Op 1 januari zei ik dat ik aan het eind van dit jaar mijn Franse woordenschat met minstens 100 woorden is uitgebreid. Dat is best wel een bescheiden opdracht voor mezelf, aangezien op dit moment vrijwel ieder woord nieuw voor me is. Maar ik leer. Hoe? Door Sex and the City met Franse ondertiteling te kijken en met dit fantastische boekwerk van de Franse Vogue.

Dit boek bevat de S/S 2012 collecties van ieder ook maar klein beetje belangrijk modehuis dat haar collectie op één van de vier grote modeweken geshowd heeft. En dat is dus niet alleen verlekkerd staren naar de mooiste jurkjes, maar ook meer lezen over de achtergrond van de collectie. In het Frans en in het Engels. Ik mag niet eerder naar de volgende collectie, alvorens ik ieder Franse woord begrepen heb.

Dat is een andere methode dan dat er in mijn middelbareschool tijd werd aangehangen. Toen was het vooral belangrijk dat ik begreep wat er in de tekst stond. Maar ik had vaak aan één woord al genoeg en las de rest dus niet. Voor mijn leesdossier las ik de Franse Vogue en Elle (ik hoefde geen boeken te lezen), maar alle verhalen die ik las kende ik al van voor en van achter, omdat ik iets soortgelijks al in een Nederlands tijdschrift (of online) had gelezen. Tijdens mijn schoolexamen had ik zelfs een tekst over Kate Moss. Ik bedoel, hallo-ooo! Laat mij alleen een blurry foto zien waarop Kate Moss coke snuift en ik weet al precies waar het hele verhaal over gaat. Ik slaagde voor mijn VWO Frans 1 examen dan ook met vlag en wimpel, zonder daar ook maar iets voor geleerd te hebben. En eerlijk gezegd heb ik er ook niets VAN geleerd. Oh als ik nu geweten had wat ik nu wist…

(Nu wil ik overigens niet mijn Franse leraressen de grond in praten, ik bedoel, vind het al slim dat ze ons tijdschriften lieten lezen.. iedereen weet toch ook dat een samenvatting maken van een Frans boek vraagt om een (in het gunstigste geval) herschreven versie van een bestaande samenvatting van internet.. Ik had gewoon ZELF beter moeten weten).

Goed, dan maar zelf doen, dat Frans leren. Maken we gewoon tijd voor.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin