprookje, maar hé, we zijn weer aan het trainen. Van de pijn in mijn heup heb ik tijdens het lopen nauwelijks last.

’s Avonds maak ik poké bowls die ik bedek aan onder een lading gefrituurde panko (Japans bruiskruim). Niet de meest gezonde topping, wel erg lekker.

Woensdag rijden Tuur en ik voor een dagje naar Antwerpen. Ik ben er al een paar jaar niet geweest en Tuur heeft ook wel zin in een dagje stad. Bij ZARA heb ik voor hem een opdracht, zoek een outfit voor mij uit. We zijn meer dan een uur in ZARA maar uiteindelijk loop ik met een mooie outfit naar buiten. En Tuur voelt zich een koning, een mode koning. Het jasje en het broekrokje op de foto’s hierboven gingen meer naar buiten.

Na deze geslaagde shopsessie was het tijd voor lunch. We aten heerlijke Vlaamse frieten met lekkere dikke Belgische mayonaise. Zo lekker.

Aan het eind van de middag maakte Tuur voor het eerst kennis met mijn Insta-grillen. Normaal ben ik best wel chill met foto’s, we maken er een paar en ik ben al snel tevreden. In Antwerpen woensdag vond ik ineens alles stom en het was ook ineens heel belangrijk dat er wel een goede foto was (ik besefte dat ik al zes dagen geen foto geplaatst had) en toen werd het zeg maar echt een ding. Dan kun je ook gewoon niet meer leuk op een foto staan omdat het een moetje wordt. Dit probeer ik zo veel mogelijk te vermijden en dat is me de afgelopen anderhalf jaar redelijk gelukt. Maar afgelopen woensdag was het feest.

Uiteindelijk trok ik mijn nieuwe jasje aan en zette ik mijn zonnebril op mijn hoofd en zorgde ik ervoor dat mijn gezicht vooral niet in beeld was. Klaar. Tuur blij, ik blij. En de komende anderhalf jaar beloof ik gewoon weer na vijf foto’s tevreden te zijn.

’s Avonds aten we bij een leuk restaurantje genaamd ‘Poule & Poulette’. Ik koos voor mijn lievelingsgerecht uit België, vol au vent, of in ‘normaal Nederlands’, een pasteitje. Ik zou dat iedere dag kunnen eten.

Donderdag deed ik weer een ‘echte’ training (echte training: niet op een tempo lopen en een voorgeprogrammeerd programma in mijn horloge) en dit keer werd ik vergezeld door Tuur op de fiets. Dat maakte het helaas niet minder zwaar, maar ik deed tegelijkertijd ook wel meer mijn best. Nog 25 weken tot Boston vandaag!

Zo leuk dit, de proefdruk voor onze save the date kaartjes werd geleverd met een heel pakket aan kleurtjes papier en papiersoorten. Ik hou van kaartjes. Kan nu ook al niet wachten om een geboortekaartje te ontwerpen, al zal het nog wel een paar jaar duren voordat ik die nodig heb ;-).

Vrijdagochtend verrast Tuur mij met ragoutbroodjes van de bakker. Een soort van pasteitje maar dan vers van de bakker. Zo lekker. Sinds ik de bakker hier in de buurt ontdekt heb kom ik hier minstens drie keer per week voor broodjes die misschien niet heel goed voor mijn lichaam zijn, maar gewoon té lekker om niet te nemen.

Sinds een paar weken loop ik met de nieuwe Garmin Fenix 6S om mijn pols. Hij verschilt qua uiterlijk niet heel veel van de 5s en de 5s Plus, maar een groot voordeel (ten opzichte van de 5S Plus) is de veel langere batterijduur.

Verder heb ik van vrijdag geen enkele foto, terwijl er best wel fotowaardige dingen gebeurd zijn. Zo zijn we vrijdagavond met hulp van een stuk of acht man eindelijk verhuisd. We hebben kasten! Ik heb (bijna) al mijn spullen. Zo fijn. We vierden het met pizza.

Van zaterdag heb ik al helemaal geen beeldmateriaal. Vraag me niet waarom. Het was een rustig dagje waarop ik 8 kilometer hardliep, een vlog editte, een blog schreef en de laatste twee afleveringen Friends met Tuur keek.

Van zondag is wel fotografisch bewijs. We reden om acht uur naar een mooi duingebied in de buurt voor een training. Ik deed een duurloop van 80 minuten. Tuur liep zes kilometer met mij mee en deed daarna zijn eigen tempotraining. Het was zo’n mooie ochtend, ook al scheen de zon niet en stond er ook nog best een fris windje.

Ik heb 16 kilometer lang over grindpaden gelopen en liep bij elkaar bijna 100 hoogtemeters. Tot anderhalf jaar geleden koos ik in mijn duurlopen het liefst voor een zo vlak mogelijk terrein en zou ik altijd asfalt boven onverharde paden kiezen, maar inmiddels zie ik trainen echt als trainen en heb ik geen last van een stemmetje dat er stiekem toch een wedstrijd van probeert te maken. Mijn doel was gisteren om 80 minuten te lopen met een gemiddelde hartslag onder de 150. Dat is gelukt, ik liep 80 minuten met een hartslag van 149. Zo rustig trainen loont, want ik heb de rest van de dag geen last gehad van vermoeidheid en ook vandaag heb ik nergens last van.

Na het lopen beloonden Tuur en ik onszelf met broodjes van de Franse bakker. Deze croissant met amandelspijs (en amandellikeur???) ging er heel goed in.

’s Middags kwam mijn vader helpen bij het elkaar in zetten van de kasten en het bed. Deze slaapkamer is best leuk geworden, toch? Heel blij dat al mijn kleding nu een plekje heeft en de kamer eindelijk gebruikt wordt als kamer in plaats van opslagplek.

Inmiddels is het alweer maandag. Tuur ging vanmorgen weer vroeg de deur uit en mijn to-do-list is vandaag extra lang omdat ik afgelopen week alleen het ‘hoognodige’ gedaan heb. Mijn mailbox zeurt om aandacht en ik moet ook nog even tijd vinden voor mijn belastingaangifte van dit kwartaal. Niet echt zin in, maar voor dit soort klusjes is er geen betere dag dan maandag.

Fijne week :)

Liefs,

Annemerel