BEAUTY: Treating my poor runner-feet

 photo RecentlyUpdated1.jpg

Mijn voeten zagen er het afgelopen half jaar rampzalig uit. Mijn voeten zijn altijd een beetje zorgenkindjes geweest, ook voordat ik begon met hardlopen had ik al veel last van blaren en ingroeiende teennagels. Toen ik (lange afstanden) ging hardlopen werd het er niet beter op. Ik verloor wel eens een teennagel, had vaak bloedende voeten tijdens het rennen (waar ik pas thuis achterkwam, want tijdens het rennen voel je zoiets niet, endorfine!) en dan die blaren. In nieuwe schoenen kreeg ik standaard blaren op mijn hielen, maar als ik langer dan vijftien kilometer ging rennen kreeg ik ook blaren onder mijn voeten, aan de binnenkant van mijn grote tenen en op de bovenkant van mijn tenen. Ik probeerde mijn voeten zo goed mogelijk te verzorgen, zorgde altijd voor een vrolijk lakje op mijn teennagels en smeerde ze vaak in met een crème van OPI.

Totdat ik van de zomer in twee weken tijd drie nagels verloor. Met zeven nagels kun je weinig en dus begon ik mijn voeten te verstoppen. Vanaf augustus heb ik alleen nog maar dichte schoenen gedragen, ik heb de nagellak van mijn teennagels die ik nog wel had afgehaald (waar heel wat blauwe nagels onder vandaan kwam) en ik heb geen nieuwe nagellak meer opgebracht. Ze waren toch lelijk, dus waarom zou ik er nog moeite voor doen. De blaren aan de binnenkant van mijn grote tenen werden permanente blaren, zwarte blaren, die niet meer weggingen en ik deed er niets aan. Iedere keer haalde ik het vocht uit mijn blaren met een steriele naald, maar meer deed ik ook niet. Mijn teennagels groeiden op rare manieren terug, ik verloor nog een teennagel en het enige dat ik deed was mijn tenen intapen tijdens het rennen en er verder niet te veel op letten.

Af en toe maakte ik een foto van mijn voeten, als het weer eens heel erg was. Voor de grap stuurde ik ze dan in de groepswhatsapp die ik met mijn familie heb. De reacties? Priceless. Het werd zeg maar niet zo op prijs gesteld. Soms liet ik een foto op kantoor zien, werd me ook niet in dank afgenomen. Mijn arme hardloopvoetjes. Ze brachten me overal, maar er voor zorgen dat deed ik niet.

Tot vorige week vrijdag. Toen bracht ik een bezoekje aan mijn favoriete schoonheidssalon van Den Haag, SOAP Treatment Store op het Noordeinde. Van te voren zei ik tegen het meisje dat ze vooral niet moest schrikken van mijn voeten. Ze stelde me gerust en zei dat ze al heel wat gezien had en dat ze vroeger ook pedicures in het ziekenhuis deed, bij mensen die letterlijk al jaren niets aan hun voeten gedaan hadden (en die ook nog eens heel wat ouder waren dan die van mij die nog geen 25 jaar op de teller hebben zitten). Ze schrok niet (of ze is een goed actrice) en vertelde me wat ze ging doen. Ik kreeg een Medi Pedi, oftewel een pedicure met een medische twist. Eerst werden mijn voeten gewassen, vervolgens werd mijn eelt weggehaald, mijn nagels (of wat er van over was) werden geveild (en ik bleek rijker – in teennagels – dan ik van te voren dacht), mijn teennagels werden gepolijst met een apparaat dat hetzelfde geluid maakte als het polijst apparaat van de tandarts (maar wat gelukkig veel minder gevoelig was), vervolgens werden mijn voeten gescrubd, mijn haren op mijn tenen en voeten verwijderd met hars en tot slot nog een hele fijne massage. Mijn voeten zagen er zowaar toonbaar uit na een kleine anderhalf uur. Nog een lakje erop en ik was – nadat ik mijn voeten een half uur liet drogen – ready to go.

Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat ik na één Medi Pedi blij zou zijn met mijn voeten. Ok, ze winnen nog steeds geen schoonheidsprijs. Ik had nog een paar blaren waar ze niet kon vijlen. Stukjes teennagel die je mist, kun je niet op magische wijze terug toveren, maar een ander probleem dat ik met mijn nagels had is wel opgelost. Nadat mijn teennagels eraf vallen heb ik meestal nog een heel klein stukje nieuwe nagel. Alleen het probleem met die nieuwe nagel is, dat ‘ie een tijdje onder mijn andere nagel gezeten heeft en daardoor heel erg gebobbeld en verkleurd is. Ik had dus meerdere teennagels die aan de bovenkant geel en gerimpeld waren en aan de onderkant ‘normaal’. Met dat polijst apparaat was mijn nagel binnen no time glad en was de kleur weer bijna ‘natuurlijk’. Met een donkerrood lakje eroverheen zagen ze er bijna ‘normaal’ uit. Wauw.

Wat ik hiervan geleerd heb? Geef je voeten nooit op, stop nooit met het verzorgen van je voeten en als je je voeten erg vaak belast (zoals ik doe met mijn marathontrainingen) kun je het beste om de twee, drie maanden langs bij de pedicure. Ik geef geen geld uit aan een sportschool, het geld dat ik daarmee bespaar kan ik gebruiken voor een volgende pedicure. Ik was van te voren bang dat het pijn zou gaan doen, maar dat was nergens voor nodig, zelfs het harsen voelde ik amper. Met een theetje erbij en de eerste Sex and the City film voor mijn neus, kwam ik die twee uur wel door. Heerlijk ontspannen en genieten.

Ik moet van mezelf over drie maanden terug, maar voor die tijd ga ik nog een keer langs. Op 13 april, nadat ik de Marathon van Rotterdam gelopen heb, heb ik een heerlijke (of nou ja, waarschijnlijk vrij pijnlijke) sportmassage ingepland staan.

Liefs,
Annemerel

Voor meer informatie over de behandeling die ik gekregen heb, en alle andere behandelingen die je bij SOAP kunt doen, bekijk je de website van SOAP Treatment Store.

[Edit] Misschien zag je afgelopen week die foto op instagram wel, van gaasjes en betadine? Nadat ik twee dagen later 32,5 kilometer gelopen had, kreeg ik helaas weer last van een paar blaren die ook zijn gaan ontsteken. Een gaasje met betadine deed echter wonderen. [/edit]

Delen:

27 Reacties

  1. maart 7, 2014 / 12:09

    Ziet er inderdaad voor hardloop-voeten best prima weer uit na één behandeling. Het zal altijd wel een zorgenkindje blijven. Ik heb mijn leven lang hardgelopen, gedanst en sportopleiding na sportopleiding gedaan, maar ben gezegend met mooie voeten. Hoe het kan? Joost mag het weten. Ik verknal ze denk ik nu wel met op hoge hakken lopen.. We shall see. Oog wil ook wat ;-)

  2. maart 7, 2014 / 12:30

    Wauw heerlijk, dat konden je voetjes vast goed gebruiken na al je sportieve hardloop praktijken ;)

  3. maart 7, 2014 / 12:32

    Oh wat fijn dat het er nu weer een beetje toonbaar uitziet. Ik heb ook een hekel aan mijn voeten, denk dat ik binnenkort mezelf maar eens een pedicure ga geven. Ik heb niet ZULKE slechte voeten maar gewoon verwaarloosd!

  4. maart 7, 2014 / 12:52

    Misschien moet ik ook maar eens gaan rondkijken voor een pedicure. Mijn voeten zijn ook echt een ramp!

  5. maart 7, 2014 / 12:54

    Ik moet dit ook maar eens overwegen. Heb al meer dan een jaar een likdoorn op mn kleine teen en die zorgt ervoor dat ik maar een heel select aantal schoenen aan kan. Zou zo blij zijn als ik weer al mn schoenen kan dragen zonder pijn!

  6. Margot
    maart 7, 2014 / 13:11

    Ik heb er ook al aangedacht om een pedicure te laten doen. In september vorig jaar had ik twee teennagels die half loshingen omdat ze blauw waren geworden na het hardlopen. Sinds januari kan ik eindelijk eindelijk weer zonder tape op mijn tenen functioneren. De teennagels zijn teruggegroeid maar zitten nu vol met bobbels en dikke randen :(

  7. maart 7, 2014 / 13:13

    Verzorg je “onderdanen” maar goed ;) Ze hebben nog een hele rit voor de boeg.

    Ik heb het idee dat sinds ik hardloop, mijn teennagels sneller groeien. Eerst knipte ik ze echt maar eens per half jaar ofzo en nu eens per maand. Ik vraag me af of het komt door een betere bloed toevoer of iets?

  8. Rebella
    maart 7, 2014 / 13:15

    GADVER ik krijg er helemaal de rillingen van.

  9. maart 7, 2014 / 13:23

    Ouch, je voeten krijgen het echt wel hard te verduren, arme voetjes :-( Maar inderdaad, gewoon zo goed mogelijk blijven verzorgen!

  10. maart 7, 2014 / 13:27

    Op een of andere manier vind ik mijn voeten het lelijkste wat ik heb, eigenlijk vind ik voeten alleen leuk tot een jaar of 4 van die kleine schattige bolle voetjes. EN omdat ik ze dus lelijk vind, verzorg ik ze ook nooit. Maar nu ik dit verhaal lees, moet ik toch maar eens een keer een afspraak gaan maken bij een pedicure of soortgelijk iets hier in de buurt. Helaas is Den Haag te ver weg, nee dat heb ik zelfs niet over voor mijn voeten.

    • Annemerel
      Auteur
      maart 7, 2014 / 14:44

      Ze hebben ook locaties in Amsterdam en Almere!

  11. maart 7, 2014 / 13:27

    Wauw jeetje! Ik wist niet dat dat zo’n aanslag was op je voetjes! Heftig. Wel goed verzorgen hoor!

  12. maart 7, 2014 / 14:06

    Gelukkig heb ik echt nooit problemen met mijn voeten. Ik heb ontzettend dikke teennagels die bijna niet te knippen zijn, misschien helpt dat. Misschien ook niet want ik best bang dat ik ooit een teennagels verliest. Vooralsnog zie ik niet dat het hardlopen effect heeft op mijn voeten. Misschien eerder andersom omdat mijn voetjes zacht lijken te worden als ze warm worden in hardloopschoenen. Goed dat je een keertje naar je voeten hebt laten kijken en hoop dat het een beetje helpt.

  13. maart 7, 2014 / 14:19

    Ik heb wel lelijke voeten, maar gelukkig nooit echt blaren of ingegroeide teennagels. En ik ga ook nooit naar de pedicure of iets, maar ik verzorg m’n voetjes zelf wel. En eigenlijk ook alleen in de zomer, want dan ziet iedereen ze in m’n slippertjes. Gelukkig maar. Maar ach, zo heb ik een verschrikkelijke Bert en ben ik daar altijd wel wat eurootjes aan kwijt.

  14. maart 7, 2014 / 14:28

    Ik wil ook nog steeds een keer naar de SOAP Treatment Store voor een pedicure, want mijn voetjes zijn dankzij zes danslessen per week (waaronder spitzen) ook niet bepaald moeders mooiste.

  15. maart 7, 2014 / 14:38

    ik heb ook een moeizame relatie met mijn voeten, het liefst zie ik ze zelf niet haha :’) het komt niet eens omdat ik lange duurlopen doe, maar ook voordat ik begon met hardlopen had ik ook al veel problemen… misschien snel maar eens in een behandeling investeren!
    xo, cheyenne

  16. maart 7, 2014 / 14:49

    Wat eng dat je dat had met je voeten. Kun je inderdaad maar beter er iemand naar laten kijken :). Dat het vanaf nu maar goed mag gaan :).

  17. maart 7, 2014 / 15:22

    Gelukkig gaat het nu wat beter met je voeten! Gewoon blijven gaan, dat wordt het alleen maar beter!

  18. maart 7, 2014 / 16:21

    Oh wat vervelend dat je dat hebt met je voeten, laat ze maar lekker verwennen!

  19. maart 7, 2014 / 16:44

    Wat fijn dat je voetjes nu weer wat beter zijn! Wel goed blijven verzorgen hoor.

    Liefs, Mariette

  20. l.
    maart 7, 2014 / 18:06

    Nagels vijl je, niet veilen ;-) verder herkenbaar verhaal en leuk geschreven!

  21. maart 7, 2014 / 18:39

    SOAP is echt zo’n fijne salon! Ik ga alleen niet voor een mani/pedi haha…

  22. maart 7, 2014 / 20:43

    Oh bah, ik wist niet dat je voeten het zo zwaar hadden als je hardloopt! Op zich wel logisch natuurlijk. Fijn dat ze er nu weer wat beter uitzien!

  23. maart 7, 2014 / 21:05

    Echt fijn dat zo’n medi pedi voor je helpt!
    Liefs, xx

  24. maart 8, 2014 / 14:54

    Je voeten zijn zeker belangrijk, misschien wel juist als je zo veel loopt! Ik ben zelf pedicure en kan redelijk inschatten hoe je voeten eruit zagen voor de pedicure-behandeling.
    Nog een tip: Ga niet minder dan een week voor een grote wedstrijd naar de pedicure, houdt het liefst ca 2 weken aan. Dit om je voeten de gelegenheid te geven weer te laten wennen aan het feit dat ze behandeld zijn (lees: eelt, blaren etc verwijderd). En een stuk afgebroken nagel? Die kun je met een speciale gel weer modelleren tot mooie “hele” nagel. Maar eh… beter vallen ze er natuurlijk helemaal niet af! Toch de schoenen een fractie te klein, of de nagels iets te lang gehad als zoiets gebeurde?

    Enne… Belangrijk is natuurlijk dat je heerlijk geniet van zo’n behandeling, het is ook gewoon een heerlijk relax-moment! hihi

    Groetjes, Nicole

  25. Hannah
    maart 11, 2014 / 10:23

    He, maar weet je zeker dat je niet te kleine schoenen draagt, met die blauwe nagels? Ik weet alles van de gene van gigantische hardloopschoenen, met mijn toch al enorme maat 42,5 draag ik tegenwoordig hardloopschoenen maat 44. Het heeft me drie jaar gekost om over die schaamte heen te komen (met elk paar toch maar een maatje groter), maar nu heb ik véél minder last van blessures, eelt (gek genoeg), zere tenen etc. Ik zie de jongen in de schoenenwinkel het nog zeggen ‘Tsja, je hebt natuurlijk wel een enorme maat…’ Eh ja, dank je :(.