Annemerel.com

>Tuesday Mornings..

>

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Soms wordt je wakker met zo’n gevoel van ‘dat gaat niks worden vandaag’ en dan blijkt het uiteindelijk allemaal nog best wel mee te vallen. Dat was dus gisteren het geval.

Ik werd om vier uur wakker, viel uiteindelijk weer in slaap, ik werd om half acht wakker door een hevige commotie in de kamer naast me, maar ik kon niet opstaan, want mijn hoofd leek bijna te ontploffen. Uiteindelijk stak ik om half tien mijn eerste teen onder de dekens vandaan en een paar minuten later volgde ook de rest van mijn lichaam.

Ik wurmde me in een paar leggings, trok een dikke trui aan en m’n nieuwe dikke michelinmannetjes jas van Patrizia Pepe en met m’n uggs aan mijn voeten verliet ik ons warme huisje en betrad ik de witte sneeuw. Nog geen twee passen verder lag ik al bijna onderuit, dat was natuurlijk de perfecte waarschuwing, maar ik ging nog minstens twintig keer bijna onderuit.

Ik liep naar de Kleermaker met m’n zwarte BlueBlood Jeans, want de rits was kapot en ik moet hem vandaag aan. Stond ik bij de Kleermaker, was m’n rits op de een of andere wonderbaarlijke manier al lang gerepareerd. De Kleermaker zei de broek ook te kennen en de rits, ja dat was duidelijk een rits van hem, aldus de man. Heel bijzonder.. mama? Top! En een broek met een werkende rits, en geen geld kwijt.

Omdat ik toch in het dorp was kon ik ook meteen wel even bij het kledingwinkeltje tegenover de Kleermaker kijken. Niet dat ik veel verwachtingen heb van een winkel in Monster, maar goed, ik was op zoek naar een (nep)lerenlegging en had de dag daarvoor al heel Den Haag binnenste buiten gekeerd, zonder resultaat. En ja hoor, nog 3(!) lerenleggings van SuperTrash in mijn maat. En nog met 10% korting ook.. This must have been my lucky day.

Onderweg naar huis maakte ik nog eventjes een pitstop bij de nieuwe supermarkt, die dus twee keer zo groot is als de oude, met bijbehorend twee keer zo groot assortiment. En daar op de broodjesafdeling vond ik de meest lekkere crackers met zonnebloempitjes.

En zo kwam het dat ik een uurtje later, net gedoucht, met m’n nieuwe lerenlegging en een lekkere dikke trui, op de bank zat, met m’n crackers en een kop hete thee en de nieuwe Gossip Girl.

Puur genot.

En toen sloeg de klok 12.00u en was het tijd voor serious business.

Liefs,

>She’s leaving on a jetplane, this time for real.

>

Photobucket

Zit op het vliegveld, aan het raam bij de gate waar ik over een half uur kan boarden. Als ik naar buiten kijk zie ik naast een aantal vliegtuigen een zonnetje dat langzaam door de wolken heen opkomt. Mijn MacBook Air ligt op schoot, mijn SLR hangt om mijn nek. Ergens tussen ligt mijn iPhone waaruit op dit moment Lady Gaga schalt. Aan mijn voeten zitten mijn nieuwe Fillipa K wedges en ik moet iedere vijf minuten gewoon even kijken, want ik vind ze echt heel erg mooi. Ik drink wat water, eet wat crackers, kijk nog eens naar buiten, naar het vliegtuig waar op dit moment een vracht met koffers heen wordt gereden. Ik probeer mijn eigen koffertje te ontdekken, beseffend dat dit het vliegveld is waar drie jaar geleden mijn koffer kwijtraakte. Inmiddels heeft Lady Gaga plaats gemaakt voor John Mayer, ik check nog eens mijn documenten, heb ik alles? Ja, nog steeds.
Mijn vriend smst, hij is thuis. De schat heeft mij net zonder minuutje slaap naar het vliegveld gebracht, over een paar uur moet hij al weer aan het werk, over een paar uur zit ik met mijn kont aan het zwembad. Gelukkig komt hij volgende week ook een paar daagjes vakantie vieren. Hoef ik hem tenminste niet zo te missen. Ik ben verrassend rustig, lijk mijn zaakjes op orde te hebben. Ben benieuwd wanneer Miss Stress het weer overneemt.

Ik ga mijn tas weer inpakken, voordat ik Miss Stress echt begin te triggeren. Laat haar liever even voor wat ze is, de echte Annemerel is veel leuker en minder vermoeiend.

Liefs,

>Sunday Morning Tea

>

Photobucket
Goedemorgen. Na nog geen vijf uur slaap (gewerkt) heb ik me toch maar uit mijn bed gesleept voor een theeleutfeestje in de tuin met mezelf. Moet over vijftig minuten alweer present zijn op mijn werk, maar dat geeft niet, want ik geniet nu. 
De zon is warm, maar nog niet bedrukkend. De lucht is strak blauw, maar zal binnen een uur betrokken zijn. Het is stil, op een fluitend vogeltje na. En ik drink een heerlijk theetje. Biologische witte thee van Emeyu, even meegenomen van Elzenduin. Moet er een theekaart van gaan fabriceren, maar hoe kun je die nou maken zonder geproefd te hebben? 
Lekker rustig begin van een spannende zondag dus. Sta vanavond officieel ook op het rooster om te werken en er zijn ook daadwerkelijk mensen die voor vanavond hebben gereserveerd. Hoe ik de wedstrijd ga meemaken dat weet ik dus ook niet. Of ik wil kijken weet ik ook helemaal nog niet. Ik vrees dat we er niet gelukkiger van geworden, maar goed dat denk ik iedere wedstrijd, dus dat kan ook wel weer een goed teken zijn.
We zullen het zien en ik misschien wel horen (radio in de keuken).

>Night at the beach

>

Photobucket
Vannacht na het werken gedubbeldate met Lindsey en Thomas. Na een nachtelijk bezoekje aan de Chinees in Scheveningen trokken we weer terug naar het strand waar wij vergezeld met waxinelichtjes, kleedjes en rode wijn naar de golven luisterden en (half) in slaap sukkelden.. Het was heerlijk.. Maar toen het buiten al weer een beetje begon te schemeren hebben we toch maar een echt bed opgezocht. Volgende keer wil ik het echt echt echt hoor, buiten slapen.