Ik had weer een PP-afstandsrecordje met hardlopen, we hadden een afspraak in het ziekenhuis voor Philippa, er was een spontane date met Laura Brijde en het was eindelijk tijd voor een kerstboom.
Maandag was ik niets vermoedend aan het werk bij mijn ouders toen ik via Instagram zag dat Laura Brijde op dat moment in de Mall of the Netherlands was voor een opdracht. Mijn ouders wonen tegenover het winkelcentrum en ik had Laura al maanden niet gezien, dus ik vond het een goede reden voor een lunchbreak met Laura en Pippa. Ik hou van dit soort spontane acties.
Dinsdag kwam mijn bestelling van Lululemon binnen. Als ik ergens dit jaar veel geld gespendeerd heb dan is het Lululemon. Van leggings tot truien, ik woon in Lululemon. En deze trui gaan jullie komende winter nog heel veel zien ben ik bang.
Pip heeft ook weer een nieuwe sweater, niet van Lululemon (oh hoe gaaf zou een kinderlijn van Lululemon zijn?) maar van ZARA. Misschien toch niet zo leuk, Lululemon voor baby’s, die zijn er binnen drie maanden uitgegroeid (als je geluk hebt) en die prijzen zullen waarschijnlijk niet zo prettig zijn als die van ZARA.
Woensdag maakte ik samen met mijn moeder hardloopfoto’s in Meijendel. Daarna ben ik ook nog een rondje gaan hardlopen terwijl mijn moeder met Philippa wandelde. Vorige week liep ik 5 kilometer achter elkaar, dit keer wilde ik 6 kilometer achter elkaar lopen. En dat is gelukt! Pijnvrij! Zo blij.
Dat moest natuurlijk gevierd worden, bij boerderij Meijendel, met Limburgse vlaai en warme chocolademelk met slagroom. Woensdag was een hele goede dag.
Nog een nieuwe ZARA-aankoop, deze trui met haar eigen naam. Ze draagt nu maat 74 en daarin is zoveel keus. Ze past nog steeds in de ‘mini collectie’ (0-12 maanden) maar ook in de baby collectie (6 maanden – 5 jaar).
Maar haar pakjes van Petit Bateau worden ook nog steeds gedragen hoor. Al is 67 de grootste maat die ik van PB heb liggen en daar is ze nu wel een beetje aan het uitgroeien.
Vrijdag hadden we een afspraak bij in het ziekenhuis bij de kinderarts en allergoloog. Voor Philippa’s eczeem, maar ook om te testen of ze allergisch is voor pinda en/of ei. We hadden een afspraak in het Bronovo in Den Haag, dat is tegenwoordig een ‘weekziekenhuis’ wat betekent dat er geen acute zorg is. Ook geen corona-zorg dus. Ik denk dat er weinig ziekenhuizen zijn die op dit moment zo rustig zijn als het Bronovo. Wij moesten naar de vijfde etage en kwamen op de mensen bij de informatiebalie na niemand tegen totdat we op de poli waren.
Philippa werd eerst gemeten en gewogen (68,3 centimeter, kleine 7 kilo, niet gek dus dat maat 67 wat krapjes begint te zitten). En daarna hadden we een uitgebreid gesprek over allergieën in de familie en Philippa’s ontwikkeling. Vervolgens kreeg Philippa een huidpriktest, ze doen dan een druppeltje vloeistof op de rug en maken met een mesje een klein krasje zodat het druppeltje ‘naar binnen’ kan. Daarna mochten we twintig minuten wachten op de uitslag. Die uitslag was negatief, wat in dit geval dus positief is. Geen allergie op pinda en ei op dit moment! Nu moeten we het in grotere hoeveelheden gaan toedienen, maar daar moeten we nog even mee wachten, omdat Pip op dit moment nog niet zulke grote hoeveelheden eet.
Op de terugweg van het ziekenhuis naar huis viel Philippa in slaap. Omdat ze haar ochtendslaapje had overgeslagen wilde ik niet ook haar middagslaapje onderbreken, dus wachtte ik anderhalf uur in de auto met een luisterboek. Daarna heb ik haar toch maar mee naar binnen genomen (ze had inmiddels twee uur geslapen).
Ik editte mijn vlog en onder toeziend oog van Philippa versierde ik de kerstboom. De boom is een meter korter dan vorig jaar, maar ik ben blij met het resultaat. Het was ook een stuk minder gedoe om de lampjes er dit keer in te krijgen en we hebben net iets meer ruimte over, wat wel prettig is met al dat babyspul van Philippa in huis.
Zo lief als ze slaapt in je armen, ze is dan weer heel even een kleine baby.
Als ze wakker is ligt ze nooit meer zo lekker stil in je armen, dan wil ze alleen maar spelen en je moet haar ook niet te lang willen dragen, want ze heeft haar ruimte nodig.
Waar Philippa het liefst haar slaapje doet, tussen ons in. Ik zal niet ontkennen dat ik dit stiekem ook heel fijn vind.
Maar ’s nachts slaapt ze wel in haar eigen bedje, haar co-sleeper. Waar ze eigenlijk een beetje uitgegroeid is, maar we zijn er nog niet klaar voor om haar naar haar eigen kamer te doen. Een ledikantje op onze kamer is ook geen optie, daar is gewoonweg geen ruimte voor. Ik denk dus dat we er binnenkort toch aan moet geloven en Philippa in haar eigen kamertje moeten laten slapen. Ik ben er nog niet helemaal klaar voor, maar ben je daar ooit klaar voor? Gelukkig is haar kamertje aan de andere kant van de muur dus is ze niet erg ver weg, maar dan nog…
Het liefst heb ik haar altijd bij ons in bed, ook als ik daardoor zelf met mijn billen buiten het bed lig (een probleem wat we binnenkort niet meer hebben omdat we van een 1.40 bed naar een 1.80 bed gaan).
Zondag keken we de wedstrijden van de EK Cross en natuurlijk de Formule 1, of nou ja… op dit moment is de Formule 1 en ik ben zo gespannen dat ik niet durf te kijken en dus maar aan deze blog begonnen ben. Ik denk dat ik hierna een krachttraining ga doen met mijn noise cancelling AirPods, ik kan dit gewoon niet aan. Ik ben echt geen mega fan, maar ik vind het gewoon zo spannend. Wat is dat toch?
Goed. Krachttraining. AirPods. Niet meer luisteren naar de Formule 1 op de achtergrond. Morgen (voor jullie dus vandaag) ga ik samen met mijn moeder en Philippa naar het Waldorf Astoria in Amsterdam voor een kerst high tea, kijk ik zo naar uit! Verder hoop ik weer een paar lekkere hardlooptrainingen te doen en komt Kerst nu écht dichtbij. Zin in!
Fijne week!
Liefs,
Annemerel