#WERUNNYC2014: Too Fast & Too Furious #8

Ook deze week heb ik weer een wijze les geleerd…

Maandag
De meeste mensen doen buikspieroefeningen voordat de zomer begint, ik ben er ergens in april/mei mee gestopt en heb maandenlang mijn buikspieren laten verslonzen. Niet alleen zonde voor mijn bikinibody, ook niet echt goed voor mijn hardlooptrainingen. Ik merk dat ik een sterke core mis. Vorig jaar kon ik tijdens mijn lange duurlopen de laatste kilometers vaak nog kracht halen uit mijn buikspieren, nu lukt dat niet, want die buikspieren zijn er niet. Of nou ja, ze zitten er natuurlijk wel, maar ze zijn niet getraind. Als ik maandag uit mijn werk kom om 20.00u, besluit ik dan ook mijn yogamat erbij te pakken en de NTC Ab Burner te doen. Ik voel iedere spier in mijn core trillen, twee dagen erna loop ik nog met spierpijn. Heeft het in ieder geval wel effect gehad.

Dinsdag
Dinsdag is moving day, maar ik wil toch mijn rondje hardlopen om aan mijn benodigde 3 runs per week te komen. De wekker gaat dan ook al om 6.00u en om 6.45u ga ik de deur uit. Ik loop 6 kilometer door de duinen en kom niemand tegen, op een paar konijntjes na. Het is voorlopig de laatste keer dat ik begin en eindig in Monster, omdat ik dus ga verhuizen die dag. Erg lekker loop ik trouwens niet, ik ben echt een avondloper geworden en heb echt twee volle kilometers nodig om een beetje wakker te worden. De 6K die ik op dinsdag vaak loop probeer ik vaak snel te lopen. Ik loop meestal een kilometer in en probeer daarna een paar keer te versnellen, nu had ik vooral met dat versnellen veel moeite.

Donderdag
Als ik wakker word ben ik al niet echt lekker, maar er moet toch gelopen worden. Ik begin wel wat later dan gepland, om 10.00u pas. Omdat ik hier in de buurt nog niet zo goed weet wat de afstanden precies zijn, besluit ik maar gewoon mijn neus te volgen. Ik beland na 2,5 kilometer op de Boulevard van Scheveningen en loop daarna nog 2,5 kilometer over de Boulevard, daarna ga ik precies dezelfde weg terug. Het is super benauwd en warm en ik voel me dus niet zo lekker, ’s avonds krijg ik migraine dus dat zal er vast wel mee te maken gehad hebben.

Wat ik jammer vind is dat ik vanaf mijn nieuwe studio echt minimaal 2,5 kilometer moet lopen om op een plek te belanden waar ik kan lopen zonder stoplichten. Er zijn ook wel bossen en parken, maar daar lopen honden los en dat trek ik écht niet. Althans, daar ga ik wel sneller van lopen, misschien is het toch nog wel een idee…

Zaterdag
Ik doe mijn lange duurloop op zaterdag in plaats van zondag, want voor zondag staat er veel regen voorspeld en ook al ben ik niet van suiker, ik loop toch liever met droog weer. Eigenlijk wil ik heel vroeg gaan, maar ik zie dat ik weinig in mijn koelkast heb en weet dat wanneer ik na mijn run verplicht naar de supermarkt moet, ik écht bloedchagrijnig word. Dus besluit ik eerst naar de dichtstbijzijnde Albert Heijn te rijden (een XL, Heaven!!!) en boodschappen te doen, zodat ik dat in ieder geval maar gehad heb. Als ik thuis kom ontbijt ik nog even met een kant-en-klare quinoa salade van Albert Heijn die in de aanbieding is (en heel erg lekker is, of ‘ie net zo gezond is als een homemade quinoa salade durf ik niet te zeggen).

Om 10.00u moet ik er toch aan geloven en loop ik de deur uit. Het waait stevig (hier aan de kust was het windkracht 7) en ik heb eerst 12,5 kilometer tegenwind, maar dat betekent wel dat ik op de terugweg 12,5 kilometer meewind heb. Ik loop de eerste 7 kilometer heerlijk, misschien een klein beetje te snel maar mijn benen doen dit gewoon. Daarna krijg ik het zwaar en gaat mijn hartslag omhoog. Tot overmaat van ramp valt mijn TomTom Multisport Cardio uit, omdat ik hem vergeten ben op te laden. Nu weet ik dus ook mijn hartslag niet meer. Bij 12,5 kilometer pauzeer ik even, ik ben in de buurt van het huis van mijn ouders en mijn moeder heeft een flesje water in de bosjes verstopt. Water, heerlijk!

Terwijl ik dacht dat de terugweg een eitje zou worden, in verband met die harde wind, was de terugweg super zwaar. Op de een of andere manier kon ik niet langzamer lopen, mijn pace bleef 5’29, maar ik moest wel een aantal keer stoppen omdat ik echt niet meer verder kon. STOM! Volgende keer laad ik mijn horloge goed op en zorg ik dat mijn hartslag niet boven de 150 uitkomt. Dan maar een langzamere pace, ik wil gewoon die duurloop in één keer kunnen lopen. Ok, met één keer waterpauze tussendoor dan.

Ach zo leer je iedere duurloop weer wat, misschien weet ik tijdens mijn laatste duurlooptraining voor de marathon eindelijk hoe ik het precies moet aanpakken?

Liefs,
Annemerel