Ooh la la, Parijs! Voor de derde keer dit jaar en de zevende keer in een kleine drie jaar. Mensen vragen weleens of ik niet eens iets anders wil zien… Dat wil ik ook wel, maar als het dan op kiezen tussen Parijs en die andere nog onontdekte plek aankomt, kies ik altijd voor Parijs. In my defense, de andere twee keren dat ik er dit jaar was, was ik er voor Fashionweek en de Parijs Marathon (die uiteindelijk voor mij niet doorging, maar dat terzijde…).
Goed, Parijs dus. De wekker ging om 5.00u, maar opstaan was verrassend makkelijk. 5.00u begint bijna als natuurlijk aan te voelen en met Parijs in gedachten is dat natuurlijk altijd al een stuk makkelijker. Een uur later zat ik bepakt en bezakt in de auto en weer een uur later ging ik gewapend met een beker Starbuckskoffie (toch wel moe) de Thalys in, waar Laura zich op dat moment al bevond.
De trein kwam zonder vertraging(!) twee uur en 35 minuten later in Parijs aan. Ik blijf me er over verbazen, ik doe er (van deur tot deur) maar een uurtje langer over dan naar kantoor en dat is een stukje van 65 kilometer. Bizar, toch? Het enige waar je aan merkt dat je ver van huis bent, is het feit dat je een ander telefoonnetwerk hebt. Of nou ja… zo behoren te hebben. Wij hadden vrijdag ‘No Service’. Toen we net over de grens bij België kwamen merkte ik het al op, maar Laura zei ‘Nee joh, don’t worry! Dat komt zo wel’. Daarna was het ‘Ohhh er zal wel een probleem in België zijn’ dat ging over in ‘Ahhh de Franse Campagne, daar is het bereik vast niet zo goed’, maar toen we op Gare du Nord, midden in Parijs, nog geen bereik hadden werd duidelijk dat er toch iets meer aan de hand was.
Geen übertaxi voor ons dus dit keer, want die bestel je via internet en ook DAT had ik niet. In plaats van dat ik in blinde paniek raakte, besloot ik een simkaartje bij Orange te halen. Maar terwijl ik stond te wachten op mijn kaartje besloot ik iets super spannends, ik ging Parijs dit keer zonder internet doen. Natuurlijk wel met wifi in het hotel, maar niet meer de hele dag in de stad met Google Maps en ieder moment direct op instagram delen. Hoefde ik tenminste ook niet de hele dag mijn telefoon te checken. Voor veel mensen is dat misschien de normaalste zaak van de wereld, maar voor mij is het dat dus niet.. Het moet minstens twee jaar geleden zijn dat ik een hele dag zonder internet op mijn telefoon in het buitenland zat.
Goed, genoeg over het internet en de storing bij T-Mobile in het buitenland. Parijs. We namen geen über chauffeur, maar wel een taxi. We hebben echt geprobeerd met de metro te gaan, maar toen we zagen dat we drie keer moesten overstappen (met koffers) en er in totaal 55 minuten over zouden doen, zijn we gillend weggerend. Taxi please.
We waren nog net op tijd in het hotel (Mama Shelter) voor het ontbijt, dus ontbeten (brunchten) we in Mama Shelter, voordat we een fiets abonnementje namen en op de fiets richting het centrum reden. Op dag één begonnen we bij de Rue Rivoli (Oysho, H&M, ZARA), gingen vervolgens naar de Rue St-Honoré (Colette, Maje, Sandro, Marc by Marc Jacobs) en ik vond zonder te spieken de Ladurée bij de Opera. Helaas was die laatste aan het verbouwen en waren we genoodzaakt een andere Ladurée te vinden.
Dat werd de Ladurée op de Champs-Elysées, die vorig jaar compleet verbouwd is. De eerste verdieping is een prachtig restaurant geworden. Ik weet niet hoe het ervoor er uitzag, maar dit is mooi! Het is er wat meer toeristisch dan in de Rue Bonaparte, maar de taartjes smaakten even goed en de thee ook!
Klaar voor de rest van de middag spendeerden we ruim een half uur bij Nike (sorry Laura, ik moest alles gewoon drie keer checken), om vervolgens nog even langs te gaan bij &Other Stories. Toen was het tijd voor de lange weg terug. Mama Shelter is een heel fijn hotel, maar echt centraal ligt het niet. Vanaf het Louvre (centrum-centrum) is het tien kilometer fietsen. Doe dat heen en terug en reken daar alle andere straatjes nog bij op en je zit al snel aan de 30/40 kilometer per dag. Wow.
Na tien keer voor mijn leven gevreesd te hebben (mensen in Parijs rijden echt als bezetenen) kwamen we uiteindelijk weer aan bij het hotel. Kapot. We wisten onszelf nog net naar beneden te slepen voor een diner bij de pizzeria van Mama Shelter. We deelden een salade met Buratta en een carpaccio en vervolgens nog twee pizza’s. We dronken een glas wijn en we waren eigenlijk van plan om nog even een cocktail te drinken. Maar we keken elkaar aan en dachten… Mogen we ook naar bed? Yes, we gingen Granny-style om 23.00u naar bed. We probeerden nog een film te kijken, maar voordat we die aanzetten wisten we eigenlijk al dat we hem niet af gingen zien. En we kregen gelijk, nog geen twintig minuten later sliepen we al…..
Liefs,
Annemerel
Die pizza ziet er zo lekker uit, en Parijs klinkt ook weer fijn! Is juist lekker rustig joh, zonder internet!
Wat een fijn hotel he? Nu ook al een paar keer geweest, en ik blijf er terugkomen! Ik vind het overigens wel goed te doen om met de Metro het centrum in te gaan, naar allebei de stations is het max 7 minuten lopen.
Klinkt heerlijk! Fietsen door Parijs lijkt me ook echt een hele belevenis op zich.
hihi 23:00 is echt geen Granny bedtijd! De eerste dag van onze Berlijn city trip lagen we om 20:30! (ok, we waren om 03:00 snachts al vertrokken om ons vliegtuig te halen… :D)
Spannend, zo’n dag in Parijs zonder internet haha. Knap dat het je is gelukt (om zowel locaties te vinden als om niet helemaal gek te worden haha)
Onwijs leuk dat jullie Parijs op de fiets hebben gedaan, op die manier ervaar en zie je de stad toch anders dan als je maar onder de grond in de metro zit. Leuk verslag, ik krijg alleen honger bij het zien van de foto’s!
Haha, leuk geschreven! Ik ben echt jaloers, ben voor de eerste en laatste keer in Parijs geweest drie jaar geleden en ik wil ZO graag terug, heb echt heimwee haha. XX
Jeeetje ik wil ook zo graag naar Parijs! En die pizza’s zien er heerlijk uit! Ik merk dat je flink hebt genoten!
Nu heb ik ook weer zin, haha, ik ben net terug!
Ziet er fijn en lekker uit. Sportief hoor, zo’n eind fietsen!
Oh heerlijk verhaal! Wil ook snel naar Parijs:)
Heerlijk weer. Zo fijn als je zo verliefd kunt zijn op een stad dat je er telkens terug wilt komen. Waarschijnlijk zal je er nooit genoeg van krijgen?
Wat een taartjes!
Wat een fijne foto’s! Mooi zeg, die Laduree. Had je een speciale aanbieding of zo, dat het allemaal (hotel en trein) zo goedkoop was? Ik wil ook weer eens naar Parijs, is alweer een paar jaar geleden.
Door je artikelen waan ik me even in Parijs! Heerlijk :)
Wat een mooie foto die eerste, zo zien we je niet vaak!
Wow, kudo’s dat jullie durven te fietsen in Parijs! Geweldige stad, snap heel goed dat je daar best drie keer per jaar naartoe wilt ;-)
Wat schrijf je toch altijd leuke reis verslagen! :D
Liefs,
Kirsten
Wow, die eerste foto’s! Halleluja, en die taartjes! Lijkt me heerlijk, die verdien je ook wel na zo’n vroege ochtend. Mijn ouders waren afgelopen week ook in Parijs, en zijn helemaal enthousiast over de fietsen. Echt ideaal.
Ik wil ook weer naar Parijs! Mooie foto’s trouwens:).
Liefs, Mariette
Oooh die eerste foto van jou is echt mooi! Zo puur..
Wat een prachtige foto van jou bij LaDurée, je straalt van mijn scherm af An! <3
De laatste keer in Parijs is zo’n 6/7 jaar geleden. We NEED to go!
Genieten zeg en heerlijk om te lezen. Ik kom er sowieso 1 x per jaar (mijn tante woont in Parijs.) dus ik droom heerlijk verder als ik plaatsen in je verslagje ken. :)
Fietsen in Parijs lijkt me supereng!
xx Stephanie (www.stephaniesstyleblog.blogspot.com)
Mooie foto’s, klinkt als we. Heel geslaagde eerste dag!
Een soort van vakantie en toch ook nog zoveel km fietsen, dat is toch een mooie bijkomstigheid ;)
Wil je een shoplog doen?
Misschien een leuke tip voor een volgende keer Parijs.. Een pizza eten van Pink Flamingo. Als je bij metrostation Republique uitstapt zit het vlak bij het kanaal. Je kan daar super lekkere, originele pizza’s eten (bijv. met hummus of vijgen). Kies er zeker voor om ze aan het kanaal op te eten, je krijgt dan een ballon mee waarna de pizza’s bij het kanaal worden bezorgt. Heel leuk!
Wat sta je mooi op die derde foto!