SUNDAY TALK: Zondagochtend

Het is half negen. Ik slaap bij mijn ouders, naast mijn zusje die de hele nacht heeft liggen draaien en trekken aan ons dekbed. Maar het is moederdag en dat moet gevierd worden. Vrijdagavond vierde ik mijn verjaardag, vrijdagavond werd vrijdagnacht en gisterochtend heb ik daarom bewust even overgeslagen, uitbrakken. Gisteravond had ik de verjaardag van Laura en lag ik ook niet voor een uur in bed. Laten we het zo stellen, op zondagochtend half negen heb ik redelijk veel moeite. Maar ik hoor mijn vader beneden zeggen ‘ik denk dat ik maar ga hardlopen’ en ik ben meteen wakker. OK. Ik kom mijn bed wel uit… Ik wil sowieso hardlopen vandaag, maar als ik mezelf moet motiveren gaat het lang duren. Ik moet van mijn vader gebruik maken.

Als ik tien minuten later in hardloopkleding beneden kom zie ik mijn vader rustig met een kopje thee in zijn badjas het nieuws lezen op zijn iPad. Huh? Papa, je ging toch hardlopen? Hard gelach. Hij had het blijkbaar bewust gezegd, in de hoop dat ik mijn bed uit zou komen. Thanks pap. Je werkt beter dan mijn wekker. Die een half uur eerder al gegaan was.

Moederdag. Tijd voor cadeautjes. Ik heb samen met mijn broertje en zusje een mokken set gekocht. Of nou ja, beter gezegd, ik was gisteren met mijn moeder bij de Bijenkorf en we zagen deze mokken en ik had die al een tijdje op het oog en toen bevestigde ze dat ze ze leuk vond en nou ja, toen heb ik dus die mokken gekocht, maar mijn moeder had ze op de terugweg in de tram gewoon al op schoot.

Thee, ontbijt, OK, nu toch maar echt hardlopen. Ik heb weinig tijd, mijn vader eigenlijk ook, dus ik stel voor vijf kilometer te lopen. Mijn vader is het daar niet mee eens (die heeft gisteren waarschijnlijk teveel gegeten, of is van plan om vanavond veel te eten en dat moet natuurlijk in balans gehouden worden), dus het worden er tien.

Het is super lekker weer, wat ik niet verwacht had. Ik heb mijn nieuwe Nike Free Motion aan, zonder veters. Vooral de eerste kilometers moet ik wennen aan het gebrek aan demping. En ik heb het gevoel alsof ik iedere spier in mijn lichaam voel. Na een kilometer vraag ik me af hoe ik in vredesnaam nog negen kilometer moet lopen. Maar dat soort vragen moet je jezelf aan het begin van een run eigenlijk nooit stellen. Je moet leven in het moment en je vooral geen zorgen maken over alle stappen die je nog moet zetten.

Het gaat dus uiteindelijk best OK. De pijntjes (onderrug, voet, waarschijnlijk staat het met elkaar in verbinding) verdwijnen naarmate we de kilometers wegtikken. Er ontstaat een blaar op de hiel van mijn linkervoet (ik was eigenwijs en had te korte sokjes aangetrokken), maar ik kan met het gevoel leven. Onderweg komen we misschien wel vijftig andere lopers tegen en minstens honderd wielrenners. Als het er geen tweehonderd zijn. Dat vind ik zo leuk aan sporten op de zondagochtend, je hebt het gevoel alsof de wereld een grote sportschool is. Althans, dat gevoel krijg ik.

Na tien kilometer staan we precies voor de deur, mooi rondje pap. Veel gezien ook. Ik wist niet dat er een camping op drie kilometer van jullie huis zit. Zag er best gezellig uit, zeker met dat zondagse zonnetje van vandaag.

Douchen. Aankleden. Koffie in de tuin. MacBook. Blogje tikken. Ik had aanvankelijk geen onderwerp – sorry deze week twee dagen voor DutchCowboys gewerkt naast mijn gewone werk + jarig geweest, dus beetje veel aan mijn hoofd – maar toen bedacht ik me dat deze rubriek de Sunday Talk heet. En waarom zou ik dan niet eens in de zoveel tijd over mijn zondagochtend kunnen schrijven. Dus bij deze, groeten uit de achtertuin. Ik ga mijn MacBook dichtklappen en op naar de volgende moeder, de moeder van mijn moeder (oma dus).

Fijne moederdag. Voor alle moeders, maar ook alle kinderen van lieve moeders. En heel veel sterkte aan alle die hun lieve moeder moeten missen. Ik kan en wil me dat gevoel niet voorstellen. Denk aan jullie.

Liefs,
Annemerel

P.S. Klink nu wellicht een beetje negatief over de Nike Free Motion, maar denk dat ik ze zeker vaker ga gebruiken. Wat en waarom, daar zal ik binnenkort een blog aan wijden.