Annemerel.com

MEDIA: Metro MODE

Photobucket

Drie maanden heb ik moeten zwijgen als het graf. Heel incidenteel gaf ik het op en vertelde ik het toch stiekem tegen iemand die heel dicht bij mij staat, maar tegen de meeste mensen hield ik heel netjes mijn mond.

En gisteren was het dan eindelijk zover, ik mocht het van de daken schreeuwen. METRO MODE METRO MODE METRO MODE METRO MODE. Een maandelijkse bijlage bij de Metro waar ik voor schrijf.

Hoofdredactrice is de leukste lifestyle journalist van Nederland, Karin Kuijpers. It was only matter of time dat zij een hoofdredacteurenzetel zou mogen betreden. En ik zit in de redactie, waar onder andere ook ex-grazianista Rinke Tjepkema deel van uitmaakt.

Het artikel waar mijn naam onder staat? De Gossip Girls, hoe KAN het ook anders? De titel alleen al staat me toch gewoon op het lijf geschreven? Hoewel het in totaal nog geen 300 woorden waren was het toch nog een hele bevalling. Zo is het verkrijgen van rechtenvrij beeldmateriaal een verschrikkelijk drama (bij de meeste roddels horen immers shady foto’s gemaakt door paparazzo’s die ze voor veel geld aan tijdschriften verkopen. En dat budget had ik voor mijn artikel dus niet). En dan heb je nog het probleem van het template. Kijk.. Dan heb je een stukje en dan mag dat dan hooguit 120 tekens bestaan. Dat is dus minder dan een tweet, dat is tweeten 2.0. Maar wel een HELE leuke uitdaging.

Er heeft nog nooit een artikel van mij in print gestaan, of nou ja, waar mijn naam bij stond. Dus stapte ik vanmorgen vroeg in de tram richting Den Haag Centraal. Alwaar ik een hele stapel Metro Mode’s in mijn tas propte en met één exemplaar in mijn hand richting Starbucks liep. Even ontbijten met een lekker kopje koffie en de Metro Mode, die stiekem ook wel een klein beetje van mij voelt.

Jullie vinden de Metro Mode in het hart van de Metro van vandaag. Oh en als je toevallig dit weekend in één van de grote steden aan het winkelen bent dan zou je er ook zomaar één in je hand gedrukt kunnen krijgen.

Ik ben HEEL erg benieuwd wat jullie er van vinden!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

DEAR DIARY: New Job

Photobucket

Zo. Na bijna 1,5 jaar ben ik weer terug in Amsterdam. Niet in de collegebanken dit keer, maar als redactrice bij Girlscene. Het is nog geen Vogue en het maakt mij niet de Anna Wintour van Nederland, maar hé wel 1,2 miljoen lezers per maand en de aller gezelligste redactie van Nederland.

Vandaag ben ik ingewerkt door Esmée, (die helaas de Girlscene redactie gaat verlaten voor de hoofdredacteuren titel bij I Love Fashion News). En oh, ik zou er ook best willen zitten als ze me er niets voor betaalde. Maar ja, dat gaat een beetje lastig zolang ik nog steeds niet af ben van mijn shopverslaving.

Dus vanaf volgende week kunnen jullie me twee dagen per week op de redactie op de Keizersgracht, hartje Amsterdam, vinden. Ik heb vandaag mijn eerste artikelen al geschreven en morgen stel ik mezelf voor aan de Girlscenelezeressen (jullie hebben een scoopje dus, haha!). Ah! Ik heb er zin in. (En ik hoop dat jullie allemaal mijn artikelen komen lezen op Girlscene!)

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

>LIST / Just making the best of it!

>

PhotobucketPhotobucket

De positieve kanten van het gebrek aan een vaste baan / stage.

1. Ik kan m’n tijd indelen zoals ik dat wil. Natuurlijk werk ik wel, bijna full-time zelfs, maar m’n tijden zijn flexibel en ik werk vaak ’s avonds, waardoor ik overdag kan doen en laten waar ik zin in heb.

2. Ik heb tijd voor m’n blog. Ik blog al sinds november (op twee uitzonderingen na) dagelijks. M’n blog is me heilig, hier kan ik schrijven waar ik zin in heb en het wordt nog gelezen ook, waar heb ik in hemelsnaam net zoveel vrijheid als op m’n eigen blog?

3. Ik heb alle tijd om hard te lopen en het moet dan ook wel heel gek lopen als ik de halve marathon over twee maanden niet haal.

4. Ik kan een klein beetje sparen (wat met een stage niet het geval zou zijn) en misschien kan ik dit jaar dan eindelijk een keertje New York gaan bezoeken!

5. Als ik wil kan ik zeggen dat ik over twee weken de auto pak en een paar weken naar het buitenland vertrek, ik heb nergens verplichtingen!

6. Ik heb alle tijd om het huisje waar m’n vriend en ik volgende maand gaan wonen helemaal ons huisje te maken.

7. Ik hoef niet op zaterdagmiddag naar de stad als ik wil shoppen, ik kan lekker op dinsdagochtend, als het al-tijd rustig is!

8. Ik kan uitslapen tot een uurtje of 9.00u zonder dat ik daar een schuldgevoel over hoef te krijgen of de angst hoef te hebben dat ik te laat ben!

Oh maar lieve lezers, mochten jullie mij een leuke fulltime (betaalde)baan kunnen aanbieden als (web)editor, recensent, journaliste dan eh… zeg ik waarschijnlijk geen nee hoor, maar soms moet je van de situatie gewoon het allerbeste maken! 

Liefs,

>Life after Graduation

>

Photobucket

Ik ben al zes weken geen student meer en ik raak er steeds meer aan gewend. Tsja het is balen dat ik tegenwoordig geld op mijn OVchip moet zetten om legaal te reizen en het is ook nog steeds wel een beetje gek dat ik nooit meer ’s ochtends vroeg in de trein naar Amsterdam zit. Maar het voelt wel echt, als mijn leven zeg maar.

Ik ben tegenwoordig een Blogger by Day en een Horecabitch by Night. Vijf dagen in de week werk ik van 16.00u tot sluit, en heel soms van 7.00u tot 16.00u bij Hotel Elzenduin, het bedrijf waar ik eerst 3,5 jaar eigenlijk als ‘bijbaantje’ gewerkt heb. Als receptioniste, als meisje van de bediening, als mailingschrijfster, eigenlijk gewoon een beetje als alles wat op dat moment nodig is en dat bevalt me helemaal prima. Het is in ieder geval afwisselend en nooit saai. En om in zo’n mooi hotel als Elzenduin te werken is natuurlijk ook absoluut geen straf.

Het allermooiste is dat ik heel veel tijd heb om ook andere dingen te doen. Overdag ben ik meestal gewoon vrij. Okee, ik slaap meestal wel uit, want slapen doe ik meestal niet voor twee uur ’s nachts, maar dat hoort erbij. Naast zoveel mogelijk bloggen help ik soms ook andere mensen met teksten en zo bouw ik een beetje een portfolio en ervaring op. Super leerzaam en hopelijk ook vruchtbaar, want het is natuurlijk wel de bedoeling dat ik in de toekomst de horeca toch een keer verlaat en fulltime kan schrijven en daar ook van kan leven.

Maar ik heb er wel een goed gevoel over. Wanneer het gaat gebeuren dat weet ik niet, maar ik weet zeker dat het gaat gebeuren. Want ik kan het, dat weet ik. Nu moet ik het alleen nog eventjes laten zien.

I’ll keep you posted ladies (& gentleman)

Liefs,

>Job Hunting

>

Photobucket
Morgen begint het collegejaar voor de meeste studenten van de universiteit en ik… ga geen colleges volgen en weet überhaupt niet of ik dat de eerst komende paar jaar nog zal gaan doen. Ik heb mijn bachelor gehaald, werd niet toegelaten tot de enige master waar ik interesse in had (mijn cijfers waren niet hoog genoeg, mijn killer-motivatiebrief waar ik van november tot april mee bezig ben geweest is volgens mij niet eens gelezen).
De master die ik mag doen nu ik mijn bachelor behaald heb spreekt me niet aan, vele andere masters sluiten niet aan omdat ik niet de juiste vakken gevolgd heb. En natuurlijk zou ik best bereid zijn wat extra vakken te volgen, maar dan alleen voor een master die ik dolgraag wil doen en niet eentje die ik ga doen omdat ik zo nodig mijn master wil behalen.
Nu wil ik dus een baan. De eerst komende tijd zit ik nog wel goed bij Elzenduin, in de bediening, achter de receptie, soms wat promotionele teksten. Ik heb het er naar mijn zin dus wat dat betreft is het allemaal best wel okee, maar eigenlijk wil ik best graag meer. Ik ben niet iemand die snel genoegen zal nemen met minder en dus ben ik onrustig en wil ik een echte echte echte baan, niet dat ik die snel voorbij zie komen.
Het is absoluut niet de makkelijkste tijd om een baan in de media te vinden. Iedereen vraagt ervaring, een weblog waar ik al zeven jaar mijn liefde en zaligheid in stop lijkt niet te tellen, evenals mijn blog voor I Love Beauty News en de paar stukken die ik geschreven heb voor andere freelancers. 
Maar ik geef de moed niet op, zucht af en toe gewoon een keertje extra, maar blijf zoeken. Als ik volgend jaar nog steeds niks gevonden heb ga ik misschien nog wel een andere bachelor doen. Ik denk nu aan rechten, lijkt me best een leuke studie en een juridische functie begint me ook steeds leuker te lijken (en is bovendien makkelijker te vinden).
Voor nu geniet ik maar eventjes van alle vrijheden en mogelijkheden die ik heb (als in.. besluiten volgende week op de trein te stappen naar Parijs om daar een paar weken van Laduree & Pain au Chocolat te genieten, hypothetisch gesteld natuurlijk..) 
Wat gaan jullie dit jaar doen? Zitten jullie nog op school, wat studeren jullie, zijn jullie ook net klaar, hebben jullie een baan, of hebben jullie net als ik eventjes niets vasts..?
Liefs,
Annemerel