Ik denk dat het eindelijk tijd is voor een wat vrolijker en inspirerender hardloopverhaaltje. Want een trainingsweek als afgelopen week als afgelopen week heb ik lang niet gehad. De laatste keer moet in augustus geweest zijn en dat is toch alweer bijna zo’n half jaar geleden. Dat wil overigens niet zeggen dat ik me nu al klaar voel voor Boston trouwens.
Het begon allemaal donderdag, toen ik tussen de middag snel even een rondje wilde lopen tussen twee afspraken in. Ik wilde graag even langs de atletiekbaan op de Laan van Poot lopen, om te kijken of ik daar in de toekomst misschien mijn interval trainingen kan doen. Ik loop al vijf jaar op de Laan van Poot en iedere keer zie ik die atletiekbaan liggen. Deze zomer hoorde ik dat je hier ook als niet lid van de atletiekvereniging gewoon gebruik van mag maken, maar toen kreeg ik al die slappe-vaatdoek-argumenten en heb ik eigenlijk geen enkele training gericht op snelheid meer gedaan. Ik voelde me gewoon niet fit genoeg.
Nog steeds voel ik me niet zoals anderhalf jaar geleden, toen ik mijn PR liep tijdens de marathon in Berlijn, maar ik voel me sinds ik terug ben van mijn laatste wintersportvakantie wel weer een stuk fitter. Ik ben voor het eerst in maanden niet meer verkouden (nooit te hard zeggen natuurlijk) en ik heb ’s ochtends iets minder het gevoel dat er een vrachtwagen over me heen is gereden. Dus dat is positief.
Maar goed, ik dwaal af, ik liep donderdagmiddag dus richting de atletiekbaan. Na ongeveer 3,5 kilometer lopen bereikte ik de baan. Het hek stond open, er was niemand. Top. Omdat ik niet veel tijd had en geen interval training had voorbereid (normaal zet ik die in mijn Garmin horloge voordat ik vertrek) liep ik gewoon vijf rondjes op de baan en liep vervolgens de 3,5 kilometer weer terug naar huis. Daar zag ik tot mijn verrassing dat ik gelopen had met een snelheid van 4’50. De laatste keer dat ik met gemak die snelheid gelopen heb kon ik me ook niet meer herinneren.
Zaterdag liep ik mijn lange duurloop. Vorige week liep ik nog twintig kilometer, vandaag wilde ik vijfentwintig lopen. Voor het eerst in tijden had ik niet het gevoel dat ik door een rietje aan het ademhalen was tijdens mijn duurloop. Heel fijn. Het enige obstakel waren mijn billen, die hadden er eigenlijk al na achttien kilometer schoon genoeg van. Ik heb vaak dat mijn bovenbenen niet meer willen, maar nu waren het vooral echt mijn billen. Ach ja, worden ze hard van (figuurlijk en ik hoop ook letterlijk).
Toen ik thuis kwam was ik helemaal klaar, ik ben op de bank gedoken met de Runner’s World en wilde eigenlijk al om zes uur gaan slapen. Ik heb het uiteindelijk nog kunnen rekken tot kwart voor acht. Mijn lichaam moet duidelijk nog even wennen aan die lange afstanden.
De volgende dag voelde ik bij het wakker worden mijn billen nog steeds branden. Maar hé, daar is nog nooit iemand dood aan gegaan, volgens mij. Het was tijd voor mijn herstelrondje van zes kilometer. Het weer was een beetje troosteloos, maar hé, je kunt niet alles hebben. Van de zomer liep ik na ieder herstelrondje naar Starbucks om vervolgens de laatste kilometer naar huis te wandelen. Nu was het veel te koud om te wandelen in hardloopkleding, dus liep ik de gehele zes kilometer gewoon op looptempo.
Gisteren had ik mijn tweede ervaring met de atletiekbaan. Ik liep weer de 3,5 kilometer naar de baan op rustig tempo en deed op de baan een training die ik van te voren in mijn Garmin 235 had gezet. Heel simpel, 300 meter all out – 100 meter herstel en dit 10x herhalen. Vervolgens weer 3,5 kilometer naar huis. Mijn eerste herhaling was het snelste met een pace van 3’49, mijn laatste de langzaamste in 4’14. Dat zijn op zich prima tijden, maar het gaat dan ook slechts om 300 meter. Ik wil deze work-out volgende week weer doen en dan hopelijk net ietsje sneller.
Het leuke van deze korte intervals vind ik dat het te overzien is. 300 meter, dat klinkt een stuk minder heftig dan 800, of zelfs 1200. En ik denk wel dat dit effectief is, ik merk het al bij de cooling down, wanneer ik het gevoel heb dat ik stil sta, blijk ik toch nog redelijk door te lopen. Door de snelle tempo’s wen je daar op een gegeven moment aan. Ik hoop dat ik goed uitleg wat ik bedoel.
Anyway! Komende week staat er ongeveer hetzelfde op het programma en voor de verandering heb ik er weer een keer zin in!
Liefs,
Annemerel
Oh fijn dat het eindelijk een beetje loopt!
Veel succes
Je gaat lekker! Ik vind het heel leuk om jouw road to Boston posts te lezen. Opvallend dat je billen zo pijn deden, dit heb ik nooit gehad.
Goed bezig! Fijn dat het eindelijk een beetje wil lukken met hardlopen :) En goed dat je de atletiekbaan echt bent opgegaan, zo te zien zijn dat fijne trainingen!
Fijn dat het zo goed ging! En super handig dat je nabij een openbare atletiekbaan woont.
Wat goed dat je weer naar je niveau gaat van tijdens de marathon van Berlijn. Ik heb sinds kort een atletiekbaan bij mij in de buurt ontdekt en sindsdien doe ik daar regelmatig een intervalletje.
Ah hoe top dat er weer een stijgende lijn in zit! Heb je boek vandaag overigens voor het eerst in real life gezien, wist niet dat ‘ie zo uitgebreid en vol foto’s en accenten en aandacht voor de opmaak was. Heel nice ☺️
Ooh..Dit is echt zo motiverend! Ik wil na mijn zwangerschap nu echt weer het hardlopen oppakken, maar ik stel het steeds uit. Weet ook niet zo goed of ik helemaal vanaf 0 weer begin met het 5km schema uit je boek of gewoon kijk hoever ik kom. Eerste is verstandiger, maar ik houd zo van “langere” (8-10 km) lopen.. Net mijn oudste (4) ingeschreven voor de kidsrun van de CPC, dat blijft mijn favoriete loop tot nu toe, die sfeer! En ik werk echt om de hoek bij jou, dus misschien ook eens die atletiekbaan proberen als het langer licht is
Wow lekker bezig! Ik vind die interval trainingen zo leuk om te doen. Steeds weer wat sneller worden en merken dat het steeds makkelijker gaat om een bepaalde interval vol te houden. Plus, het zorgt ervoor dat de training lekker afwisseld is waardoor ik het altijd makkelijker lijk te vinden. (Ik presteer niet voor niets beter op het eerste en laatste kwart van een training als ik bijvoorbeeld een 15 minuten training doe op de ergometer)
Fijn gaat het weer betere gaat. Zou je eens wat kunnen schrijven over een herstelrondje lopen? Wanneer loop je dat en hoe? Hoelang? Hoe snel/langzaam enzovoort. Alvast bedankt.
Auteur
Yes zal ik doen!
Fijn dat het weer de goede kant op gaat en dat je met de interval al verbetering merkt!