DIARY: 18

Photobucket

Ik schrijf dit op zondagavond, in Oostenrijk. Eerlijk gezegd zit ik al weer zo in wintersportsferen dat ik me amper nog kan herinneren wat ik afgelopen week allemaal heb meegemaakt. Maar ik ga mijn best doen er een zo leuk mogelijk verhaaltje van te maken.

Ik ben sinds kort weer van de groene monsters. Beetje sojayoghurt, beetje spinazie, banaantje, wat aardbeitjes en mango. ET VOILA. Het perfecte snelle ontbijt waarop ik heer-lijk kan hardlopen. Als ik dan thuis kom is het tijd voor het echte werk (zoals: een grote kom warme zelfgemaakte erwtensoep met een volkorenbroodje). Maandag ging het hardlopen niet zo lekker. Heel Nu.nl stond vol met waarschuwingen over gladheid, maar om de een of andere reden besloot ik de berichten te negeren. Stom, want het was glad. Ik had 20 kilometer op het programma staan, maar dat werden er “slechts” vijftien. Hoe ik me staande heb weten te houden? Hink-stap-sprong en door plantsoenen. Gelukkig scheen de zon en ontdooide er steeds meer. Op de terugweg vloog ik met mijn gezicht in de zon en met meewind naar huis.

Zowel dinsdag, woensdag als donderdag werkte ik bij Girlscene. Dagje extra gewerkt omdat ik deze week op vakantie ben. Ik vind het zo fijn dat het nu niet meer pikkedonker is als ik het huis verlaat om 7.15u. Woensdagochtend trok ik zelfs al om 6.00u mijn hardloopschoenen aan voor een rondje van vijf kilometer. Met de Spice Girls uit mijn iPod (COME ON AND DO IT, COME ON AND DO IT!), complete duisternis stroomde de adrenaline vijf kilometer lang door mijn lichaam. Ik vond het jammer dat ik om 6.30u al weer thuis moest zijn, maar ja duty called!

Het niet bij Julia’s Pasta’s eten gaat me makkelijk af, thanks to my lovely boyfriend. Hij is dan maar slechts twee avonden thuis om met mij te eten, hij kookt al-tijd. En ik hoef mijn wensen(diëten)lijstje maar te geven en hij maakt de lekkerste en gezondste dingen voor mij. Onze vriezer staat inmiddels vol met gezonde soepjes en andere lekkere dingen. Dus ook op dagen dat hij er niet is hoef ik niet persé te koken.

Vrijdag vertrok ik alweer naar Serfaus en daar hebben jullie al aardig wat over kunnen lezen volgens mij. De omstandigheden zijn een stuk aangenamer dan tijdens de kerstvakantie. Zaterdag bewolkt met wat zon, zondag alleen maar sneeuw, maar toch. Na gisteren zal ik ieder straaltje zon DUBBEL en dwars waarderen. Want zo kan het dus ook zijn. En als ik de weerberichten mag geloven wordt het deze week alleen maar beter. Absoluut geen enkel probleem. Ik smeer wel zonnebrand, laat die zon maar komen.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

Delen:

11 Reacties

  1. februari 27, 2012 / 17:15

    Have fun!!

  2. februari 27, 2012 / 17:28

    Groene smoothies.. toch maar eens proberen, zo te horen? Veel plezier nog!

  3. februari 27, 2012 / 18:13

    Klinkt als een hele fijne week, heerlijk als vriendjes zo lekker koken! Die van mij heeft gelukkig ook een klein beetje talent. :)

  4. februari 27, 2012 / 18:21

    Groene smoothes, hardlopen en mannen die koken. Heerlijk!

  5. februari 27, 2012 / 18:25

    klinkt als een lekker weekje!

  6. februari 27, 2012 / 18:32

    Weer een lekker weekje waar je heel erg veel gedaan hebt, je haalt er weer het optimale uit.

    Btw handig zo een vriend die lekkere gezonde dingetjes voor het diner in de vriezer zet.. :D

  7. februari 27, 2012 / 18:41

    Zoals altijd heel leuk geschreven!

  8. februari 27, 2012 / 19:16

    Ik ben benieuwd hoe de groene smoothie smaakt!

  9. februari 27, 2012 / 20:07

    Ik ben ook erg benieuwd naar de groene smoothie! :) Leuke diary weer!

  10. februari 28, 2012 / 10:22

    Oh groene smoothie, misschien wel een goed idee. Leuk stukje.

  11. februari 28, 2012 / 21:22

    Lucky you met zo’n boyfriend, ik denk dat weinig vrouwen dat kunnen zeggen :) Sapjes zijn ideaal voor het hardlopen!