LET’S TALK ABOUT: Olympische droom

Er is niets dat mij meer motiveert dan een sporter die zijn doel haalt op de Olympische Spelen. Er is een periode dat ik dacht ‘ik kijk niet naar sportwedstrijden, ik ga liever zelf sporten’. Maar van die filosofie ben ik terug gekomen. Net als hardlopen geen tijd kost maar me tijd oplevert doordat het me creatiever, ambitieuzer en meer gefocust maakt, zorgt een gouden medaille van Sven Kramer er voor dat ik een betere versie van mezelf word (mijn excuses voor die laatste yuk-uitdrukking).

Vorig jaar – of eigenlijk is dat alweer twee jaar geleden – was ik tijdens de Olympische Spelen zo gemotiveerd dat ik in augustus 2016 mijn kilometer-record liep. Ik liep bijna 300 kilometer. Hierna zat ik ook meteen in de lappenmand, dus het aantal kilometers in een maand verdubbelen kan ik eigenlijk niemand aanraden. Dit keer zit ik noodgedwongen nog steeds een beetje aan de kant. Mijn knie loopt nog steeds vol met vocht na inspanning (hardlopen, fietsen, wandelen) en nu is ook mijn rug vervelend aan het doen. Nadat ik gezeten heb kan ik mijn rug niet meer strekken. Super irritant, maar de oplossing is vrij simpel, zo min mogelijk zitten. Ik werk nu dus staand of ik lig in bed (dat laatste is op dit moment het geval).

Gelukkig zijn de Olympische Spelen pas net begonnen en heb ik nog anderhalve week om mezelf te motiveren om het beste uit mezelf te halen. En wie weet, lost het kijken naar gouden races op de een of andere manier ook wel al mijn lichamelijke problemen op. Ik ben er namelijk van overtuigd dat wanneer het mentaal niet goed zit, dit ook zijn weerslag lichamelijk heeft. Nu wil ik niet zeggen dat mijn hoofd op dit moment verschrikkelijk onder presteert, maar ik moet ook toegeven dat het weleens beter was. Erkennen is de eerste stap in verbeteren.

Let’s do this. Nog maar vier weken tot de CPC, nog vijf weken tot de halve marathon in New York. De eerste zes weken van mijn training gingen dan misschien niet volledig zoals gepland, maar dat hoeft niet te betekenen dat alle hoop nu verloren is.

Zitten jullie ook bij iedere schaatswedstrijd op het puntje van je stoel? Naar welk Olympisch onderdeel kijk je het meeste uit? Ik ben zelf ontzettend gespannen voor de tien kilometer donderdag. Heel benieuwd of het Sven eindelijk lukt om die gouden plak te pakken.

Liefs & fijne zondag,
Annemerel

 

Delen:

5 Reacties

  1. februari 11, 2018 / 13:26

    Ik volg zeker zoveel als ik maar kan zien. Kijk al maanden uit naar de winterspelen. En met net zoveel toewijding volgen wij hier thuis de voorjaarsklassiekers zoals bijv. Parijs-Roubaix en ook de grote rondes (Giro, Tour, Vuelta). En natuurlijk atletiek, andere schaatswedstrijden etc. Sport is heerlijk om te doen én om naar te kijken en motiveert mij ook altijd enorm.
    Veel beterschap met je knie en rug. Hopelijk gauw hersteld!

  2. Johan
    februari 11, 2018 / 13:31

    Niets wat zo spannend kijken is en voor atleten lichamelijk slopend als het biatlon.

  3. Ilse
    februari 11, 2018 / 16:41

    Ik kijk ook graag naar de olympische (winter) spelen en het motiveert mij ook altijd. Mooi blog heb je ervan gemaakt.

  4. Luap
    februari 11, 2018 / 20:20

    Leuk dat je weer schrijft ipv vlogt!

  5. februari 12, 2018 / 10:45

    Mooi hè :) Ik ben zwanger en daardoor nog 10 keer zo sentimenteel als ik normaal al ben bij sport. Veel tranen al dit weekend… Donderdag heb ik zelfs speciaal vrij genomen voor de 10 :) Succes met je training!