RUN BABY RUN: Everything’s not lost

 photo IMG_5772.jpg

Toen ik vorige week maandag weer begon met hardlopen was ik heel even bang dat ik het verleerd had. Ik liep zonder mijn Nike App, dus ik weet niet hoe hard ik daadwerkelijk liep, ook weet ik niet precies hoever ik gelopen heb. Maar het was een route die ik vaker gelopen heb dus de afstand kan ik wel een klein beetje schatten, het was zo’n vijf kilometer. Maar na twee kilometer werd ik al lichtjes in mijn hoofd. Super raar. Mijn hartslag zat trouwens gewoon op 150, dat is voor mij zone 1 en dat is dus tempo ‘herstelloop’. En ik denk niet dat je heel veel van hardlopen af hoeft te weten om te snappen dat tempo herstelloop lekker rustig is.

Ik dwong mezelf rustig te blijven. Ja de halve marathon van Salzburg was al over 20 dagen, maar door nu als een malloot te gaan trainen maak je alleen maar dingen kapot. Ontzettend gaan stressen had volgens mij ook geen zin, want stress is niet goed voor een lichaam en al helemaal niet goed voor een lichaam dat moet herstellen. Dus tijdens die vijf kilometer bedacht ik me een aantal dingen..

– Ik moet het idee van een PR in Salzburg volledig laten varen. Ik ga daar lopen voor de ervaring.
– Ik heb iedere ochtend een glas bietensap nodig, hier leg ik uit waarom. Misschien helpt het niets, maar baat het niet dan schaadt het niet.
– Ik moet kilometers gaan maken, langzaam moet ik het aantal kilometers dat ik loop uit gaan breiden. Of eigenlijk beter gezegd, ik moet het aantal minuten dat ik loop uit gaan breiden. Het hoeft niet hard, als ik maar volume op kan bouwen. Met een lage hartslag. Mag best twee dagen achter elkaar, dat kunnen de spieren in mijn benen vast nog wel aan.
– Zorgen dat ik 100% beter word is prioriteit nummer één, dus wellicht net iets meer vitamine c de komende weken en op tijd naar bed, want slaap is ook training.
– Laat die Nike App maar gewoon volledig met rust, vertrouw op je hartslag.
– Als je volledig hersteld bent mag je één of twee (ligt eraan wanneer je hersteld bent) interval trainingen doen. Maar op hartslag en dus niet op snelheid.

 photo IMG_5766.jpg

Goed, inmiddels zijn we tien dagen verder. Hoe staat het er nu voor? 

Ik denk dat mijn luchtwegen zo goed als schoon zijn. Ik durf het bijna niet hardop te zeggen, maar ik heb niet meer het idee dat ik door een rietje hoef te ademen. Ik hoest nog wel, maar het is niets in vergelijking met een paar weken geleden. Vorige week maandag begon ik met dertig minuten lopen, inmiddels heb ik dat opgebouwd naar negentig minuten. Gewoon steeds tien minuten erbij, af en toe een dagje rust. Iedere keer gaat het lopen me makkelijker af, terwijl ik er iedere keer tien minuten bovenop gooi. Of ik niet een beetje te snel ga? Ik denk het niet. Ik hou veel rust en vergeet niet dat ik een maand geleden nog met heel veel gemak 150 minuten liep (een stuk sneller) en er is geen piek-moment geweest (een wedstrijd), dus qua spieren kan ik dit prima aan.

Over elf dagen loop ik de halve marathon in Salzburg. Het idee van een PR heb ik nog steeds volledig laten varen, maar ik weet wel dat wanneer ik zo door blijf gaan, ik wel een tijd onder de twee uur kan lopen. Vorig jaar maart liep ik 1.40.25 in Den Haag, maar toen was ik fit en het parcours in Den Haag is een stuk vlakker dan het parcours in Salzburg. Ik denk dat een tijd van 1.55 een nobel streven is, 1.50 als ik mijn dag heb, oh en als het weer zijn dag heeft. Ook niet geheel onbelangrijk.

Ik ben in ieder geval ontzettend blij dat ik weer van lopen kan genieten. Ik heb het gemist. Op dit moment vind ik het misschien nog wel leuker dan twee maanden geleden, toen ik trainde voor de marathon. Ik heb het echt als mijn missie gemaakt om in drie weken beter te worden, ik moest voor mijn gevoel weer op nul beginnen, maar omdat mijn lichaam gelukkig wel iets van geheugen heeft, gaat het opbouwen een stuk sneller dan wanneer ik niet zo’n loopgeschiedenis gehad zou hebben.

I’ll keep you posted!

Liefs,
Annemerel

Delen:

15 Reacties

  1. april 20, 2016 / 17:15

    Genieten van het lopen is nu inderdaad het belangrijkste, en beter worden natuurlijk! Gelukkig train je thuis ook niet in een verkeerde omgeving! Lijkt me fantastisch om zo vlak bij de duinen/de zee te wonen. Op je boekpresentatie vorige maand heb je wel een beetje verklapt dat als je op je blog zet dat het je niet uit maakt of je een PR loopt of niet, je stiekem toch een PR tijd in gedachten hebt ;) Ik ben benieuwd!

    • Annemerel
      Auteur
      april 20, 2016 / 17:54

      Haha klopt, stiekem zou ik het natuurlijk heel graag willen, maar het is nu gewoon echt niet reëel. 1.40.25 heb ik met een haas op een super snel parcours gelopen, ik heb vijf weken niet kunnen trainen, heb antibiotica gehad en voel me echt alle behalve in topvorm. Dus de gedachte aan een PR heb ik nu echt laten varen.

      • mei 2, 2016 / 20:39

        That’s a sensible answer to a chlgeanling question

  2. Marieke
    april 20, 2016 / 19:07

    Ik vind het heel knap van je dat je de knop kunt omzetten om hem te lopen zonder reële kans op een PR! Zelf moet ik bekennen dat ik een halve marathon heb laten schieten omdat ik die onmogelijk in een voor mij goede tijd zou kunnen uitlopen. Dit ook na ziekte en luchtweginfectie waar ik 6 weken van uit de running was. Achteraf schaam ik mij voor deze “onnodige” ijdelheid, zeker nu ik van jou lees dat je hem hoe dan ook gaat lopen, ook al betekent dat geen PR of een tijd in de buurt van een PR.

    Daarom extra knap en ik wens je heel veel succes met de voorbereidingen, ik zit ook alweer fanatiek aan de bietensap. ( na 10 flesjes wordt het steeds iets minder vies ;-))

  3. Tessa
    april 20, 2016 / 19:40

    Vind het knap van je dat je zo optimistisch blijft. Maar ik begrijp ook heel goed dat die gedachten nog door je hoofd heen schieten. En daar is ook echt niks mis mee. De punten die je hierboven opschreef zijn top. Kan er nog wat van leren namelijk haha. Zelf loop ik op 11 juni de halve marathon in Zwolle, maar heb i.v.m. beginnende shin splints al bijna 4 weken niet meer gelopen. Bang dat ik weer pijn krijg. Maar ik begin nu stiekem wel een beetje te vrezen dat ik de afstand niet ga redden. Een mooie tijd uit m’n hoofd zetten en genieten van de loop!

  4. Marjolein
    april 20, 2016 / 19:57

    Coldplay! Mijn go-to sad song.

  5. Maaike
    april 20, 2016 / 20:10

    Wat fijn dat je zo positief mag en kan zijn, gelukkig dat het weer beter gaat! Ik snap het wel hoor dat je die PR misschien stiekem toch ergens (ver) in je achterhoofd hebt zitten, want zonder PR is zo’n halve marathon misschien toch niet helemaal af. Maar wat je moet gaan doen is gewoon lekker gaan rennen daar in Salzburg met je hoofd tussen de bergen en dan zie je wel hoe het gaat toch :-) You can do this! En gaat Roosmarijn nou ook mee naar Oostenrijk? Wat zullen dat leuke dagen worden zeg!

  6. Melanie
    april 20, 2016 / 22:21

    Herkenbare zorgen. Ik heb tussen kerst en Pasen 3 zkh opnames van steeds een week gehad ivm nierbekkenontsteking. 19 onsuccesvolle antibiotica kuren achter de rug, nu eindelijk een maand bezig met eentje die werkt. Nog 2 maanden te gaan. Rotterdam was lost. Berlijn gloort weer en vanavond zelfs ingeschreven voor de hele Berenloop 6 wkn na Berlijn. Ik geniet harder dan ooit, juist omdat ik doodziek ben geweest en er nog ben (er zijn een paar nachten geweest waarin het erg spannend is geweest) en door m’n enorme conditie, herstel ik wonderlijk goed. De uroloog lacht alleen maar als ie me ziet: je lijkt wel gek, zo makkelijk loop jij nu weer.
    Dus ik snap je! Ga vooral genieten, Salzburg is een geweldige stad. Tijd: boeien! We komen er wel weer, nu vooral genieten dame!!

  7. Ilse
    april 20, 2016 / 22:48

    Wat knap dat je dat gevoel hebt laten ga

    • Ilse
      april 20, 2016 / 22:51

      Hooh, dat ging niet helemaal goed.
      Maar goed dat je de PR hebt laten gaan en gewoon gaat genieten.
      En ik kan nog wat leren van de regels.

  8. Paul
    april 21, 2016 / 09:57

    Je hebt toch een Apple Watch? Ik heb gemerkt dat die eigenlijk nauwkeuriger is in het bepalen van de afstand en snelheid dan de GPS apps op mijn iPhone. De algoritmen waar de Watch gebruik van maakt lijken supergoed werken. Na een paar maal ijken met de iPone GPS is ie zelfs prima in staat om zelfstandig de afstand te bepalen. (En trouwens met iPhone gebruikt ie evengoed ook de GPS). Kennelijk werkt een bepaling op basis van bewegingssensoren icm ijking via GPS toch het beste. Wat is jouw ervaring?

    • Paul
      april 21, 2016 / 10:01

      PS ik doel op de standaard (Apple) workout app op de Watch. Het is die app die gebruik maakt van die algoritmen

  9. april 21, 2016 / 11:23

    Komt wel goed! Ben blij dat je ademhaling weer helemaal goed lijkt te zijn en dat je weer kan lopen.

  10. Marij
    april 22, 2016 / 11:40

    Hoi Annemerel,

    Fijn dat het weer beter gaat, ben benieuwd hoe de 1/2 zal zijn in Salzburg.

    Ik heb een vraag over het lopen op hartslag. Staat hier een uitgebreid stuk over in je boek of kan je een website met deze informatie aanraden?

    Groetjes,
    Marij