Laat ik maar direct met de deur in huis vallen, over gisteren valt niet bijster veel te vertellen. Mijn wekker ging voor de achtste dag op rij om 7.00u ’s ochtends en inmiddels vervloek ik hem niet meer, wat ik als een zeer positieve verandering beschouw. Maandenlang, eigenlijk sinds ik terug ben uit New York in november, kon ik niet opstaan. Eerst gaf ik de jetlag de schuld, maar ja, na twee maanden moet je toch toegeven dat je gewoon heel erg lui bent. Het feit dat ik me ’s ochtends aan niemand hoef te verantwoorden hielp natuurlijk niet mee. Gelukkig heb ik sinds vorige week jullie aan wie ik iedere ochtend om negen uur verantwoording moet afleggen. Al schrijf ik dit stiekem al de avond van te voren, omdat ik vanmorgen dus wel ergens op tijd moet zijn, ik ga namelijk vandaag naar……
