RUN BABY RUN: Bye bye Paris

Toen de halve marathon in Den Haag 1,5 week geleden niet zo lekker ging leek de marathon van Parijs verder weg dan ooit, maar ik zat fout, op dit moment is de marathon van Parijs verder weg dan ooit. Ik ga hem namelijk niet lopen. Althans, niet in 2013.

Na m’n dipje van vorige week volgde al snel een nieuw plan. Ik zou afgelopen vrijdag gewoon de 35 kilometer lopen die op het programma stond. Op een rustig tempo en met een emergencynummer bij de hand. Mocht het me toch echt niet lukken, dan kon ik altijd ergens onderweg worden opgehaald. De week erna (aanstaande zaterdag) wilde ik de halve marathon lopen in het Westland en dan zou ik twee weken later de marathon in Parijs lopen.

Ik had er eigenlijk best wel weer wat vertrouwen in. Ik zou gewoon heel erg gezond gaan eten, iedere avond op tijd naar bed en me buiten mijn werkuren om volledig focussen op mijn doel; de marathon halen.

De eerst bump in the road was mijn bezoek aan mijn huisarts. Voor de marathon in Parijs heb je een doktersverklaring nodig, maar mijn dokter (die normaal helemaal niet moeilijk doet) vond het geen goed idee. Hij zei niet dat ik hem niet mocht lopen, maar hij wilde me ook geen briefje geven met dat ik hem wel mocht lopen. Ik moest naar een sportarts om me te laten keuren. Geen groot probleem, een bezoekje aan een sportarts kan natuurlijk nooit kwaad. Maar het zette me wel aan het denken, ik wilde niet dat mijn blessure aan mijn been nog erger werd. Toch zette ik mijn plan voort.

Totdat ik in de nacht van woensdag op donderdag wakker werd met keelpijn. Het eerste wat ik dacht was niet “shit, ik wil niet ziek worden”, nee ik dacht “shit, de marathon, dit kan nu even echt niet!

Die 35 kilometer kon ik afgelopen vrijdag, obviously, niet lopen. Sterker nog, sinds ik ziek ben geworden heb ik helemaal niet meer kunnen lopen. Ik ben nog steeds heel erg kortademig en ben nog continu aan het hoesten. Niet de ideale omstandigheden om in hard te lopen.

Uiteindelijk heb ik dus maar besloten om zowel de halve marathon van aanstaande zaterdag, als de marathon in Parijs over 2,5 week te schrappen. Helaas.

Het voelt als opgeven, maar ik weet dat het niet zo is. Ik vind het moeilijk, want één van de dingen die ik zo leuk vind aan hardlopen is omdat het iets is dat ik altijd beschouwde als “maakbaar”. Ik was er van overtuigd dat als je maar hard genoeg je best deed, je een marathon kon lopen. Dat was afgelopen oktober inderdaad zo, maar er zijn helaas ook dingen die je zelf niet in de hand hebt, zoals blessures en griepjes.

Zo en hiermee brei ik een einde aan weken van “sad running stories”. Vanaf volgende week kunnen jullie weer positieve stukjes lezen. Hoe ik dat weet? Ik ga de lat weer even iets lager leggen, waardoor de kans groter is dat ik daadwerkelijk mijn doelen behaal. Ik denk aan een halve marathon ergens in mei (Leiden?) en aan een marathon in de herfst. Eén marathon per jaar is ook eigenlijk meer dan genoeg, toch?

En nu vind ik het tijd voor lenteweer! Ik kan niet wachten om weer lekker te rennen met een zonnetje in mijn gezicht…

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

Delen:

41 Reacties

  1. maart 20, 2013 / 17:04

    Annemerel, je hebt groot gelijk dat je de (halve) marathon overslaat en dat je de lat even iets lager legt voor jezelf. Ik hoop dat je snel weer op en top fit bent en natúúrlijk hoop ik ook dat het zonnetje binnenkort weer komt. Wie weet trek ik dan ook weer mijn sportschoenen uit de kast. (:

    Elseline

  2. Desiree
    maart 20, 2013 / 17:05

    aah jammer om te lezen, maar heel verstandig! nog een vraagje had je nog een schema voor een beginnende hardloper? :) X

  3. maart 20, 2013 / 17:14

    verstandig van je! ik duim dat er snel beterschap in de hardloopzaak komt, en vooral in je gezondheid natuurlijk. veel sterkte! ps: ga je dan wel nog gewoon naar parijs, zonder de marathon te lopen?

  4. maart 20, 2013 / 17:27

    Erg vervelend voor je, maar ik denk dat het wel goed is dat je naar je lichaam hebt geluisterd. Als je nu weer wat voorzichtiger gaat opbouwen, bereik je daar uiteindelijk meer mee denk ik.

  5. Wendy
    maart 20, 2013 / 17:31

    Verstandig besluit en veel succes met je komende hardloopwedstrijden! Je gezondheid gaat voor en het gaat natuurlijk uiteindelijk om het plezier van het rennen :)

  6. Renske
    maart 20, 2013 / 17:32

    Een moeilijke maar goede beslissing, lijkt me. Sterkte met de griep en je blessure en met die iets lagere lat, weet ik zeker dat je weer plezier in het rennen krijgt en mooie doelen kunt gaan stellen

  7. maart 20, 2013 / 17:34

    Oh nee, wat balen :( Maar wel ontzettend verstandig van je! Good luck girl, ik weet dat je het kan :)

  8. maart 20, 2013 / 17:45

    Even aan je gezondheid denken inderdaad, heel jammer maar een goede keuze! Hoop dat je je snel weer fit voelt! xoxo

  9. maart 20, 2013 / 18:28

    Jij bent een van de weinige personen waarvan ik weet dat ‘opgeven’ / niet gaan veel zwaarder is dan wel lopen. Slim van je An en jou volgende marathon wordt gewoon een topper!

  10. maart 20, 2013 / 18:29

    Jammer maar helaas, je gezondheid is belangrijker! Parijs blijft wel liggen dus wie weet volgend jaar :)

  11. maart 20, 2013 / 18:30

    Dat is echt balen :(..

  12. maart 20, 2013 / 18:36

    Super vervelend, maar erg begrijpelijk! Gezondheid gaat natuurlijk altijd voor. En een beetje rust kan geen kwaad.

  13. maart 20, 2013 / 18:49

    Wat vervelend, maar je gezondheid gaat natuurlijk voor.. Hopelijk gaat het snel beter en dan ren je volgend jaar gewoon de marathon in Parijs met een dik persoonlijk record!

  14. Elise
    maart 20, 2013 / 19:00

    Dat is erg slim, en moedig om toe te geven! Je gaat de volgende dan ook heel goed doen, blessures zijn voor niets goed!

  15. Charlotte
    maart 20, 2013 / 19:00

    Heel verstandig van je dat je dit doet en in principe naar je lichaam luistert. En dat je hem nu niet kan lopen betekent niet dat je hem niet volgend jaar kan lopen !

  16. maart 20, 2013 / 19:03

    Groot gelijk meid!

    Dit is geen opgeven, dit is juist jezelf sterk maken voor je gezondheid.
    Je kunt nu wel koste wat kost je lichaam gaan forceren die marathon te rennen, maar misschien ben je straks wel veel verder van huis. Lekker opknappen en straks in het zonnetje in de lente weer rustig aan de slag! :-) Take care!

  17. maart 20, 2013 / 19:17

    Ah, wat balen meid… Maar het is beter zo! Even rusten en dan kan je weer knallen!!

  18. maart 20, 2013 / 19:17

    Ik vind ’t echt heel rot voor je! Maar het is beter om het nu even rustig aan te doen en dan straks weer volop te kunnen hardlopen en er optimaal van te genieten!

  19. maart 20, 2013 / 19:18

    Goed dat je hebt gekozen voor je gezondheid. Beterschap :)

  20. Nadine
    maart 20, 2013 / 19:32

    Goed om te horen dat je deze beslissing hebt genomen. Hardlopen en sporten in general staat voor mij voor gezondheid, voor het maximale uit het leven en je lichaam te halen. Echter jezelf pushen en over je eigen grenzen heengaan zijn twee verschillende dingen. Dat laatste heeft niets meer met gezondheid te maken. Voor mijn gevoel zat je de laatste tijd dichter bij het laatste dan het eerste. Ik hoop dat je je snel weer fit voelt en zonder pijntjes kan rennen en sporten! Sterkte!

  21. maart 20, 2013 / 19:36

    Balen, maar ontzettend knap van je! Dat getuigd ook van zelfkennis en verstandigheid en is ook iets om trots op te zijn. Soms werkt het lichaam gewoon niet mee en dan is het beter om een stapje terug te zetten. Volgende keer ga je gewoon knallen!!!

  22. maart 20, 2013 / 19:38

    Het belangrijkste is: Don’t overdo it! Weet er alles van, elke keer denk ik weer, “Oh het gaat best prima!” en begin ik weer te vroeg met, dans, circus en fitness training. Neem de tijd om te helen! :)

  23. marleen
    maart 20, 2013 / 19:58

    ik kwam laatst een van je oudere artikelen tegen over het bare foot running en daar had je het over het ‘landen’ van de voet op de grond. bij bare foot running (of met free’s) zet je eerst de bal van je voet op de grond neer omdat dat natuurlijker is (gaat automatisch).. etc. etc. ik heb er geen verstand van hoor, maar ik wil gaan beginnen met hardlopen dus ik was opzoek naar je artikelen over verschillen tussen bepaalde schoenen. :) en nu zie ik deze foto hierboven en ik zag nog een andere in-action-photo van jou en daar zet je precies eerst je hiel neer op de grond en bij deze bovenstaande lijkt het ook of je je voorste been helemaal gestrekt hebt (knie op slot), ik vraag me af of dat ook wel goed is? misschien zou je eens met een trainer moeten focussen op die landing want je zei zelf in dat artikel dat de hielen-landing een groter risico geeft op scheenbeen blessures….

    ik hoop dat je het verhaal kan volgen haha :P

  24. maart 20, 2013 / 20:00

    Aah meid jammer, maar gewoon next time!!

  25. maart 20, 2013 / 20:22

    Jammer. Maar het is een hele verstandige keuze. Anders wordt je blessure alleen maar erger. Op naar de halve marathon in mei. Het gaat je lukken. -x

  26. maart 20, 2013 / 20:31

    Hele slimme keuze, ik zat al te wachten op een stukje dat je helemaal niet meer zou mogen lopen van de dokter…

    Liefs, Mariette

  27. maart 20, 2013 / 21:01

    Balen dat de marathon het niet gaat worden, maar waarschijnlijk wel een verstandige keuze! Hopelijk gaat je blessure snel over en gaat het hardlopen steeds beter

  28. maart 20, 2013 / 21:13

    Jammer van de marathon in Parijs maar je gezondheid gaat voor :) je lichaam laat gewoon even merken dat het ff genoeg is. Lekker weer rustig opbouwen en op naar die halve marathon :)

  29. maart 20, 2013 / 21:16

    Verstandig!

  30. maart 20, 2013 / 21:27

    Ik kan me voorstellen dat een huisarts die je geen verklaring wil geven je inderdaad al flink aan het denken zet.. en een griepje & een blessure & een marathon gaan nu eenmaal niet met z’n drieën door één deur. Volgende keer beter! :)

  31. maart 20, 2013 / 21:52

    Echt onwijs balen dat de de marathon in Parijs niet kan lopen, maar snap het helemaal. Nu inderdaad tijd voor zon, die sneeuw hebben we nou wel gezien ;) xx

    http://www.creativityandchocolate.com

  32. maart 20, 2013 / 22:51

    Heel erg balen! It sucks maar je gezondheid is gewoon belangrijk! Jij gaat je doelen zeker behalen maar misschien moet je inderdaad even een tandje lager. Blijf lekker trainen en wie weet loop jij met mij volgend jaar de marathon in Paris? Oeps, wat zei ik nou??? :P

  33. maart 20, 2013 / 23:03

    Ik loop zelf ook de halve marathon in Leiden want daar studeer ik, aaah zou zo vet zijn als jij hem ook loopt!! Het is wel echt een leuk parcours want de dorpen gaan iedereen heel enthousiast aankomen en de binnenstad is gewoon pretty! Ik vind het echt heel stoer dat je zo goed met je tegenslagen omgaat. Heb je al enig idee welke marathon je in de herfst wilt lopen?

  34. Corina
    maart 21, 2013 / 11:03

    Hi Annemerel,

    Is het voor jou geen idee om met XCO’s te hardlopen?
    Hoor je namelijk wel eens over dat je bovenlichaam niet zo getraind is.

  35. maart 21, 2013 / 12:04

    Jammer dat het je niet gaat lukken, maar opgeven is inderdaad een heel ander verhaal. Dat is tegen beter weten in met je grote mond aan de start staan en halverwege de handdoek in de ring gooien.

  36. maart 21, 2013 / 15:57

    Balen aan de ene kant, maar wel heel verstandig van je! Soms moet je ook gewoon even voor jezelf kiezen (als in, wat het beste is voor jou en niet wat je het allerliefst wilt). Hopelijk voel je je snel weer beter en kun je weer gaan lopen.

  37. maart 21, 2013 / 16:58

    Erg jammer dat het niet doorgaat, maar onverantwoord rennen is ook niet verstandig! Die marathon loop je gewoon over een jaar weer :D

  38. Ilse
    maart 21, 2013 / 22:40

    Ik begrijp dat het een grote teleurstelling is maar het is heel erg verstandig om naar je lichaam te luisteren.

  39. maart 24, 2013 / 12:08

    Wat balen zeg dat er dan een griepje tussendoor komt. Ik had dat laatst ook en daar baal je dan wel van, maar wel verstandig om de lat wat lager te leggen :)

  40. maart 25, 2013 / 10:02

    Jammer dat het even niet lukt, maar wel verstandig. Succes!