Zwangerschap & hardloopambities, hoe wist ik dat ik er klaar voor was?

Foto’s: Jorrit Ooyen

Ik voelde van jongs af aan dat ik graag een kindje wilde ‘als ik later groot was’ . Ik was er in mijn jongere jaren niet veel mee bezig, maar het was wel iets waar ik van overtuigd was; ik wilde moeder worden. Mijn moeder kreeg mij – haar oudste kind – op haar 28ste. Toen ik jonger was zag ik dat ook als de ideale leeftijd om moeder te worden. Maar ik leerde Tuur pas op mijn 28ste kennen en om nu meteen een kindje te maken, dat vond ik ietwat overdreven. Daarnaast leerden we elkaar kennen door het project dat ik deed, Trainen als een Topatleet, een zwangerschap paste daar niet helemaal in.

Bekijk bericht

NN Running Day – mijn volgende uitdaging

Foto: Jorrit Ooyen

Het is alweer ruim zeven maanden geleden dat ik aan de start stond van mijn laatste ‘normale’ hardloopwedstrijd, een 15 kilometer run  in Valencia. Toen was die 15 kilometer in mijn hoofd gewoon een mooi opstapje naar de halve marathon tijdens de CPC een maand later (die ik niet liep door een val vlak voor de start) en de marathon in Boston in april. Dat ging dus niet door. Net zoals Tuur’s marathondebuut in Rotterdam én de marathon in Valencia, die we eigenlijk in december zouden lopen. Dat er geen wedstrijden in de nabije toekomst zijn om voor te trainen, betekent natuurlijk niet dat we minder van hardlopen zijn gaan genieten. In tegenstelling. Ik ben mijn training nog meer gaan waarderen, evenals de omgeving waarin ik die trainingen mag doen. En ik ben niet de enige die afgelopen maanden gewoon heeft doorgetraind, ik heb niet geteld maar volgens mij zijn er op dit moment meer hardlopers op de wereld dan pre-corona. Op 11 oktober vier ik de mooiste sport ter wereld, tijdens NN Running Day.

Bekijk bericht

RUN BABY RUN: Piriformis syndroom

Oktober 2018. Ruim anderhalf jaar geleden voelde ik voor het eerst iets raars in mijn bil/heup-gebied. Ik was herstellende van een stressfractuur dus had op dat moment geen aandacht voor het pijntje. Ik kon er ook prima mee lopen eigenlijk, zitten was alleen een uitdaging. Na een half uur zitten begon het te zeuren. Ik weet nog dat ik begin november naar New York vloog en dat ik van narigheid niet meer wist wat ik moest doen om de tijd door te komen. De New York marathon liep ik een paar dagen later pijnvrij, maar toen het tijd was om naar huis te vliegen begon het gezeur weer. Ik deed geen oog dicht van de pijn. Maar ik relateerde het probleem niet aan hardlopen, omdat ik er met hardlopen dus geen last van had.

Bekijk bericht

RUN BABY RUN: June

Foto: Jorrit Ooyen

In juni liep ik 276,4 kilometer. Dat is bijna twee keer zoveel als in de maand mei. Waar ik in mei gemiddeld genomen 5,0 kilometer per dag hard liep, liep ik in de maand juni gemiddeld 9,2 kilometer. Dat komt redelijk in de buurt van een verdubbeling van het aantal gelopen kilometers, in plaats van de *heilige* 10%.

Bekijk bericht

RUN BABY RUN: Mijn favoriete sportbeha’s

Foto: Jorrit Ooyen

Hardlopen in een sportbeha. Met dit warme weer is het heerlijk om zo min mogelijk kleding aan te hebben tijdens het hardlopen, maar ik kan me voorstellen dat niet iedereen zich er (meteen) comfortabel bij voelt. De eerste keer dat ik mijn shirt uit trok had ik ook het idee alsof iedere die ik tegenkwam naar me keek. Inmiddels heb ik dat gevoel eigenlijk nooit meer en twijfel ik er niet meer over of ik wel of geen shirt aan doe bij hoge temperaturen.

Bekijk bericht