RUN BABY RUN: Progress is everything

 photo Desktop320.jpg

Op 3 februari liep ik 22,5 kilometer. Hoewel ik erg blij was dat ik überhaupt die 22,5 kilometer gelopen had, ondanks een flinke valpartij, ging het me niet erg gemakkelijk af. De eerste 15 gingen wel oké, maar ik begon steeds meer mijn benen te voelen. De laatste 7,5 kilometer ben ik meerdere keren gestopt, omdat mijn benen te verzuurd waren om door te gaan. Grappig hoeveel er kan veranderen in elf dagen tijd, want afgelopen vrijdag, op 14 februari, liep ik met gemak 27,5 kilometer.

In die elf dagen heb ik nog een duurloop gedaan van 25 kilometer en twee keer een shake-out-run gelopen van zo’n 5 kilometer. Die duurloop van 25 kilometer ging al een stuk beter dan de duurloop van 22,5 kilometer, maar toch had ik ook tijdens dat rondje de laatste 2,5 kilometer erg veel last van mijn bovenbenen en spookte ‘even pauzeren’ continu door mijn hoofd (de enige reden dat ik niet opgaf was de illusie dat ik nog op tijd zou zijn om Wüst te zien schaatsen op de 3000 meter, natuurlijk was het schaatsen al lang voorbij toen ik thuis kwam). Maar tijdens die 27,5 op Valentijnsdag heb ik geen moment gedacht van ‘even stoppen’.

De beslissing dat ik op 14 februari 27,5 kilometer ging rennen nam ik pas de avond ervoor. Ik zat bij mijn ouders aan tafel en het ging over het weer en het weerbericht voor het weekend. Het kwam er op neer dat ik volgens de voorspellingen het beste de volgende ochtend zou kunnen lopen. Zo gezegd, zo gedaan. Het was pas 5 dagen naar mijn vorige duurloop, maar ik voelde me genoeg hersteld. Dat is ook zo iets grappigs. Na die 22,5 kilometer van 3 februari kon ik vier dagen niet normaal lopen, na die 25 kilometer van vorige week zondag heb ik alleen maandag ‘zware benen’ gehad. Vooruitgang, mijn lichaam dat zich snel aanpast.. heel fijn.

Goed, die 27,5 kilometer moesten dus wel gaan lukken. Ik had er niet heel erg veel zin in en toen op vrijdagochtend de wekker om 6.00u ging vroeg ik me nog steeds af waar ik in hemelsnaam mee bezig was. Anderhalf uur deed ik over mijn voorbereiding (wakker worden, ontbijten, darmen legen – anders zou dat onderweg gebeuren), iets voor half acht stond ik buiten, in het donker.

Het was koud, ik werd niet snel warm en de eerste twee kilometers waren meteen mijn langzaamste van de gehele duurloop (dat is een goed teken! al mijn succesvolle duurloopjes begonnen met langzame kilometers). Bij drie kilometer begon het eindelijk lekker te lopen, maar toen begon ook de wind weer op te spelen. Niet zo heftig als tijdens de 25 kilometer, maar wel dusdanig hard dat het voor een negative split zorgde (over de tweede helft van mijn run deed ik een paar minuten korter dan over de eerste helft). Langzaam werd het licht, langzaam kwam er minder verkeer op de weg en toen was het alweer tijd om om te draaien en de duinen in te gaan (in het donker durf ik niet alleen in de duinen te lopen, de reden lijkt me duidelijk..).

Tijdens de tweede helft dacht ik continu… Nu zal straks de pijn wel komen. Tijdens die 22,5 kilometer kwam de pijn al bij 15 kilometer, maar bij 15 kilometer kwam hij niet. Tijdens de 25 kilometer kwam hij bij 22,5, maar ook bij 22,5 kwam hij niet. Toen dacht ik… Misschien is die pijn wel psychologisch en komt het pas aan het eind van mijn run, zo bij 25 kilometer. Maar ook DAAR kwam de pijn niet. Voor het wist stond er 27,5 kilometer op mijn horloge en was het tijd om tien minuutjes uit te lopen.

Drie weken geleden was ik er niet meer zo zeker van dat het goed zou komen met die marathon in Rotterdam, ik denk dat ik de afgelopen twee weken een aardige inhaalslag gemaakt heb. Mijn doel in Rotterdam is nog steeds een tijd sneller dan 3.58.51, een PR dus. Ooit heb ik gefantaseerd over 3.45, maar daarvoor zal ik meer intervaltrainingen moeten doen en die intervaltrainingen, die gaan niet zo lekker. Als in: die vergeet ik een beetje. Ik vind intervaltrainingen niet leuk, ik word er misselijk van (letterlijk en figuurlijk) en ik ben continu bang voor een blessure. Misschien dat ik de komende weken nog een paar intervaltrainingen doe, maar pin me er niet op vast.

Wat doe jij liever? Duurlopen of intervaltrainingen? Merk jij ook dat je jezelf verbetert na een aantal soortgelijke trainingen?

Liefs,
Annemerel

Delen:

21 Reacties

  1. februari 19, 2014 / 17:07

    Mijn haas van vorig jaar gaat voor een 3.45, je mag hem wel lenen ;) je bent super goed bezig, volgens mij gaat dat PR er wel komen.

  2. februari 19, 2014 / 17:14

    Wauw goed zeg! X

  3. februari 19, 2014 / 17:17

    Succes in Rotterdam! You can do it. :)

  4. februari 19, 2014 / 17:17

    Super fijn om te zien dat het zo vooruit gaat!

    Ik had mij nog willen opgeven, maar het is helaas erg duur om het na 2 febr te doen.
    Dan maar tot amsterdam wachten

  5. februari 19, 2014 / 17:19

    Duurlopen for sure. Heb een hekel aan interval!

  6. februari 19, 2014 / 17:26

    Goed bezig! Vind het zo knap dat je dit allemaal voor je lol doet haha. Je gaat Rotterdam echt wel halen!

  7. februari 19, 2014 / 17:31

    Goed om te lezen dat je je vertrouwen weer terug hebt wat betreft de marathon van Rotterdam! Ik weet zeker dat het je gaat lukken!

  8. februari 19, 2014 / 17:31

    Goed bezig!!

  9. februari 19, 2014 / 17:41

    Wauw goed bezig weer! Vind het zo knap van je!

  10. februari 19, 2014 / 17:55

    Moet een heel fijn gevoel geven dat het nu zo goed ging!

  11. februari 19, 2014 / 18:30

    En ik moet eerst eens beginnen met 5 km. Super knap!! Ben jaloers op je doorzettingsvermogen.

  12. Nynke
    februari 19, 2014 / 18:56

    Wat is dat trouwens voor handig horloge/stopwatch dat je daar hebt?

  13. Anneke
    februari 19, 2014 / 19:29

    Intervallen is voor mij ook totaal niet weggelegd! Maja als we sneller willen worden dan hoort het er helaas bij!:(

  14. februari 19, 2014 / 20:20

    Wow wat knap! Ik ben het meest fan van duurlopen! Maar dan net een tikje minder ver :)

  15. februari 19, 2014 / 20:47

    Ik ben ook meer een duurloop fan. Al duren mijn duurlopen geen 27,5 km maar eerder 15 ;) oh well, verschil moet er zijn!

  16. Joëlle
    februari 19, 2014 / 21:21

    Ik ben ook meer een duurloper. Voordeel van interval is wel dat je relatief snel klaar bent en het dus ook ’s ochtends voor je werk vaak wel even kan.

  17. februari 19, 2014 / 21:43

    27,5 kilometer zonder enorme moeite of ik elk geval weinig pijn, Annemerel you’re goood!

  18. februari 20, 2014 / 09:47

    Wauw, goed bezig, ik die het he niet na

  19. februari 20, 2014 / 16:37

    Dag Annemerel !!!
    Om de hoeveel tijd doe jij een duurloop?
    Ik probeer dit 1 x per week te doen.

    Groetjes Julie

  20. februari 23, 2014 / 01:10

    Sinds ik vorige week in New York ben geweest weet ik ook wat mijn hardloopdoel is. Ik wil ooit ook de New York Marathon lopen, pin me er niet op vast wanneer. Er zal eerst nog heel wat getraind moeten worden want vooralsnog is de langste afstand die ik tot nu toe heb gelopen 8K en nouja, vul de rest zelf maar in. Maar Annemerel, kun je geen bedrijfje starten en personal trainer worden? “How to run a marathon” ofzo. Ik heb denk ik gewoon een trainer nodig die tegen mij zegt: vandaag MOET je lopen, want zelf kom ik m’n bed niet uit, en als het dan ’s avonds laat is dan denk ik altijd maar weer “ohja, vandaag heb ik alwéér niet gelopen” en dan baal ik weer, dag in – dag uit. Kun je niet een maand mijn babysitter zijn en me iedere dag een schop onder m’n kont geven? De motivatie ben je al, zonder meer. Ik kijk iig uit naar een volgende bootcamp, want daar moet ik bij zijn! Hoewel het eerste smoesje al is bedacht .. want ik moet helemaal uit Groningen komen en dat vind ik wel ver.