Eva wees met op het boek Dangerous Girls. Ze had We Were Liars verslonden en vond dat het eenzelfde ‘mindfuck’ was als het boek Dangerous Girls, dat overigens ook wel wat weg had van Gone Girl. Consider me intrigued…. Diezelfde ochtend nog downloadde ik het boek, zette ik het op mijn iPad en nog voor de dag ten einde was, was het boek uit. Niet dat ik de hele dag met het boek in bed had gelegen, ik was gewoon de hele dag aan het werk op kantoor. Ook niet dat het een dun boekje was, het telt 400 pagina’s. Maar dit boek valt in de categorie ‘once you start reading, you. can. not. stop. must. go. on. till. it. is. finished.‘

Bekijk bericht

Vorige week schreef ik dat ik veel boeken vind door The New York Times Bestseller’s list af te speuren, maar ik ontdek ook een heleboel boeken door aanraders van anderen. Zo zie ik af en toe een tweet voorbij komen (zoals bij We Were Liars), las ik ooit The Time Traveller’s Wife omdat het Madonna’s favoriete boek zou zijn, krijg ik regelmatig een aanrader van één van jullie en heb ik twee nichtjes die net als ik van jongs af aan al heel veel boeken lezen. Vroeger plaatsten we allemaal grote bestellingen bij mijn tante, die bij een uitgeverij werkte en zo dus met korting boeken voor ons kon bestellen. Vaak bestelden we dezelfde boeken, eerst alles van Carry Slee, toen Harry Potter en alles wat daar tussen zat. Een paar weken geleden raadde één van mijn nichtjes (hoi Eveline!) me het boek ’13 Reasons Why’ aan. “Een boek waarin het hoofdpersonage zelfmoord pleegt, in dertien hoofdstukken geeft ze aan waarom ze het gedaan heeft”. Vertelde ze me. (Oh twee jaar geleden raadde ze me ook al Divergent aan, ik besloot dat toen te negeren, begin dit jaar ging ik alsnog voor de bijl. Beter laat dan nooit).

Bekijk bericht

Eén van mijn favoriete manieren om boeken te ‘ontdekken’ is via The New York Times Bestseller’s List. Veel boeken spreken me absoluut niet aan, maar soms staat er iets tussen waarvan ik denk ‘dat moet ik lezen’. Zo kwam ik ook in aanraking met ‘Orphan Train’ van Christine Baker Kline. Ik had eerlijk gezegd nog nooit van het fenomeen ‘Orphan Trains’ gehoord, maar het is geen verzinsel. Tussen 1853 en 1929 zijn er ruim 200.000 kinderen vanuit steden aan de Amerikaanse oostkust per trein vervoerd naar het middenwesten van Amerika, naar het platteland. In de steden was er geen plek voor weeskinderen, op het platteland was er ruimte en konden de kinderen een handje helpen. Een mooi idee, maar de werkelijkheid was vaak minder mooi, de kinderen werden vaak slecht behandeld en gebruikt als halve slaven.

Bekijk bericht

Afgelopen maand werd ik gemaild door uitgeverij Ten Have, of ik geïnteresseerd was in het boek van Laura Maaskant, een twintig jarig meisje dat ongeneeslijk ziek is en een boek over haar leven/ziekte geschreven heeft. Ik reageer dat ik over een maand weer begin met een nieuwe reeks ‘Summer Reading’ en dat het boek dus meer dan welkom is. En zo geschiedde.

Bekijk bericht

Soms lees ik een boek dat ik zo goed en meeslepend vind, dat wanneer ik de laatste zin gelezen heb, ik het boek meteen nog een keer wil lezen. Dat was bijvoorbeeld het geval toen ik The Fault in our Stars las vorig jaar en Extremely Loud & Incredibly Close toen ik in 6 VWO zat. TFIOS moet ik altijd nog een tweede keer lezen, EL&IC heb ik wel een tweede keer gelezen (maar dat had ik wel een klein beetje te maken met het feit dat ik er een tentamen over kreeg en ik heel graag een hoog cijfer voor dat tentamen wilde hebben). Goed, waar wil ik naartoe met mijn verhaal… We Were Liars, het boek waar ik het vandaag in mijn eerste Summer Reading ‘van het seizoen’ over wil hebben, is dus ook zo’n boek. Zo’n fantastisch, overweldigend, gruwelijk goed en meeslepend boek dat je meteen opnieuw wilt lezen.

Bekijk bericht