Annemerel.com

BOOKS: Non Fiction Inspiration

Photobucket

De hoeveelheid non-fictie boeken die ik lees staat al jaren ongeveer gelijk aan het aantal fictie. Van zelfhulp tot biografie, van stijlboek tot plaatjesboek, alles wordt verslonden. Dit zijn mijn 20 favoriete exemplaren uit mijn kast!

It’s called a break-up because it’s broken, The Bombshell manual of Style, He’s just not that into you, Lauren Conrad Style, The Crazy Sexy Diet, The Truth About Food, How To Walk In High Heels, The Goddess Guide, The Goddess Experience, Crystal Renn Hungry, Front Row Anna Wintour, Eating Animals, Skinny Bitch, Vogue Covers, It’s Not How Good You Are, It’s How Good You Want To Be, Love Letters of Great Men and Women, If You Have To Cry Go Outside, The Black Book of Hollywood Beauty Secrets, The Ultimate Girls Night In, How To Win Friends and Influence People

Lees jij ook veel non-fictie? Wat zijn jouw favorieten?

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

FYI: Movies for him & her

Leuk hoor, filmpje kijken met je vriendje. Maar wij hebben dus vrijwel iedere keer weer het dilemma, wat vinden we allebei leuk?! Kan ook wel een klein beetje komen doordat ik wat dat betreft wel echt een meisje ben, en hij gewoon een jongen. Bekend probleem? Ik legde deze lijst aan samen met mijn broertje en eh… voel je gerust geroepen om hem aan te vullen!

Killers – Wij zien Ashton Kutcher & Katherine Heighl, zij zien de maffiosi die achter ze aan zitten..
Mr. & Mrs. Smith – Wij zien Brad & Angelina, zij zien het complot
The Hangover I & II – Universeel lachen
Pirates of the Caribbean – Wij kwijlen bij Orlando, Keira en Johnny, zij lachen zich rot om het verhaal
Troy – Wij zien Orlando & Brad, zij zien de gevechten
Horrible Bosses – Wij zien Jennifer A. van een andere kant, zij lachen..
The Lord of the Rings – Wij zien Orlando als een elfje en Viggo Mortenson, zij zien de Orcs..
Inglourious Basterds – Wij zien Brad Pitt en Melanie Laurent, zij zien het bloedbad
Drive – Wij zien Ryan Gosling, zij een spannend verhaal
Into the wild – Universeel.
Crazy. Stupid. Love – Wij zien het liefdesverhaal tussen Ryan & Emma, zij zien Steve Carell en Ryan Gosling
Forrest Gump – Universeel sentiment
The Kings Speech – Wij zien Colin Firth en de historie, zij slechts de historie (wel voor de iets ‘volwassenere man’)
Lost in Translation – Wij zien Scarlett en Bill Murray, zij zien het lichaam van Scarlett
A Dangerous Method – Wij zien een kostuumdrama, zij de borsten van Keira Knightley (met dank aan mijn broertje)
 The Town – Wij zien Ben Affleck en Blake Lively , zij een spannend verhaal met bankovervallen enzo.
Thor – Wij zien Chris Hemsworth (de broer van Liam) en Nathalie, zij zien een stripheldenfilm en actie
Limitless – Wij zien Bradley Cooper, zij zien een film die goed in elkaar zit met redelijk wat actie
Forgetting Sarah Marshall – Wij zien Mila Kunis en Kristen Bell, zei een komedie.
Zwartboek – Wij zien een historisch verhaal, zij Carice van Houten die haar vrouwelijke delen scheert en oh ja beetje spanning.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

WWW: Sunday Surfing Inspiration

Wie ooit zei dat een beetje doelloos surfen tijd verdoen en nutteloos is, is gek. Ik hou wel van een paar uurtjes surfen zonder doel op zondagmiddag. Uiteindelijk heb ik zoveel leuke (en vaak ook interessante dingen gelezen) dat ik weer vol inspiratie zit. Dit zijn mijn favorieten websites/blogs van het moment..

Bakerella – The Fancy – NSMBL – Grazia Daily – Nike Plus – Womens Health – Shape – Oh No They Didn’t – ZARA – Dagelijkse Kost – Who What Wear – Style – Gala Darling – Mr. Kate – Nigella – Fotografille – Net a Porter – The Beauty Department – Culy – Hello Giggles

Wat zijn jouw favoriete websites voor de zondagmiddag?

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

>INSPIRATION: Sunsets

>Photobucket

“And you probably don’t want to hear tomorrow’s another day
Well I promise you you’ll see the sun again
And you’re asking me why pain’s the only way to happiness
And I promise you you’ll see the sun again”
                                                                  Dido – See The Sun 



De zonsondergang is voor mij iets magisch. Die ronde gloeiende bal die langzaam in het water zakt, het is heel gek om te bedenken dat die zelfde ronde bal een aantal uren later aan de andere kant weer rustig om hoog komt zetten. Serieus, als je daar over na gaat denken, dan voel je jezelf toch nietig en klein?

Ik hou van de zon. Ik vind het heerlijk om ’s ochtends om zeven uur wakker te worden van zonnestralen die door mijn (nog steeds gordijnloze) raam naar binnen schijnen. In de auto, met mijn zonnebril op en mijn raampje half auto en een wat oudere CD van Madonna uit mijn boxen. Of in de achtertuin van mijn ouders, terwijl ik aan het werk ben, of een kopje thee drink, of de kunst van het niks doen beoefen. Ik hou van de zon als ik door de stad loop, ik begin vaak spontaan te glimlachen, for no particular reason. En ik vind het dus prachtig om die zon ’s avonds in zee te zien zakken..

De zon is ook iets waar je op kunt vertrouwen. Ook al is ‘ie misschien niet iedere dag zo nadrukkelijk aanwezig, je weet, ook morgen zal hij gewoon weer aan de hemel staan. Voor niets gaat de zon op. Ik denk dat we daar best dankbaar voor mogen zijn :)

En daarmee lieve lezers, besluit ik mijn blogpost op ZONdag!

Liefs,

>INSPIRATION: Too much, Too fast.

>

Photobucket

Een ander probleem, dat eigenlijk samen komt met te veel willen is:

Te snel willen.

Ik wil dus niet alleen veel, ik wil het allemaal ook heel erg graag snel.

En dat is me helaas een klein beetje te veel geworden. Met hardlopen wel te verstaan. De afgelopen tien dagen heb ik slechts één rustdag genomen. Ik liep de ene dag met m’n zusje op een rustig tempo, de volgende dag snel, sneller, snelst in m’n eentje. En nu.. zit ik verplicht met een zak ijs op de binnenkant van mijn linkerscheenbeen. Shin Splints noemen ze dat.

En waarom is het ook altijd zo, dat als je iets even niet mag, dat het dan ineens een stuk interessanter lijkt? Ik hou van hardlopen hoor, begrijp me niet verkeerd, maar ik moet me er vaak toch wel een klein beetje toezetten. Nu echter, lig ik met m’n been omhoog, af en toe m’n voeten te flexen zodat ik de spier een beetje train (schijnt goed te zijn) en ik wil niets liever dan hardlopen. De psyche, raar verschijnsel.

Maar dat te snel willen, dat is eigenlijk helemaal niet goed, want het zorgt er (bij mij in ieder geval) voor, dat ik ook sneller opgeef. Als ik iets wil, en het lukt me niet snel genoeg, dan wordt het weer vergeten, om een half jaar later weer opgepoetst te worden, om vervolgens hetzelfde traject nogmaals te doorlopen, en dan zit je zomaar ineens in een vicieuze cirkel.

Frans leren bijvoorbeeld, ik dacht dat ik in drie dagen wel een paar zinnetjes zou kunnen formuleren. Maar nee, ik heb geen talenknobbel en die zal ik nooit meer krijgen ook. Ik zal toch echt gewoon hard en veel moeten oefenen. Ik zal moeten leren dat sommige dingen nu eenmaal tijd nodig hebben en ik zal nog meer moeten genieten van de weg er naar toe.

Want zoals mijn grote (guilty pleasure) idool Miley Cyrus al zong..

There’s always gonna be another mountain,
I’m always gonna wanna make it move,
Always gonna be an uphill battle
sometimes I’m gonna have to lose


Ain’t about how fast I get there,
Ain’t about what’s waiting on the other side,
It’s the climb


Geef toe, dit geeft toch best wel wat inspiratie, ook al komt het van Disneysterretje?

Liefs,