RUNNING TO NYC: Clarification

Lieve meiden, ik heb vandaag begrepen dat er (understatement) nogal wat verwarring is ontstaan over de 5000 euro sponsorgeld die ik voor dance4life inzamel. Ik wil hier allereerst mijn excuses voor aanbieden. Het is nooit mijn bedoeling geweest om mensen te belazeren. Ik ben het er mee eens dat ik in het stuk dat ik afgelopen zaterdag geplaatst heb duidelijker had moeten zijn in de verdeling van het geld, maar hier heb ik in mijn dolle enthousiasme niet goed over nagedacht.

Het is heel gebruikelijk dat goede doelen een gedeelte van het sponsorgeld (in dit geval de helft, rond de 2500 euro) gebruiken om de reis van de sporter te betalen en ik heb een grote inschattingsfout gemaakt en in mijn enthousiasme aangenomen dat iedereen hiervan wel op de hoogte is. Ik heb in mijn omgeving zelf meerdere mensen die dit soort reizen gedaan hebben, dus ik wist zelf precies hoe het zat, ik heb er dan ook niet bij stil gestaan dat er ook veel mensen zijn die hier niet van af weten.

Natuurlijk is het niet de bedoeling dat ik hier op mijn dode gemakje achter mijn MacBookje geld binnen smokkel van ‘arme studenten’. De donaties zijn namelijk niet de enige manier waarop ik mijn sponsorgeld bij elkaar wilde verzamelen. Voor de komende maanden heb ik heel veel gepland staan, ik wilde dat eigenlijk nog niet allemaal verklappen, maar denk aan een veiling en bootcamps in samenwerking met Esmée van Work That Es. Ook komt er morgen iets online waar ik deze week heel hard aan gewerkt heb. Ik zit dus absoluut niet stil, ik denk dat ik hier de afgelopen week alleen al 30 uur mee bezig ben geweest.

Naast het inzamelen van geld ga ik me (zeker tot 3 november) ook op andere manieren inzetten voor dance4life. Op mijn blog, maar ook via andere media, ga ik proberen awareness te creëren en ik zal ook op andere manieren samenwerken met dance4life, maar alle plannen zijn op dit moment nog zo pril, dat ik hier nog niet veel over kwijt kan.

Inmiddels staat ook de eerste 500 euro van mezelf op mijn JustGiving account. Dit is het bedrag dat ik als aanbetaling bij de inschrijving direct naar de rekening van dance4life heb overgemaakt, sinds vanmiddag is dit ook op mijn account te zien. Dit is ook zeker niet de laatste donatie die ik gedaan heb, maar op dit moment kan ik nog niet meer overmaken.

Ik ben niet van mening dat ik jullie verantwoording verschuldigd ben over mijn financiën, maar omdat ik altijd heel erg open over alles ben snap ik dat er ook over mijn financiële situatie ietwat verwarring ontstaan is voor sommige mensen. Laten we beginnen met het feit dat ik 99% van mijn aankopen deel op mijn blog, hierdoor kan het lijken alsof ik nooit iets anders doe dan kopen, kopen, kopen. Mijn vakanties zijn allemaal met mijn ouders. Ik ga dit jaar drie keer met mijn ouders op vakantie. Allemaal vakanties met de auto en ik zit straks niet in een luxe villa in Italië, we gaan naar een camping. Ik kom absoluut niets te kort, maar ik ben bang dat door mijn blogs het idee is ontstaan dat ik een soort van lifestyle of the rich & the famous leid. Niets van waar. Als ik iets koop, zijn het soms wel luxe producten, omdat ik meer waarde hecht aan één mooie tas dan aan tien (ook mooie, maar minder unieke) ZARA tassen. Omdat ik minder geld uitgeef aan kleine dingetjes zoals uitgaan (ik heb op mijn verjaardag één cocktail gedronken, daarvoor was ik voor het laatst uit geweest in december en de keer daarvoor was in 2011!!!!!) kan ik meer geld uitgeven aan luxe producten. Goed zoals ik al zei, ik hoef me niet te verantwoorden, maar geloof me als ik zeg dat ik het in mijn studententijd breder had dan op dit moment. De meeste designer items stammen uit de tijd dat ik te maken had met het fenomeen ‘fooi’.

Om het een klein beetje goed te maken deel ik graag mijn ‘secret’ diary waarin ik afgelopen zaterdag begonnen ben en die ik eigenlijk niet van plan was openbaar te maken. Iedereen die gedoneerd heeft kan me een mailtje sturen (annemerel@annemerel.com) ik mail je dan terug met de link en voeg je toe aan de lezerslijst. Iedereen die nog van plan is te doneren krijgt natuurlijk na donatie ook een linkje naar de blog. Het is een tell all blog waarin ik al mijn openbaringen en frustraties kwijt kan. Ik weet natuurlijk niet of jullie er op zitten te wachten, ik zal waarschijnlijk veel gaan schelden en de term ‘persoonlijk’ schiet eigenlijk te kort ;-).

Nogmaals mijn excuses als je je belazerd voelt. Ik heb nooit iets moedwillig voor jullie verzwegen. Een (grove) inschattingsfout van mijn kant.

Tot slot wil ik ook nog graag even de reactie die dance4life gegeven heeft met jullie delen:

We zijn blij dat jullie allemaal zo betrokken zijn, bij Annemerel en bij het werk van dance4life. De constructie waar wij mee werken is dezelfde als waar andere goede doelen mee werken rondom dit soort grote marathons. Het is voor organisaties als de onze de enige manier om mensen voor ons te laten rennen. Daarbij is deze opzet enorm waardevol, omdat hiermee iedereen de kans krijgt de marathon te lopen en wij een prachtig bedrag binnen krijgen (van minimaal 2.500 euro) voor onze voorlichtingsprojecten in 24 landen. De reis regelen wij niet zelf, dat loopt allemaal via reisbureau ATP.

Daarnaast zijn we ook enorm blij met het bereik en de aandacht die Annemerel via haar blog voor het werk van dance4life genereert. Meer dan 100 donaties, tientallen reacties, fantastisch om te zien en heel veel waard voor ons. In haar uitleg hierboven laat Annemerel gelukkig ook duidelijk zien dat haar bedoelingen goed zijn!

Overigens heeft Annemerel – net als de andere deelnemers – bij haar aanmelding een aanbetaling gedaan. Ze heeft vervolgens zo snel haar JustGiving-pagina aangemaakt, dat het bedrag daar nog niet op staat – het kan ieder moment bij het totaalbedrag worden bijgeschreven. (Annemerel: Dit is inmiddels gebeurd! YES!)

Als jullie nog vragen hebben, dan horen we het graag! Mail: annelieke@dance4life.com

Ik hoop dat jullie het nu beter snappen. Ik heb de hele dag al een enorm brok in mijn keel en heb alleen twee banaantjes op. Nou, dat zegt wat. Ik heb zelfs tijdens mijn ergste liefdesverdriet gegeten alsof  mijn leven er van afhangt. Mijn lezers zijn, nou ik wil natuurlijk niet zeggen het aller belangrijkste want dat zijn obviously mijn familie, vriend en beste vriendinnen, maar jullie staan daar zeker direct onder. Als het een kwestie van leven of dood was zouden jullie mijn MacBook, Camera en iPhone zo van me mogen hebben. Aanstaande dinsdag bestaat mijn blog precies 10(!!!) jaar, mijn leven staat dus al 10 jaar voor een groot gedeelte in het teken van mijn blog dus geloof me als ik zeg dat ik er heel veel voor over heb.

Liefs,
Annemerel

(Ik heb de reacties uitgezet, dit is wat ik hier over kwijt wil, er zullen vast mensen zijn die het niet met mijn tekst eens zijn, maar dit is alles wat ik op dit moment hierover kwijt wil.)

 

ANNEMEREL4LIFE: Annemerel x dance4life

 photo RecentlyUpdated230.jpg

Mijn droom
Op 16 november 2011
schreef ik dat ik over 355 dagen de marathon van New York ging lopen. Op dat moment was mijn grootste zorg die 42,195 kilometer, toen wist ik nog niet, dat het bemachtigen van een startbewijs me nog veel meer grijzen haren zou opleveren. In 2012 is het me niet gelukt en dus liep ik niet die marathon van New York. Dat was overigens niet de enige reden dat ik hem niet liep, afgelopen jaar ging de marathon niet eens door omdat een zekere Sandy roet in het eten kwam gooien. Sandy heeft er niet alleen voor gezorgd dat de marathon van 2012 niet door ging, de New York Marathon van de komende drie jaar zit al bij voorbaat zo goed als vol, omdat alle deelnemers van 2012 hun startbewijzen de komende drie jaar mogen gebruiken.

Bekijk bericht