DIARY: #17

Mijn welgemeende excuses, mijn dagboek is een dagje te laat. Ik had gisterochtend vroeg een fotoshoot en was daarna zo gaar dat ik het niet meer op kon brengen om mijn MacBook open te klappen voor het schrijven van mijn wekelijkse diary. Gelukkig lukte het me een paar uur later wel om me op te laden voor het editen van mijn vlog. Maar goed, omdat ik week 17 van 2020 natuurlijk niet zomaar voorbij kan laten gaan (zoveel spannende dingen gebeurt, ha ha ha) maak ik alsnog mijn diary van afgelopen week.

Maandag, een nieuwe week, een nieuwe HelloFresh box. Vorige week maandag aten we mijn – tot nu toe – favoriete HelloFresh gerecht. Gele rijst met kurkuma, spinazie, kokos en … ik weet allemaal niet meer precies wat er in zat maar de rijst was zo zacht en zo vol van smaak. Ik kreeg van heel veel mensen de vraag of ik het recept wilde delen, maar dit zijn dus kant-en-klare recepten van HelloFresh, beetje raar als ik ze met jullie deel. Volgens mij kun je ze wel vinden als je naar HelloFresh.nl gaat en bij recepten zoekt.

Dinsdag deed ik een training die ik exact twee jaar geleden ook deed. 5x 1000 in 4’15 met een wandelpauze van 2 minuten. Het voelde enorm zwaar, ik kon me niet herinneren wanneer ik voor het laatst zo diep was gegaan in een training, maar het is gelukt en dat telt.

Woensdagochtend, even een snelle selfie voor mijn zusje. Het is lang geleden dat de onderkant van mijn haar niet op mijn ‘vierkante’ selfie past. De puntjes zijn redelijk toe aan een knipbeurt, maar ik ga niet zelf met een schaar in de weer. Zo erg is het nu ook weer niet.

’s Middags ging ik op pad voor een duurloop van 20 kilometer. Na 7,5 kilometer draaide ik me echter al om… mijn benen wilden gewoon niet. Nu denk ik dat het ‘meant to be’ was, want hierdoor kwam ik mijn zusje tegen. Als ik later was omgedraaid had ik haar misgelopen. Het bijzondere is, zij loopt hier nooit hard, ik eigenlijk ook niet rond dit tijdstip. Verder had ik haar al drie maanden niet in real life gezien, dus dat ik mijn zusje (en haar vriend) zag was voor mij van veel grotere waarde dan die 20 kilometer duurloop. Het werden er uiteindelijk 15 trouwens. 15 kilometers. Een duurloop van 15 kilometer. Het is maar goed dat er de komende periode geen marathon op het programma staat.

Oeffff de tomatenrisotto met garnalen van afgelopen woensdag was ook weer ontzettend lekker. Voor het recept verwijs ik je wederom naar de website van HelloFresh.

Donderdag ging ik op zoek naar zonnebrand in mijn bak met gekregen beautyproducten. Naast dat ik zonnebrand vond, vond ik ook allerlei andere handige beautyspulletjes. Zoals een deodorant die ik alleen in New York kan kopen (en waar ik nu dus niet naartoe kan) en een zonnebrand voor mijn lippen die ik ’s ochtends bijna besteld had op internet.

Ik geniet van al dat dakterrasweer en de Aperol Spritz die daar – volgens eigen regels – bijhoort. Maar ik merk wel dat die drankjes, in combinatie met ongeveer 50% minder beweging, op den duur niet echt gaat helpen bij het passen in mijn trouwjurk. Als ik die eind augustus sowieso aan zou mogen…

Maar ik eet er geen ontbijtje met speltbrood, avocado en scrambled eggs minder om. ‘Gelukkig’ is het de komende weken minder dakterrasweer en kunnen we het hopelijk ‘op die manier’ oplossen.

Vrijdag kwam eindelijk mijn fietsbroekje binnen. Ik vind hem eh… vrij kort. Gelukkig kun je hem ook als fiets ‘onderbroek’ dragen en er gewoon een iets langere legging overheen doen. Dat ben ik van plan.

Nergens konden we sushirijst krijgen en we hadden zo’n trek in een poké bowl (en hadden er alle ingrediënten, op de rijst na, voor in huis). We zijn uiteindelijk gegaan voor een zak van 10 kilo. Gelukkig is het tot 2023 houdbaar, haha.

Vrijdagmiddag testte ik mijn CoronaSolo5K rondje voor een laatste keer. De afstand klopte, het asfalt lag er nog goed bij. Ik had zin in de volgende dag.

Tuur en ik zijn deze weken nog minder uit onze comfortabele vesten en joggingbroeken te slaan dan anders. Maar waarom zou je nu een skinny jeans aantrekken, als toch niemand hem ziet? OK… ik heb misschien wel een idee als je een skinny jeans aantrekt eet je misschien een bakje chips per dag in plaats van twee :’). Ik denk dat ik op dit moment niet eens meer mijn strakke spijkerbroeken in kom. Ik ga het ook maar niet proberen. Waarom zou ik mezelf daar mee willen kwellen?

Zaterdagochtend stond de CoronaSolo5K op het programma, een virtuele 5K die ik heel serieus aanpakte en daardoor de wedstrijd ook echt als een wedstrijd beschouwde. Mijn kleding lag ’s ochtends al netjes voor me klaar.

Om kwart over zeven was ik klaar voor de start. Op de foto is de startstreep helaas net afgeknipt, maar voor mijn linkerbeen is mijn startlijn.

Na vijf kilometer kwam ik KAPOT over mijn finish. Lang geleden dat ik zoveel gegeven heb tijdens het hardlopen. Ik kan me eerlijk gezegd niet herinneren dat ik een wedstrijd lang zo gestreden heb. Ik vind het vaak lastig om me halverwege een wedstrijd te overtuigen van het feit dat ik door moet lopen. Ik laat het tempo dan vaak iets zakken. Dat deed ik nu dus niet. Nu loop ik ook niet vaak wedstrijden van minder dan een half uur. Hoewel het absoluut niet makkelijk voelde om door te lopen, denk ik wel dat het mentaal makkelijker is om alles te geven omdat de finish eigenlijk de hele wedstrijd relatief dichtbij is (ik bedoel, in vergelijk met een marathon…). Mijn tijd was niet mega spectaculair trouwens, ik liep 21:08.

’s Middags nam ik samen met Tuur de nieuwe podcast op. Onder het genot van een Aperol Spritz. Ja, we hebben heel veel redenen voor Aperol Spritz (ik) en bier (Tuur).

Die drie taartjes (twee hazelnootschuimgebakjes van Maison Kelder en een stuk cheesecake van mijn moeder) hebben ook niet echt geholpen. Of nou ja, mijn hoofd en hart wel, die werden er erg gelukkig van. En weetje… dat is ook heel belangrijk.

Zondagmidddag togen we dus speciaal voor mijn moeders zelfgemaakte cheesecake naar de tuin van mijn ouders. De cheesecake was heerlijk. De chips die volgde ook. En dat glas wijn kon er ook nog wel bij. De gezelligheid van mijn ouders maakte het compleet.

Hoop dat jullie afgelopen week ook nog een beetje van het lekkere weer hebben kunnen genieten. Deze regenweek komen we ook wel door, toch? Ik ben in ieder geval blij dat het waarschijnlijk weer wat rustiger is op straat zodat ik me wat relaxter voel tijdens een hardlooptraining. Ja, natuurlijk mis ik de zon nu al. Maar dit is goed voor de natuur en ik ga er voor het gemak maar vanuit dat de zon snel weer terug is.

Liefs,

Annemerel