ASK YOUR RUNNING QUESTION: #119

Hoe bepaal ik of ik fit genoeg ben voor een training, als ik me niet helemaal lekker voel? Waarom doe ik mijn duurlopen op een hartslag tussen de 145-150 en heb ik nog andere marathonplannen dan Boston en New York in 2020? Deze vragen en meer beantwoord ik vandaag in de Ask Your Running Question.

Anouk: Heb je al een idee welke marathon je in het najaar zou willen lopen, alleen New York of nog een andere? En ga je dan op (ongeveer) dezelfde manier trainen als tijdens je trainen als een topatleet periode of zou je nu toch dingen veranderen> (al dan niet in overleg met trainer Tuur? ;) )

Hi Anouk, leuke vraag. Ik had me ingeschreven voor Berlijn, maar ben helaas uitgeloot. Toch heb ik Berlijn nog niet helemaal uit mijn hoofd en denk ik er over om via een marathonorganisatie een arrangement te boeken. New York staat inderdaad ook op de ’to-do-list’ voor 2020, maar we weten natuurlijk allemaal dat dat niet echt een marathon is waar je gaat strijden voor een PR.

Ik denk dat ik wel weer ongeveer op dezelfde manier zou gaan trainen als tijdens Trainen als een Topatleet, al zou ik nu denk ik wel wat meer kilometers maken. Toen ik vorig jaar trainde voor Berlijn, maakte ik pas net de switch van gemiddeld 40 kilometer per week, naar weken van 60/70. Mijn lichaam was nog niet gewend aan de belasting, dus Tuur en ik durfde het aantal kilometers toen nog niet echt op te schroeven. Inmiddels is 70 kilometer per week de basis, dus denk ik dat ik tijdens een intensieve marathontrainingsperiode, waarin ik het trainen ook als prioriteit zie en dus ook voldoende rust neem en goed eet, wel richting de 100 kilometer per week kan.

Verder zou ik niet meer zomaar van schoenen wisselen en veel eerder aan de slag gaan met trainingen waarin ik mijn voeding tijdens de marathon test.

Roos: ik heb een vraag over schoenen, hoe weet je of ze toe zijn aan vervanging? Is dat na een bepaald aantal kilometers? Of als het profiel begint te slijten?

Hi Roos, er zijn heel veel dingen waaraan je kunt aflezen dat je schoenen toe zijn aan vervanging. Wanneer je profiel is afgesleten is er eentje. Zelf loop ik gemiddeld 700 kilometer op een paar schoenen. Ik zat eerst op 500 kilometer, maar met het oog op ‘consuminderen’ probeer ik er nu toch wel minstens 700 kilometer op te lopen voordat ik ze met pensioen stuur. Het heeft ook te maken met hoe oud je schoenen zijn, na een paar jaar is de demping uit de zool verdwenen, daar hoef je niet eens voor hard te lopen. Ook als je ze in de kast laat staan gaat op een gegeven moment de demping uit je schoenen.

Je kunt altijd even met je schoenen langsgaan bij een hardloopspeciaalzaak, zij kunnen je dan vertellen of je schoenen toe zijn aan vervanging. Als het een goede winkel is, zullen ze je dit eerlijk vertellen en niet denken ‘oooh aan haar kunnen we een extra paar schoenen verkopen, laten we net doen alsof die schoenen ten dode zijn opgeschreven’.

Marloes: Ik heb een vraagje over de maximale hartslag en in welke hartslag je je duurlopen/herstel trainingen moet doen. Ik las jouw “Trainen als een Topatleet” boek weer terug en zag toen dat je bij je laatste test een max hartslag van 179 had. Nu doe jij jouw duurlopen met een hartslag van rond de 150. Haal jij er (ongeveer)30 slagen vanaf omdat je dan in de juiste zone zit? Mijn max hartslag ligt namelijk rond de 200 (zegt mijn horloge, kan dus afwijken) en zou dat in houden dat ik mijn duurlopen met een hartslag van 170 mag lopen?! Het lukt mij namelijk bijna niet om mijn hartslag onder de 150 te houden. Mijn vraag is daarom vooral: hoeveel moet je van je max hartslag afhalen voor je duurlopen. Als je dit al eerder hebt beantwoordt, wil je me dan doorverwijzen naar die blog? Ohja en dat boek werkt heel motiverend!

Hi Marloes, het zou heel goed kunnen zijn dat jouw 170 mijn 150 is. Dat verschilt namelijk echt van persoon tot persoon. De reden waarom ik een hartslag tussen de 145-150 heb gekozen voor mijn lange duurlopen is omdat dit voor mij het meest comfortabel voelt. Als ik met deze hartslag loop kan ik nog een gesprek voeren en voel ik me ‘in control’ alsof ik nog wel een tijdje zo door kan lopen. Kijk, op een gegeven moment voel ik me natuurlijk wel minder comfortabel, na anderhalf uur worden mijn benen wel wat zwaar, maar mijn hartslag stijgt nooit bijzonder veel en ik loop niet naar adem te snakken tijdens het lopen.

Volgens mij kun je niet precies als vuistregel nemen dat je dertig slagen van je maximale hartslag af moet trekken voor je ideale duurlooptempo, maar als jij met hartslag 170 je goed voelt en het idee hebt dat je dit tempo zonder problemen wel even vol kunt houden, dan zou het heel goed kunnen zijn dat dit jouw duurlooptempo is.

Aukje: Hoi Annemerel, ik weet niet in hoeverre je een concreet antwoord op deze vraag moet geven maar wat is volgens jou een beetje een goede verhouding afzien/genieten als het op hardlopen aan komt? Of doorgaan/lief voor jezelf zijn? Ik vind het heel moeilijk inschatten wanneer iets ‘een stemmetje in m’n hoofd is’ of wanneer mijn lijf er echt wel genoeg van heeft. Ben benieuwd hoe je dit ziet!

Hi Aukje, dat is een leuke vraag, maar tegelijkertijd ook wel een ‘gevoelsvraag’ zonder echt concreet antwoord. Ik vind het het belangrijkste dat ik het grootste gedeelte van de training kan genieten. Natuurlijk komt er een punt waarin ik het minder leuk vind. In een lange duurloop in de laatste kilometers, als de vermoeidheid langzaam in mijn benen is geslopen. Tijdens een intervaltraining juist tijdens de eerste paar herhalingen, omdat ik dan denk… help, moet ik dit echt nog zo vaak doen, dit wordt zo zwaar (de laatste herhalingen vind ik dan juist weer makkelijker, omdat ik bijna klaar ben en weet dat het me gaat lukken, het is dan echt een mentale kwestie).

Ik merk zelf dat het negatieve stemmetje er vooral is tijdens de week voor mijn menstruatie. Ik voel me dan vaak lamlendig, krijg regelmatig last van een verkoudheid, mijn benen voelen zwaarder. De thermometer geeft ook echt verhoging aan (een reden voor mij om te bepalen dat het echt niet allemaal tussen mijn oren zit). In mijn schema heb ik het nu zo gepland dat ik die week steeds een rustigere week heb, ik focus me voornamelijk op duur en niet op intensiteit. Op die manier sla ik mezelf ook door die week heen. En duurtrainingen zijn nog goed om het PMS-monster  te verslaan.

Natuurlijk heb ik ook weleens stemmetjes als ik niet in die week voor mijn menstruatie zit. Ik merk dat ik er beter mee kan omgaan als ik werk met een schema, dan denk ik minder ‘moet ik dit nu wel doen’, want het staat nu eenmaal op mijn schema, dus ja dan ga ik dat doen. En ik heb mijn schema gemaakt met het idee dat genieten ook belangrijk is, ik heb er dus niet heel veel trainingen in zitten die ik heel erg verschrikkelijk vind. Waarom zou ik dat doen? Ja, ik wil graag mijn doel bereiken, maar ik ben geen topatleet wiens brood afhangt van een bepaalde prestatie. Het is voor mij belangrijker om te genieten van het proces dan dat ik mezelf iedere keer kwel met allerlei ellende.

Als ik me rot voel en ik wil wel graag een training doen, dan ga ik meestal rustig inlopen en dan bekijk ik me hoe ik me daarna voel. Soms voel ik me daarna nog slappe hap, maar ik geef toch nog niet op. Ik doe een paar versnellingslopen en ik merk dat ik toch meer snelheid in me heb dan dat ik van te voren verwacht had. Omdat die versnellingslopen slechts 100 meter zijn zie ik er absoluut niet tegenop om die te doen, ze zijn voorbij voordat ik door heb dat ik ze aan het doen ben. Als ik me na de versnellingslopen nog steeds niet 100% voel besluit ik meestal om gewoon een interval te proberen. Als het dan nog steeds drama is, dan maak ik er een rustige duurloop van, of ik keer huiswaarts, maar dan heb ik het in ieder geval geprobeerd. Volgende keer beter :)

Thanks voor al jullie leuke en interessante vragen. Nieuwe vragen mogen zoals iedere week in de comments gesteld worden.

Liefs,

Annemerel