Wakker worden om half zeven ’s ochtends, als de rest nog in een land, ver, ver hiervandaan is.. M’n bed verruilen voor een date met een springtouw of hardloopschoenen. Uitzweten met de nieuwe Nederlandse Vogue.. Verse broodjes halen, ontbijten met de net ontwaakte familie…
Zo zag mijn ochtendritueel er afgelopen week uit. Een fijn ritueel, voor herhaling vatbaar ook. We brachten welgeteld vier bezoekjes aan ons favoriete dorpje Bardolino. We aten daar vijf ijsjes, dronken er drie cappuccino’s, aten er één pasta, kochten er drie paar ballerina’s en twee flessen witte wijn en maakten er 386 foto’s (waarvan jullie er slechts 10% gezien hebben (en zullen zien).
We shopten in het grootste overdekte winkelcentrum van Europa, het Orio Center in Bergamo. We shopten en snoven cultuur in Verona. We lagen drie middagen aan het zwembad, aten daar iedere keer een magnum, maar dat maakte niets uit, want ’s ochtends had ik toch al gezweet.
Ik las geen enkel boek, maar las wel tien tijdschriften. Van de Nederlandse Vogue tot de Duitse Instyle en de Italiaanse Vanity Fair. Ik werd in iedere winkel aangesproken in het Italiaans (een unicum, meestal beginnen ze al gelijk het Duits..), helaas heb ik iets te vaak “Scusi, non capita” moeten zeggen dan me lief is.
Zowel mijn SD-kaartje van mijn camera als de oplader van mijn MacBook besloten er deze week mee te stoppen, maar ook met deze “technische mankementen” heb ik kunnen leven. Een nieuw SD-kaartje en mijn MacBook opladen door mijn vinger een paar uur lang tegen het stekkertje van mijn oplader te duwen waren de oplossing.
Ik ontdekte de albums van Florence & The Machine & The Astroids Galaxy Tour. Luisterde “Destroy Everything You Touch” op repeat, downloadde de nieuwste Gossip Girl via het netwerk hier en ben nog steeds een soort van in shock (hoewel ik mijn vermoedens al had). Op een regenachtige avond begon ik weer met het vijfde seizoen van Grey’s Anatomy en ik liep hard met het laatste album van David Guetta.
Het was een fijne week. Als ik zou zeggen dat ik er aan toe was dan zou dat een klein beetje gek klinken, als je je bedenkt dat dit al mijn derde weekje vakantie in 2012 is. Maar eh, het was zeer welkom. En aangezien er in geen enkele vakantie ook maar een dag voorbij gaat zonder mijn blog voel ik me toch niet compleet nutteloos en lui.
En nu… Ben ik écht klaar om dit weekend mijn vierentwintigste levensjaar direct goed te beginnen. Zoals gewoonlijk na een vakantie, zit mijn hoofd vol leuke en creatieve plannen. Hoeveel er van terecht komt moeten we nog maar zien, maar dat heb ik zelf in handen…
Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin
Jaaa ik word hier helemaal vrolijk van!
Wat een super leuk jurkje op de foto’s rechtsonder! Waar is die van?
Precies mijn vraag! Krijg ook zin in vakantie door deze foto’s….
Auteur
Jurkje is van ZARA TRF meiden! Hij was ook al te zien in mijn blog van afgelopen donderdag!
24e levensjaar? Vorig jaar werd je nog 22 :P
Annemerel wordt waarschijnlijk 23 waardoor ze dus haar 24e levensjaar ingaat ;)
Auteur
Haha heel goed Tedje ;-)
Wat een leuk stukje! Ik ben ook nog steeds in shock om Gossip Girl… ben benieuwd morgen naar de verklaring ;-)
Hoewel Australië heel erg fijn heb er absoluut geen cel in mijn lichaam aanwezig is die erover nadenkt om hierover te klagen, klinkt zo’n weekje Italië toch ook wel heel aanlokkelijk en jaloersmakend. Italiaans ijs; YUM! Italiaanse cappuccinootjes; nog meer YUM!
Wat een leuke foto’s! Dat jurkje is een top aankoop!
Ik krijg ook zo’n zin om op vakantie te gaan als ik dit lees!!
Wat een leuke foto’s. Ik krijg helemaal een vakantie feeling door je artikel!
Die bekers fruit en de ijsjes zien er steeds zo lekker uit, yum!
Ehm…. Forgive me maar het moet eigenlijk “Scusi, non capisco” zijn. Capita bestaat niet ;) En als je het echt echt correct wil zeggen, zeg je beter “Mi dispiace, non capisco”.
En ik ben nog steeds jaloers! Ik wil ook!!!
Wat een heerlijk zomerse foto’s :)
Hee Annemerel!
Ik vroeg me af hoe je die leuke collages altijd maakt?
Heb je er een speciaal programma of een speciale site voor?
Liefs