Ik moet toegeven dat ik afgelopen zondag ergens rond het vierendertig kilometerpunt een beetje kippenvel kreeg. Dit keer geen positieve kippenvel zoals twee jaar terug, maar meer een soort van ‘horrorkriebels’. Over zes weken moet ik weer. Inmiddels zijn die zes weken 39 dagen geworden.
In de marathon komt vrijwel altijd een punt waarop het zwaar wordt. Een punt waarop je jezelf afvraagt waarom je in vredesnaam geen minder intensieve hobby zoekt. Dat punt lag zondag ergens tussen 30 en 35 kilometer. Terwijl ik mezelf eraan herinnerde dat ik hier twee jaar geleden mijn snelste vijf kilometer van de hele marathon gelopen had, liep ik nu met samengeknepen billen te wensen dat het allemaal zo snel mogelijk voorbij zou zijn.
Gelukkig kon ik mezelf in de laatste kilometers – toen het lijden eenmaal te overzien was, nog maar een kwartier, nog maar tien minuten, nog maar vijf minuten – herpakken en kwam ik toch nog met een gelukkig gevoel de finish over. En hoewel ik best een beetje teleurgesteld was over het verloop van mijn marathon en het feit dat mijn tijd niet geregistreerd was, had ik toch eigenlijk meteen alweer zin in de New York City marathon.
Maar hoe bereid je je hier in vredesnaam op voor? Dat is de vraag die ik sinds mijn aankondiging dat ik Berlijn ging lopen het meest gesteld heb gekregen. Allereerst vertel ik dan dat ik vorig jaar zowel de Chicago Marathon als de New York City Marathon gelopen heb. Dit is eigenlijk een nog veel zwaardere combinatie dan Berlijn en New York. Niet alleen zitten er tussen Chicago en New York maar vier weken en tussen Berlijn en New York zes, je moet ook twee keer naar de VS vliegen en dat heeft ook zeker impact op je lichaam.
Nu ging vorig jaar New York natuurlijk niet helemaal zoals gepland, maar hé, dat was (waarschijnlijk) een voedselvergiftiging. Dat kan je iedere dag van het jaar gebeuren, of je nu marathons loopt of niet. Het kwam nu even niet zo lekker uit, maar hé, wat doe je daaraan. You live and you learn, ik zal nooit meer een broodje zalm met rucola (een van die twee waren vermoedelijk de boosdoener) de dag voor een marathon eten.
Deze week gebruik ik om zo goed mogelijk te herstellen. Ik heb weinig last van spierpijn, dus wilde eigenlijk gisteren alweer gaan hardlopen. Helaas gooide een ontstoken teen roet in het eten. Gelukkig gaat het daar na heel veel soda-badjes inmiddels gelukkig weer wat beter mee. Ik hoop morgen een kort rondje te kunnen lopen. En dan sta ik zondag aan de start van de singelloop in Utrecht. Ik heb hier geen wilde PR-plannen voor. Ik heb geen zin om mijn lichaam twee weekenden achter elkaar zó uit te putten.
Dan heb ik nog twee weken om voor te bereiden op de halve marathon in Amsterdam. In diezelfde periode komt ook mijn boek uit, dus is het extra belangrijk dat ik een goede balans vind tussen trainen, werk en slaap. De weken na een marathon ben je namelijk extra kwetsbaar en dit is niet het moment om ziek te worden. In Amsterdam ga ik ook niet op PR-jacht. Wat ik ga lopen dat hangt een beetje af van hoe ik hersteld ben.
En dan is het nog maar drie weken tot New York. Rust moet de klok slaan. Mijn trainingen wil ik zoveel mogelijk op heuvels en vals plat doen. De duinen moeten mijn strijdtoneel gaan worden dus. Daarnaast helpt het misschien ook als ik weer eens wat meer krachtoefeningen doe. Niet alleen voor mijn core, maar ook voor mijn billen en bovenbenen. God knows I need them in New York.
Hoop dat jullie er weer klaar voor zijn om mijn reis richting New York te volgen.
Liefs,
Annemerel
Mooi verslag gisteren van je marathon in Berlijn en ik zie ernaar uit om je aanloop naar New York te volgen!
Oh yes, en of we er klaar voor zijn! Deze post geeft me zo’n gigantische motivatieboost. Ik vind het echt ongelofelijk hoeveel wedstrijden en marathons jij loopt, chapeau! Ooit ga ik ook een marathon lopen. Beloofd :)
Voor nu is het inderdaad belangrijk dat je goed voor jezelf zorgt en het rustig aan doet. Al kan ik me voorstellen dat dat nogal lastig voor je gaat worden de aankomende weken. Maar gunstig zal het natuurlijk nooit vallen. Ik blijf je volgen!
Wat een intensieve weken komen eraan! Maar ik weet zeker dat jij dat aan kan en inderdaad goed voor jezelf blijven zorgen!
Heel veel succes met de voorbereiding voor New York. Knap hoor dat je dit zo allemaal doet! Ben je er eigenlijk nog achter gekomen waar het nu mis is gegaan met de tracking in Berlijn? Lijkt me zo erg als je een BQ zou lopen en het gewoon niet geregistreerd is!
yeeeey ik heb er weer zin in om je te volgen naar en in NYC. Vind het super jammer dat ik dit jaar niet zelf ga:(
Heel veel succes in New York! Ik hoop dat ik je dan wel kan volgen.
Oh en ik ben heel jaloers op jouw kuiten op deze foto! Daar kan je echt wel aan zien dat je marathons loopt hoor haha.
Ik zou zeggen loop eens een rondje richting Meyerdaal. Is een mooi parcours met wat hoogte verschilletjes.