DIARY: 37

Photobucket

Deze week staat mijn Diary in het teken van kiespijn. Waarom? Omdat afgelopen week in het teken stond van kiespijn (voor mij dan!)

Serieuze kiespijn is erger dan migraine. Kijk, migraine is ontiegelijk vervelend en pijnlijk. Overgeven, buikpijn.. het hoort er (bij mij) allemaal bij. Maar met migraine val je, in een donkere, stille kamer uiteindelijk wel in slaap. Met kiespijn is dat niet het geval. Maandag overdag ging het nog wel. Ik slikte iedere vijf uur 400 milligram ibuprofen (natuurlijk al een slecht teken, maar incidenteel vind ik dat dat soort dingen mogen). Maar toen ging ik naar bed.

Ik heb de hele buurt bij elkaar gekrijst. Ik was op dat moment alleen thuis, maar oh mijn God ik denk dat mijn moeder me 10 kilometer verderop zelfs wel gehoord moet hebben. Kiespijn gaat door merg en been. Op een gegeven moment had ik zoveel ibuprofen in mijn mond gestopt dat ik bijna bang werd dat als ik op een gegeven moment in slaap zou vallen, ik niet meer wakker zou worden. Het deed zo ontiegelijk veel pijn dat ik er letterlijk gek van werd. Als je me in de nacht van maandag op dinsdag (overigens ook in de nacht van dinsdag op woensdag) gezien en gehoord zou hebben, zou je gedacht hebben “die is rijp voor het gesticht”.

En dat is dus waarom serieuze kiespijn erger is dan migraine. Je kunt er niet van slapen. Ik heb twee nachtenlang geen oog dicht gedaan. Normaal stap ik in bed, doe ik mijn ogen dicht en heb ik nog niet eens kunnen bedenken wat ik de volgende dag aan zal trekken en ik ben al weg. Nee, toen de kiespijn op zijn hoogtepunt was heb ik letterlijk de minuten afgeteld totdat ik weer naar de tandarts MOCHT.

Dinsdagochtend kwam ik er zelf eigenlijk al achter dat het waarschijnlijk om een ontsteking ging. Ik ging met mijn vinger in mijn mond en voelde een klein bobbeltje op de plek des onheils. De tandarts had mijn vermoeden nog niet bevestigd of mijn wang was al in grote verdubbeld. De rest van de dag zou het alleen nog maar toenemen. Normaal ben ik echt een huilebalk bij de tandarts, maar dit keer had ik echt zoiets van “get it over with!” en dus ging mijn iPod op het hardste volume en liet ik het allemaal maar op me afkomen. Totdat mijn wortelkanaal gespoeld werd met chloor en er net iets te veel chloor in mijn kaak kwam waardoor de tranen spontaan over mijn wangen liepen.

Met een antibiotica kuur zou het beter moeten gaan, maar dat ging het niet. De pijn werd alleen maar heftiger. Dus woensdagochtend kwam de tandarts speciaal voor mij al om half acht ’s ochtends en werd de noodvulling die er in mijn kies zat er maar weer uitgehaald. De rest van de woensdag heb ik onder mijn dekens verstopt gelegen. De pijn leek (met genoeg ibuprofen) iets minder en ik werd alleen wakker voor Ben & Jerry’s, ibuprofen en mijn antibiotica-kuurtje. Op een gegeven moment was ik wel uitgeslapen, maar werken wilde nog niet echt lukken. Concentreren was gewoon onmogelijk. Het werd dus een “nieuwe” serie, One Tree Hill. HEERLIJK. Lekker ongegeneerd de hele dag in je bed ijs eten en series kijken zonder dat je je daar schuldig over hoeft te voelen (want: kon toch niets anders doen).

Goed, dat was dan ook wel het enige leuke aan het hele verhaal. Donderdag zou ik naar Berlijn vliegen voor de Bread & Butter. Ik was uitgenodigd door Sal Y Limon (van de mooie armbanden) om de nieuwe collectie te komen bekijken en om met andere internationale bloggers te dineren. Ik had er zo ontzettend veel zin in.. Drie weken geleden, toen ik mijn hotel te horen kreeg heb ik gelijk een route voor mijn hardlooprondje uitgestippeld. Ik had de paar uur vrije tijd die ik zou hebben al helemaal ingedeeld en ik was zo benieuwd naar de Bread & Butter en had de mensen achter Sal Y Limon nu wel eens willen ontmoeten. Gebeurd er zoiets. Klein momentje van BALEN.

Vrijdagmiddag mocht ik voor de voorlopig laatste keer naar de tandarts. Er werd weer schoongemaakt (met chloor), er werd een noodvulling in gedaan (dat betekent inderdaad dat ik over een paar weken weer terug mag komen) en ik kreeg nog een kuurtje antibiotica mee (ontsteking was nog niet helemaal weg).

Zaterdag heb ik koffers ingepakt, de laatste boodschapjes gedaan, blogjes geschreven, hard gelopen (de antibiotica heeft duidelijk mijn conditie opgegeten) en een beetje opgeruimd en zondag was het (weer eens) tijd voor vakantie! Ik schrijf dit nu in de verleden tijd, terwijl het eigenlijk in de toekomende tijd geschreven zou moeten worden. Ik schrijf dit namelijk al op zaterdagmiddag. Morgen / zondag (voor jullie gisteren dus) zit ik de hele dag in de auto en overmorgen / maandag (vandaag voor jullie dus) zal ik ook nog wel even onderweg zijn. Helaas geen tijd dus om mijn dagboek op een later tijdstip te schrijven.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

Delen:

23 Reacties

  1. juli 9, 2012 / 12:24

    aaaaaaaaaaaai de kriebels lopen over mijn rug, wat ontzettend rot zeg! Ik hoop dat het nu weer beter met je gaat. X

  2. juli 9, 2012 / 12:36

    Ahhh, heel veel sterkte met je kies! Hopelijk heb je er in Italie geen last van! ):

  3. juli 9, 2012 / 12:39

    Dat zeldzame moment waarop je uitkijkt naar je tandarts… been there, done that. Helaas. Hopelijk heb je je portie pijn nu wel gehad en kan je optimaal genieten van vakantie. Enjoy!

  4. juli 9, 2012 / 12:45

    Aah dat ziet er pijnlijk uit! Hopelijk gaat het nu beter metje..

  5. Fabienne
    juli 9, 2012 / 13:05

    Oh wat erg zeg! Lijkt mij echt vreselijk. Heel veel sterkte ermee!

    Ik heb trouwens nog een tip voor summer reading namelijk Verwelken van Lauren DeStefano. Het is het eerste deel van een trilogy en hij is echt geweldig. Vanaf de eerste bladzijde wordt je meegezogen het verhaal in! Ik heb hem binnen een dag uitgelezen en ik ga snel aan het tweede deel beginnen.
    http://www.bol.com/nl/p/the-chemical-garden-trilogy-1-verwelken/1001004010938570/

    Fijne vakantie.

  6. juli 9, 2012 / 13:17

    Wat een rotweek zeg, balen! Maar het heeft in elk geval wel een goed einde, vakantie :D

  7. Michelle
    juli 9, 2012 / 13:40

    Arme arme Annemerel! Het klinkt echt afschuwelijk! Blij dat het nu weer wat beter
    gaat! Die foto’s liegen er niet om!

  8. juli 9, 2012 / 13:46

    Super pijnlijk… Succes ermee!

    Liefs, Mariette

  9. juli 9, 2012 / 13:51

    Gelukkig gaat het wat beter met je! Heel veel plezier op vakantie!

  10. juli 9, 2012 / 14:01

    Kiespijn is ver-schrik-kelijk. Ik kan er over meepraten helaas. ;)

  11. juli 9, 2012 / 14:11

    Wat ontzettend vervelend allemaal :( Ik hoop dat het inmiddels weer ietsje beter gaat, beterschap in ieder geval!

  12. juli 9, 2012 / 14:12

    Beterschap! Veel plezier in Italië! :)

  13. juli 9, 2012 / 14:52

    Dat klinkt echt als een hel. :( Hopelijk blijft de ontsteking nu wel weg en kan je lekker genieten van je gelato. Fijne week Annemerel!

  14. Renske
    juli 9, 2012 / 14:57

    Oehh bah wat naar:( Je wang is echt enorm dik zeg, ik schrok er van. Hopelijk gaat het snel weer goed en komen er andere leuke events op je pad, want dit missen lijkt me echt jammer inderdaad:(

  15. juli 9, 2012 / 15:01

    Aah klinkt echt verschrikkelijk dit. Heel veel beterschap en geniet van je vakantie!

  16. juli 9, 2012 / 15:29

    Hopelijk heb je er op vakantie niet al te veel last van! Fijne vakantie :)

  17. juli 9, 2012 / 16:40

    Wat klinkt dit als hel! gelukkig dat het nu beter is en je toch naar Italië kon! En inderdaad balen van Berlijn…

  18. Pernilla
    juli 9, 2012 / 18:02

    Aawgh wat zielig!! Heel veel beterschap!
    Waar kijk jij je online series eigenlijk? (:

  19. juli 9, 2012 / 20:17

    Heftig!

  20. juli 9, 2012 / 21:13

    Oh mijn god wat een wang, auw!! Je hebt wat te verduren gehad…nu lekker genieten van je vakantie (hopelijk weer met je vertrouwde gezicht)

  21. Iris
    juli 9, 2012 / 21:38

    Die wang ziet er echt heel eng uit :(

  22. juli 10, 2012 / 00:00

    Kiespijn.. Daar kan ik wel over meepraten, Pff. Ik hoop dat het nu beter gaat en dat je lekker van je vakantie kunt genieten.

  23. juli 10, 2012 / 14:49

    Dear Annemerel

    We truly hope that you are feeling much better by now! Such a pity that you couldn’t come, but we’re sure that there will be more possibilities to come!

    Best regards,
    SAL Y LIMON