HOLIDAY: Paris, there we go again.

Photobucket

Het is 23.00u, over zevenenhalf uur hoop ik minstens vijf uur geslapen te hebben, deze verschrikkelijke puinhoop netjes in m’n (kleine) koffer te hebben opgeborgen, nog even gedoucht te hebben, haren gewassen en geföhnd, enigszins m’n gezicht gefatsoeneerd en dan hopseflops rennen naar de tram, trein van zeven uur, half acht op Schiphol, inchecken, Starbucks, boarden en dan… om elf uur zou ik volgens schema moeten landen en hopelijk loop ik zo rond het middaguur door de straten van PARIJS.

Can’t wait. Maar nu eerst…. Deze bende zien te fixen.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

HOLIDAY: Paris


Photobucket

I can’t wait for Paris! Nog 52 nachtjes slapen en dan mag ik ein-de-lijk weer. Ik heb super veel zin in mijn vakantie naar Italie over precies drie weken en in Nederland vermaak ik me tot die tijd ook prima, maar Parijs… daar droom ik van.

Ontbijten bij Plazaa Athenee, iedere dag langs Ladurée voor Macarons. Overpriced terrasjes pakken met uitzicht op de Eiffeltoren, heel veel Steak Tartaar & Creme Brulee. De stinkende metro, iedere dag pijnlijkere voeten. Slenteren langs Harry Winston & Dior alsof het je dagelijkse bezigheid is, maar bij de Eiffeltoren de meest standaard toeristische foto’s schieten.

En nu hopen op zonnig weer met temperaturen tussen de 20 en 25 graden, helpen jullie mee hopen?

En wat gaan jullie deze zomer eigenlijk allemaal doen?

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on Bloglovin

>HOLIDAY: Paris!

>Photobucket

Weten jullie nog dat ik zondag zei dat ik naar Parijs wilde? Nou ik ga naar Parijs! Ik moest er Stockholm voor opgeven en dat zullen velen van jullie waarschijnlijk zonde vinden, maar voor mij voelt het als pure liefde, want ik ga weer naar Parijs!

Samen met Laura vlieg ik donderdag 18 augustus ’s ochtends naar luchthaven Charles de Gaulle en zondag 21 augustus laat op de avond zullen we pas weer in Amsterdam arriveren. Oh yeah. Het duurt nog vijf maanden, maar ik heb gevoel alsof ik morgen al ga (en het liefst zou ik dat natuurlijk ook gaan..)

En nu? Nu ga ik sparen! En een gigantisch goede hotspotlijst aanleggen, want in november heb ik al heel erg veel gezien, maar dit keer wil ik het nog veel professioneler aanpakken. Oh en we hopen op mooi weer natuurlijk. November was gelukkig niet dramatisch, maar nu wil ik strak blauwe luchten en blote benen!

Ik wil slenteren door Les Tuilleries met een doosje Ladurée macarons in mijn hand. Ik wil lunchen op het terras bij Cafe de Flore, ik wil dit keer naar de top van de eiffeltoren. Ik wil picknicken in het park bij de eiffeltoren en ik wil weer ontbijten bij Plazaa Athenee.

I can’t wait! Zit hier letterlijk te stuiteren op de bank, haha!

Liefs,

>PARIS: DAY 4

>

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
De laatste dag in Parijs beginnen we goed met ontbijt bij Laduree, op de Rue Bonaparte in het prachtige Saint Germain. Ik was de afgelopen dagen al een paar keer langs Laduree gelopen op de Champs Elysees, maar wist me te bedwingen, omdat ik wist dat ik donderdag zou gaan ontbijten en omdat ik ook wist dat als ik eenmaal een macarron zou proeven, ik niet meer zou kunnen stoppen. En Macarrons van Laduree zijn een dure liefhebberij, dus daar kan je beter aan verslaafd raken als je bijna weggaat, dan heb je weinig tijd om je bankrekening leeg te shoppen.

Ontbijten bij Laduree, het was een heerlijke ervaring. Heel anders dan Plaza Athenee natuurlijk, maar ook zeker niet verkeerd. Ik zie mezelf al helemaal als Parisienne ’s ochtends met mijn MacBookje aankomen om te schrijven onder het genot van een potje thee en een Pain au Chocolat. Rond een uurtje of elf verwen ik mezelf dan met een taartje en om 13.00u lunch ik met een omelet ala Laduree en neem ik misschien nog een Macaronnetje toe.

Genoeg gefantaseerd. Ik als schrijvende Parisienne bij Laduree iedere ochtend, dat zou niet alleen een dure grap worden, maar ook eentje waar ik tonnetje rond van wordt.

Na Laduree wilde ik perse naar Monet, ik had de smaak van de musea te pakken. Maar toen we ons achter aan de rij voor het Grand Palais aansloten zag ik een bordje staan, waar zoiets stond van ‘vanaf hier nog drie uur wachttijd’ het stond er in het Frans, maar ik was er toch aardig zeker van dat dat er stond en aan de niet bewegende rij te zien kon dat ook best wel eens kloppen. Geen Monet dus, jammer helaas, maar wel een reden om snel nog een keer terug te gaan dus.

Na de mislukte Monet liepen we nog een laatste keer over de Tuileries, at ik een Macarron en besloten we dat ons laatste tripje, een tripje naar Montmartre zou worden, naar de Sacre Coeur. Weer vergat ik dat dat op een berg lag, zelfs de naam MONT(e)martre deed geen lichtje bij mij branden. Ik was dus aardig aan mijn eindje toen we uiteindelijk de Sacre Coeur gevonden hadden (ik zou dit keer de wegwijzen, geen succes..)

Maar het was een prachtige afsluiter van vier prachtige dagen. Rond half drie stapten we in de auto, weer vijf uur later waren we thuis. Vijf uur waarin m’n ogen maar dicht bleven vallen, vijf uur waarin ik op zoek was naar een MacDrive omdat ik trek had in een Chocolade Milkshake en die uiteindelijk pas vond bij Rotterdam

[The End]

(bonus)
Liefs,

>PARIS: The Louvre by night

>

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Na m’n crepes was het ineens donker. We liepen langs de Seine en zagen alle lichtjes ontsteken. De verlichte Eiffeltoren was het mooiste wat ik de afgelopen dagen gezien heb. Of nou ja mooi, kijk het is natuurlijk net een grote Kerstboom, maar dat gevoel wat die grote verlichte Kerstboom gaf was magisch. Echt precies zoals ik me Parijs voorstel. 
We liepen langs het Louvre, want ook dat was in het donker zo indrukwekkend.. De rij was beduidend minder lang en een paar seconden nadat we ons dat realiseerden stonden we al in de rij. Als we een kwartier hebben moeten wachten was het veel. Tip dus: Louvre –> Woensdag om half zeven ’s avonds!
Het Louvre was zo indrukwekkend. Ik wist dat het groot was, daar was ik al voor gewaarschuwd, maar dit! Ik had er dagen rond kunnen lopen en nog steeds niet alles gezien hebben. Niet alleen de grote was waanzinnig, de collectie natuurlijk ook, maar dat was me wel bekend. Mona Lisa was – hoe kan het ook anders – de drukst bezochte dame van het hele Louvre en wat is ze eigenlijk maar klein. Wist ik ook wel, maar als je het dan zo ziet hangen denk je ‘dit is het dus…’ als je goed kijkt, het verhaal er achter een beetje weet zal het vast heel erg bijzonder zijn, maar ik ben nog niet zo in de kunstgeschiedenis ingelezen en was dan ook niet flabbergasted van het schilderij.
Waar ik wel van overdonderd was, was de pracht van het gebouw. Dat is een kunstwerk op zich. Zo groot, magistraal, als ik alle toeristen eventjes wegdacht voelde ik me net een Prinsesje in een heel groot mooi paleis. 
En natuurlijk schuilt er in mij ook nog wel een klein chauvinistje, dus had ik erg veel aandacht voor het gedeelte met de Nederlandse schilders. Toch moet ik bekennen dat, hoewel mijn innerlijke chauvinistische inslag erg trots is op de grote hoeveelheid schilders van de laatste 500 jaar, ik Nederlandse schilderkunst over het algemeen niet heel erg mooi vind. Ik zie wel dat het goed gemaakt is, maar ik ben eigenlijk meer een Monet-meisje, Frans Impressionisme.
Of dat ook in het Louvre hing zal ik nooit weten, om half tien begonnen onze magen toch wel heel erg te protesteren en moesten we eten. Misschien een vierde van het museum gezien en dus nog lang niet klaar. Volgende keer Parijs ga ik weer, woensdagavond om half zeven!

[To be continued]
Liefs,