Hoe streng ik mezelf iedere keer ook weer toespreek “Nee, dit keer ga ik écht iets nuttigs doen onderweg” iedere keer lig ik weer twaalf uur te slapen. Af en toe word ik dan wakker en die tijd besteed ik dan meestal met het eten van “onderweg voedsel” als saucijzenbroodjes en haribo-snoep. Oh en af en toe kijk je dan naar buiten en zit je ineens midden in de sneeuw (helaas geen beeld-bewijs).

Ruim twaalf uur later kwamen aan in Lazise bij Piani di Clodia. Hier ben ik jaren geleden een paar keer geweest in de meivakantie. Heerlijk, die nostalgie. We zitten in een schattig klein huisje met een tuintje dat uitkijkt op het meer. Na een half uur waren we volledig geinstalleerd en zaten we eerste rang om de zon langzaam in het Gardameer te zien zakken.

Na zonsondergang lekker pastaatje (Carbornara) en pizza (Proscuitto) gegeten. Aardbeienijsje toe en daarna heel snel in slaap gevallen in ons huisje (je zou denken dat ik op dat moment wel genoeg geslapen had, maar dat ligt toch net een beetje anders!).

Vakantie………..

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

(Note: Foto’s zijn gemaakt door mijn vader, mijn eigen SD-kaartje is “niet meer leesbaar”. Heb helaas geen back-up kaartje bij me, nu dus maar op zoek naar een winkel die ze verkoopt! Oh en spotten jullie “de oorlogswond”?)

Vorig weekend liet mijn vader tussen neus en lippen door een beetje doorschemeren dat de kans erin zat dat hij naar Italië wilde in de meivakantie. Ik wilde ook wel, maar had in Nederland ook verplichtingen. De kans dat we zouden gaan was op dat moment nog 50% en ik durfde het amper hardop uit te spreken. De hele zondag heb ik gewerkt aan onderwerp ideeën voor Girlscene. De hele maandag, dinsdag, woensdag en donderdag heb ik als een gek gewerkt en uiteindelijk heb ik net zoveel gedaan voor Girlscene in één week, als ik normaal in twee weken zou doen. Ik had van Danique een “GO” gekregen en toen ik woendagavond vernam (op twitter notabene) dat de vakantie door zou gaan, was ik ERG blij dat ik het “risico” genomen had.

Als het goed is bevind ik me op dit moment op de snelweg, ergens in Duitsland, of misschien al Zwitserland? Ik weet niet precies hoe laat we vertrekken. De reis gaat dus naar Italie, maar niet naar Florence zoals de laatste jaren, Het Gardameer is onze eindbestemming. De laatste keer dat ik op die plek was, was de zomer na mijn VWO examen. Toen hoefde ik nog niet op mijn tenen te staan om groter te zijn dan mijn zusje, was mijn broertje nog maar een paar centimeter groter dan ik.

Heerlijk een weekje pizza eten, ijsjes likken, over markjes struinen, échte cappuccino’s drinken en hopelijk ook een klein beetje van de zon genieten.. Maar daar ga ik gewoon niet al te veel van uit, dan kan het in ieder geval ook niet tegenvallen.

Ik houd jullie op de hoogte, as always!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin