RUN BABY RUN: Berlin waits for no one!

 photo Desktop1205.jpg

Het is vandaag nog precies 60 dagen tot de Berlijn Marathon. Waar blijft de tijd. Herinner me er de volgende keer aan dat een marathon eind september lopen iets heel anders is dan een marathon lopen begin november. Het scheelt vijf weken om precies te zijn en dat is redelijk veel. Zeker als je bijna de hele maand juli in Italië zit.

Natuurlijk heb ik in Italië gewoon doorgetraind. Ik heb in drie weken tijd negen trainingen gedaan, hartstikke netjes. Ik heb er zelfs twee duurlopen van 15 kilometer en 20 kilometer uit weten te persen. Ik weet ook niet waarom ik me zo onzeker voel over mijn fitheid. Ik heb (volgens mij) geen blessures, ik loop netjes drie keer in de week (ga dit in Nederland naar 4/5 verhogen) en ik liep afgelopen zondag zelfs 25 kilometer en dat ging best behoorlijk.

Ik hou van duurlopen, vooral als ze goed gaan. Ik word zondag al om half zeven wakker en besluit maar direct op te staan. Ik had binnen een half uur weg kunnen zijn, als mijn darmen me daar niet van weerhielden. Anderhalf uur rommelde het, toen vond ik het genoeg en ging ik – gewapend met WC-papier in het zakje van mijn Nike shorts – de deur uit.

Er stonden 25 kilometers op het programma en mijn doel was om dit op een rustig tempo te lopen. Dat ging in de eerste kilometer volledig mis, toen ik met een pace van 4’58 gelopen bleek te hebben. Ik kon gelukkig snel terugschakelen en liep daarna mijn kilometers tussen de 5’20 en 5’30. Het was de dag na ‘de grootste zomerstorm ooit gemeten in Nederland’ en er lagen behoorlijk wat takken en bomen op de weg. Toen ik de duinen in ging merkte ik al snel dat ook daar de wind zijn werk had gedaan. Het pad dat normaliter gewoon een vlak voetpad is, daar lag nu op sommige plekken tien centimeter zand. Oeps. Met tegenwind (en een klein beetje tegenzin) liep ik verder.

Totdat ik halverwege was, toen draaide ik om en had ik de wind in mijn rug. Heerlijk. Het liefst loop ik altijd eerst met tegenwind en daarna met meewind. Jammer dat je dat in een wedstrijd niet echt kan sturen. Na twintig kilometer was mijn mond zo droog en kreeg ik een klein beetje hoofdpijn. Ik besloot even snel een tankstation binnen te rennen voor een flesje Acquarius. Dat deed me goed.

De laatste vijf kilometer gingen redelijk makkelijk en de laatste twee kilometer zette ik mijn tempo nog even aan. Je weet dat een duurloop succesvol was, als je laatste kilometer de snelste was. Ik sloot mijn duurloop af met een kilometer in 4 minuten en 48 seconden. Dat voelde heerlijk.

Deze week loop ik een duurloop van 27,5 kilometer, volgende week loop ik 30 kilometer en dat wil ik een paar keer herhalen, voordat ik de 32,5 en de gevreesde 35 loop. En dan is het tijd om te rusten, het aller allermoeilijkste gedeelte van marathontraining. Drie weken rustig aan doen. Wel rennen, maar niet de afstanden die ik de weken ervoor gelopen heb.

Liefs,
Annemerel

Delen:

15 Reacties

  1. juli 29, 2015 / 17:37

    Respect hoor! Ik heb na mijn 10km geen doel meer voor ogen en merk dat ik nu 3 kilometer al zwaar vind, haha. Hoop nu af en toe 5 kilometer te rennen en dan eerdaags weer iets leuks te hebben om naar uit te kijken. Werkt toch motiverend. Absoluut geen marathon, maar misschien een leuke 5 of 10 kilometer race :)

  2. juli 29, 2015 / 17:38

    Heel erg veel succes met het trainen de komende tijd. Veel respect voor je eindeloze doorzettingsvermogen!

  3. juli 29, 2015 / 17:41

    Super tof vind ik het altijd om te lezen, je hardloopverhalen.. klinkt voor mij echt als een droom (die hopelijk ooit werkelijkheid wordt haha)

  4. juli 29, 2015 / 17:42

    Knap hoor! Respect! Een enorme doorzettingsvermogen moet jij hebben! Qua hardlopen kom ik de laatste tijd niet verder dan 5 kilometer, haha! Toch maar weer beginnen met rustig opbouwen

  5. juli 29, 2015 / 17:45

    Wow! Jij bent mijn motivatie Annemerel. Keep up the good work.

  6. juli 29, 2015 / 20:07

    Goed bezig! Als ik dat zo lees krijg ik bijna zin om ook te gaan trainen voor een marathon :-)… al voel ik de pijn/moeheid natuurlijk niet die jij voelt. Ik hou het even bij 10km..maar wie weet…ooit.

  7. maria
    juli 29, 2015 / 21:18

    Je bent goed bezig met lopen! Ik wil alleen benadrukken dat het juist verstandig kan zijn om niet op het einde te versnellen bij je duurloop. Dat is even gevaarlijk als net nog even 1 a 2 km meer rennen elke duurloop. Op een keer loop je dan tegen een blessure aan. Gebruik je resterende energie liever voor een extra core stability training van 10 min aansluitend op je duurloop. En een goede cooling down

  8. juli 29, 2015 / 21:31

    Zo spanend om daar naartoe te werken, stoer hoor!

  9. Ilse
    juli 29, 2015 / 21:35

    Goed bezig Annemerel, ik heb de afgelopen twee weken maar een keer hardgelopen -oeps-. Maar mijn werk is ook vermoeiend dus ik moet me er echt toe zetten. Morgen maar weer eens een run.

  10. juli 29, 2015 / 21:39

    Wauw, zoveel respect. Heel veel succes!

  11. juli 29, 2015 / 21:49

    5.20 een rustige pace, ik droom van zo een pace! Wel fijn dat je duurlopen zo lekker gaan!

  12. juli 30, 2015 / 08:32

    Goed bezig! Misschien is het een idee om tussen al die 30+ duurlopen één keer maar een HM te lopen. Zo’n relatief rustige week in de piek van je training zorgt dat je niet overbelast/overtraind raakt.

  13. juli 30, 2015 / 11:43

    Veel succes! Je bent een groot inspiratie!

  14. augustus 1, 2015 / 11:46

    Ik blijf me erover verbazen, je bent zo goed bezig. Keep it up!

  15. Tessa
    augustus 3, 2015 / 12:50

    Zo knap! Je bent echt een voorbeeld voor me :) Geloof in jezelf, die marathon in Berlijn ga je rocken!