Maxime zou in 2017 met mij de New York City Marathon lopen, totdat ze vlak voor de marathon heel verdrietig nieuws te horen kreeg en daardoor niet mee kon. Gelukkig is de New York City Marathon een jaarlijks terugkerend festijn en mag ik voor het tweede jaar op rij een reis organiseren samen met TUI. Drie maal raden wie er met me mee gaat dit jaar? Juist ja, Maxime. Maar eerst staat ze net als ik op 16 september aan de start van de Berlijn Marathon. Vandaag haar verhaal.
16 september 2018 is het dan zo ver. Dan sta ik eindelijk aan de start van de marathon van Berlijn. Mijn zesde marathon, ik kan het zelf nog nauwelijks geloven. Wat hieraan vooraf ging..
Ruim twee jaar geleden, begon voor mij een nieuwe fase. In die tijd worstelde ik met een eetstoornis en zag de wereld er iets minder zonnig uit. Achteraf realiseer ik me wat voor een roofbouw ik toen op mijn lichaam heb gepleegd. Ik ben altijd sportief geweest, maar in die tijd kon ik het heuveltje naar mijn huis nog niet op fietsen. De knop moest om. Ik besloot dat het tijd was voor verandering en bedacht een nieuwe uitdaging: de marathon van Eindhoven. Ten tijde van deze inschrijving had ik pas 2x 16 kilometer, en nooit 1 meter verder, gelopen. Maar ik hou van een goede uitdaging en besloot dat ik dan maar beter voor het echte werk kon gaan.
Deze marathon was een keerpunt in mijn leven. Het was zowel fysiek als mentaal een grote overwinning. Dat gevoel wanneer je de finish over komt, onvergetelijk. Vanaf dat moment ben ik vrees ik besmet met het marathonvirus. Dit smaakte naar meer! Hierna liep ik Dusseldorf (mooi vlak parcours), nog eens Eindhoven, Valencia (mooiste finish (tot nu toe), letterlijk over helderblauw prachtig water) en Rotterdam (dit was afzien, nog nooit zo blij geweest een finish te zien).
Ondanks dat ik iedere keer erg blij en trots was dat ik na 42,195 kilometer heelhuids over de finish kwam, bleef er iets aan me knagen. Die finishtijd wilde maar niet beter worden. Ik stel graag hoge doelen (hoe meer uitdaging hoe beter) en was na een keer onder de vier uur finishen dan ook lang niet meer tevreden hiermee. Ik moest en zou sneller gaan! Alleen wilde dit nog niet zo vlotten. Tijd om weer eens de balans op te maken. Iedere keer trainde ik volgens hetzelfde schema, waarbij ik ook iedere keer netjes structureel de intervaltrainingen oversloeg, want: zwaar! De duurlopen op zondagochtend deed ik op mijn dooie akkertje; want dit was mijn ‘vakantiemomentje’ (zoals ik het altijd graag noem) en van een lange langzame duurloop moest je niet moe worden toch? Ik geloof niet dat ik ooit ook maar één keer echt uitgeput thuis ben gekomen van een rondje hardlopen destijds.
Dat mijn tijden bleven hangen, weet ik iedere keer weer aan iets anders: warm, slecht getraind, moe, niet goed gegeten etc. Of zou het wellicht dan toch aan mijn trainingen liggen? Tijd voor verandering! Zoals ik al zei, hou ik van een goede uitdaging. Na de eerste paar marathons werd het dus weer tijd om nieuwe plannen te bedenken. Deze waren snel bedacht: een marathon in 3.30 uur en de 6 World Major Marathons (lekker standaard, ik weet het).
Zo snel als ze bedacht waren, zo snel waren ze niet uitgevoerd, want hoe ging ik dit aanpakken? Op advies van verschillende hardlopers om mij heen, besloot ik bij een atletiekvereniging te gaan. Daar heb ik nu een aantal weken mee getraind, en, geloof het of niet, ik vind intervaltraining nu zowaar genieten. Heerlijk tot het uiterste gaan op de baan en kijken waar je grenzen liggen. Naast de wekelijkse intervaltraining, doe ik nu ook wekelijks een tempoloop. Daarbij geef ik mezelf regelmatig een spreekwoordelijke schop onder m’n kont op het moment dat ik dreig te gaan inkakken (want hè, je kunt altijd net wat meer dan je denkt), om zo het tempo vast te houden tijdens een training.
Ik denk dat ik wel kan zeggen dat ik nog nooit zo serieus en hard getraind heb zoals nu. Het schema dat door een van de trainers van TUI is gemaakt, probeer ik zo strak mogelijk te volgen. En ik zal je zeggen: ik heb nog nooit zo lekker getraind. Daarbij is het fantastisch om te trainen met de support van teamannemerelrunsnyc2017 & teamannemerelrunsnyc2018. Dat extra ruggensteuntje en aanmoedigende woorden, zorgen voor extra motivatie.
Op dit moment zit ik absoluut in een fantastische hardloopflow, de weg naar Berlijn is een en al genieten. Zou dit de voorbode zijn voor een droom die uitkomt op 16 september? Ik kan in ieder geval niet wachten om op die zondagochtend vroeg aan de start te staan van, naar men zegt, een van de mooiste marathons ter wereld!
Wauw Maxime, bedankt voor je mooie, eerlijke en openhartige verhaal. Niets beter dan een uitdagend doel en die heerlijke hardloopflow. Ik denk dat wel elkaar wat betreft zeker de hand kunnen schudden. Ik hoop dat we elkaar op 16 september ook kunnen feliciteren met het behalen van onze uitdagende doelen. Heel veel succes nog de komende weken.
Liefs,
Annemerel
Leuk stuk! Heel veel succes met de voorbereiding!!!