DIARY: #2

De tweede week van 2019 was mijn eerste echte werkweek, toch verliep hij iets minder productief dan ik gehoopt had…

Mijn week begon maandag niet heel goed. Rond een uurtje of vier werd ik wakker met hoofdpijn, ik heb nog geprobeerd om op te staan maar ik was ondertussen ook zo misselijk geworden dat alleen al de aanblik van ontbijt me onpasselijk maakte. Weer snel mijn bed in gedoken dus, met een migrainepil. Rond een uurtje of elf werd ik semi-fris wakker, in mijn nieuwe Love Stories pyjama. Vinden jullie hem leuk? Ik heb er uiteindelijk nog een OK werkdag van kunnen maken.

’s Avonds at ik een receptje uit het boek ‘Uit Huis met Jet’, spaghetti met worstballetjes. Ik heb het boek al een tijdje in mijn kast staan, maar afgelopen maanden was ik te druk in mijn hoofd om nieuwe recepten uit te proberen. Dit recept is écht een aanrader, want: lekker + makkelijk en redelijk gezond (als je er zoals wij extra groenten bij doet). Heb ook al een aantal andere recepten in het boek zien staan die ik wil proberen.

Dinsdagochtend had ik een ontbijt bij Parc Broekhuizen in Leersum ter eren van de nieuwe Mazda3. Ik vond het super leuk om eindelijk hier een keer naartoe te gaan, aangezien veel ex-horeca collega’s hier gewerkt hebben (of nog steeds werken). Toevallig kwam ik de chef waarmee ik bijna vijf jaar gewerkt ook nog tegen.

Het ontbijt was zeker niet verkeerd, met verse jus, heerlijke broodjes en eitjes a la carte (ik had een gepocheerd ei met zalm).

Ik zat laatst te rekenen, de laatste keer dat ik ‘normale kleding’ gekocht heb, was in juli. Ik heb gewoon een HEEL SEIZOEN geen nieuwe kleding gekocht. Of nou ja, dat is natuurlijk niet helemaal waar, want sportkleding heb ik dus wél genoeg gekocht. En deze week ging ik daar gewoon mee verder. Ik kon dit super gave setje van Nike gewoon niet niet bestellen. Kan niet wachten totdat het hoogzomer is en ik weer in korte broek en sportbeha over de baan kan crossen.

Woensdag was Arthur jarig. Als verrassing fietste ik ’s middags naar de school waar hij werkt om het laatste lesuur te kijken/mee te doen. Onderweg had ik zijn lievelingstaart gekocht en die ging op tot de laatste kruimel (ja, we aten dus allebei een halve taart). Daarna zat ik redelijk vol…

Maar ik had ook gezegd dat we lekker zouden gaan lunchen, dus ik liet me niet kennen. Bij Simonis in de stad aten we frietjes en lekkerbek. En dat was erg lekker.

Sinds ongeveer halverwege de wintersport heb ik bijna dagelijks hoofdpijn die vaak uitmondt in migraine. Superduper irritant, maar ik weet wel een klein beetje waar het door komt. Migraine wordt bij mij veroorzaakt door spanning in mijn nek en schouders, de laatste dagen van mijn wintersport was het mega koud waardoor ik automatisch mijn schouders optrek tot mijn oren, waardoor er dus spanning ontstaat. Hoe vaak ik ook tegen mezelf zei ‘Annemerel, ontspan’ het hielp helemaal niets. Ik had niet alleen maandag last van migraine, ook dinsdagmiddag heb ik in bed gespendeerd, evenals woensdagavond (Arthur’s verjaardag). Ook donderdag voelde ik me niet heel fijn. Ik ben naar de fysio geweest en die heeft mijn nek en schouders iets losser gemaakt. Ook mag ik even geen snelle trainingen doen, omdat de klappen die mijn lichaam dan moet opvangen te hard zijn (en niet goed voor mijn nek en schouders). Donderdagavond stonden er 200’tjes op het programma, die heb ik ingewisseld voor iets langere (en langzamere) tempo’s.

Vrijdag werd ik weer met hoofdpijn wakker en dacht ik… ik moet dit anders gaan oplossen. Misschien moet ik een hele langzame duurloop doen? Mijn vader klaagt dat hij nooit meer met me kan hardlopen, mijn vader loopt een perfect ‘rustig’ duurlooptempo, ik wist dat mijn vader een lange duurloop in zijn agenda had staan. Een klein uurtje later waren we buiten voor 19 heerlijke rustige kilometers. Ik voelde de spanning uit mijn nek verdwijnen.

Maar na een dag achter mijn computer en een nacht in bed werd ik zaterdag gewoon weer wakker met stijve schouders. Ik had eigenlijk een trainingskamp met mijn trainingsgroep, maar ik besloot alleen aan het ochtendprogramma op zaterdag en het middagprogramma op zondag deel te nemen en tussendoor gewoon lekker thuis te slapen, in de hoop dat ik deze week WEL gewoon een productieve hoofdpijnloze-week kan hebben. Dus zo geschiedde. Omdat ik er toch wel een beetje een trainingsweekend van wilde maken, liep ik in de 24 uur dat ik alleen thuis was 2x een hele rustige 15 kilometer.

En dit was  dus zondagochtend. Er stond een flink windje, zo hard dat het mijn muziek overstemde. Vandaar deze interessante look met capuchon over mijn hoofd, op deze manier bleven mijn oortjes beter zitten en kon ik mijn muziek beter verstaan.

’s Middags reed ik naar Bunnik voor het laatste gedeelte van het trainingskamp. Ik vlocht Isa’s mooie lange haar en ik was net op tijd voor de groepsfoto. En voor het laatste onderdeel, een estafette waarin we rondjes van 600 meter liepen. Een van de meiden had last van haar schenen, dus ik kon mooi haar plekje in haar team innemen. Het was niet helemaal in lijn met mijn voornemen om de komende tijd vooral ‘rustige tempo’s’ te lopen, maar mijn nek en schouders hebben het goed gehouden, want ik kreeg geen hoofdpijn en ook vanmorgen werd ik goed wakker. YESSS. En nu zorgen dat ik het niet weer verpest met ondoordachte dingen.

Fijne week allemaal! Ik ga er een hele productieve van maken, zodat ik dit weekend lekker vrij heb. Zaterdag heb ik een bruiloft en zondag heb ik een hardloopwedstrijd. Zin in!

Liefs,
Annemerel