VIDEO: Fjällräven Classic

Toen ik vijf maanden geleden benaderd werd om een deel van de Fjällräven Classic te lopen moest ik een beetje lachen. Ik? In de wildernis? Op bergschoenen? Met een afritsbroek? Een backpack op mijn rug? Ik zag het nog niet gebeuren. Maar tegelijkertijd intrigeerde het me ook. Moet ik dit niet gewoon een keer gedaan hebben? En als ik het dan ga doen, hoe kan ik het dan beter doen dan met een groep experts en samen met een merk dat alle producten voor zo’n ‘survival tocht’ maakt. Zo’n kans als deze zou ik vast niet meer krijgen, toen ik 24 uur later écht een beslissing moest maken, kon ik dan ook niet anders dan JA zeggen. En daar heb ik absoluut geen spijt van. Na vorige week denk ik zelfs dat de Fjällräven Classic (of een vergelijkbare tocht door Zweeds-Lapland) één van de meest romantische vakanties ooit kan zijn. Geen telefoonbereik = Annemerel’s volledige aandacht.

Van Nikkaluokta naar Abisko
De Fjällräven Classic is een 110 kilometer lange trekkingtocht door Zweeds-Lapland. De tocht begint in Nikkaluokta en eindigt in Abisko. Tussen Nikkaluokta en Abisko liggen zes tussenstations (Kebnekaise, Singi, Sälka, Tjäktja, Alesjaure en Kieron), in totaal kun je dus zeven dagen over die 110 kilometer doen. Dat is voor vrijwel iedereen haalbaar, de meeste mensen doen het in vijf dagen. Ik mag niks zeggen, want ik liep alleen het stuk tussen Alesjaure en Abisko, het laatste stuk van 35 kilometer. Bij ieder checkpoint zijn mensen (vooral vrijwilligers) van Fjällräven aanwezig en overal waar je komt staan tentjes, maar je kunt ook prima de rust opzoeken als je daar gelukkiger van wordt. Ik vond het juist wel leuk om in de buurt van andere mensen te zijn, iedereen helpt elkaar.

Aan de Classic deden dit jaar ruim 2000 mensen mee, maar dat hadden er veel meer kunnen zijn, want na nog geen drie dagen zat de tocht vol. De reden dat er ‘maar’ 2000 mensen mee kunnen doen is omdat je anders echt in colonne achter elkaar loopt, nu was dat niet het geval. Er deden ruim 37 nationaliteiten mee met de Classic en – best opvallend – 200 uit Zuid-Korea! Onderweg kwam ik ook een leuk Nederlands gezin tegen, vader moeder, drie kinderen. Ze deden de hele tocht in vier dagen, super stoer!

Afritsbroeken & multifunctionele jassen
Dat van die afritsbroeken viel uiteindelijk hartstikke mee! Ik heb geen afritsbroek gedragen en als ik zo’n broek wel gehad had, had ik hem waarschijnlijk nooit afgeritst want ik ben als de dood voor muggen en tekenbeten. Ik had geluk dat het tijdens onze tocht steeds zo’n 15, 16 graden was, die korte broek was nergens voor nodig. De kleding die ik droeg zou misschien niet mijn eerste keus zijn in het dagelijks leven, maar ik ben outdoor kleding wel een stuk meer gaan waarderen. Zo’n regenjas bijvoorbeeld, houdt ook daadwerkelijk regen tegen en wat je in veel regenjassen krijgt, dat je oververhit raakt omdat de stof niet ademt, dat had ik in deze jas niet. Ik weet wat ik draag de volgende keer als ik op de fiets moet door de regen.

En dan die bergschoenen, die waren niet van Fjällräven maar van Hanwag. Damn. Ze zijn absoluut niet erg sexy, maar wat lopen ze fijn. Op mijn Nikes had ik de tocht dus niet overleefd, laat dat duidelijk zijn. En het mooiste, zonder de schoenen in te lopen kreeg ik geen enkele blaar. Dat had ik echt niet verwacht, ik krijg namelijk bijna altijd wel blaren, ook in schoenen die ik langer heb. Mijn voeten zijn zeg maar érg gevoelig.

Eten uit zakjes
Een zakje met daarin pasta en poeder, wat je mixt met kokend water… eten? Ik zag het mezelf nog niet echt doen. Ik wil niet zeggen dat ik een moeilijke eter ben, oesters en steak tartaar gaan er prima in.. maar misschien ben ik wel een ietwat decadente eter met redelijk wat eisen. Uiteindelijk viel die pasta zo mee en de kip met rijst was zelfs écht lekker. Op mijn Primus gasstelletje kookte ik water (dat gaat sneller dan in mijn waterkoker thuis) ik vulde het zakje, roerde het kokende water door de ‘pasta’ en wachtte acht minuten. Vervolgens had ik gewoon een prima maaltijd. Misschien moet ik die zakjes ook voor hier thuis kopen, scheelt wel een heleboel gedoe… je hoeft niet eens af te wassen!!!

Bijzonder
Lopen over glibberige vlonders van nog geen twintig centimeter breed, een zware backpack op mijn rug, muggen overal, mijn gezicht insmeren met Deet in plaats van make-up, slapen in een tent, outdoorkleding, eten uit zakjes, bergschoenen, geen normale toiletten, geen douches, meer dan 52 uur geen mobiel bereik… EN IK HAD DE TIJD VAN MIJN LEVEN.

Ik ben ontzettend blij dat Fjällräven mij de kans gaf om deze tocht op deze manier mee te maken, ik ben ook ontzettend blij met de beslissing die ik in maart maakte om daadwerkelijk mee te gaan. Mijn toekomstige lover selecteer ik op zijn outdoorskills en bergschoenen, want écht wel dat ik terug wil.

Liefs,
Annemerel

PS: Bekijk hier de snapshots die ik tijdens de Classic maakte!

(Het is trouwens wel typerend dat ik in de video iedere keer als de camera op mij gericht is mijn tong uit steek of een kus-mondje maak… waarom vraag ik mezelf nu heel hard af haha)