Annemerel.com

SERFAUS: From now on it will only get better

Photobucket

Vanaf nu wordt het alleen maar beter. Althans.. Als ik de weerberichten mag geloven. Zaterdag was het weer prima, gisteren was het een beetje eh… sneeuwerig. Schreef ik gisteren nog dat het regende dat het goot, toen ik naar buiten stapte maakte de regen plaats voor sneeuw. Nou ja, alles beter dan regen op wintersport natuurlijk.

Het was zo fijn om weer door een net ontwakend dorp te lopen voor de broodjes. Het was zo fijn om diezelfde broodjes weer te eten. Gekookt eitje erbij, appeltje met kaneel als ontbijt-toetje. Het skien ging niet zo lekker als zaterdag, maar het gevoel dat ik de hele kerstvakantie gemist had, dat was er nog steeds. We dronken warme chocolademelk met slagroom (dat mag deze week gewoon), we namen nog een paar afdalingen en toen was het alweer tijd voor goulashsoep met verse broodjes.

We maakten het niet te laat, want op een gegeven moment hadden mijn oren het wel gehad met de kou (ik droeg geen muts en eh.. een helm heb ik ook nog nooit gedragen). Bij de supermarkt haalden we alle ingrediënten voor pasta carbonara en heeft zich daar zojuist op gestort. Ondertussen heb ik net mijn yogavideo maar weer eens gedaan (nog niet bewogen vandaag…) een lekkere warme douche genomen en nu lekker met mijn voetjes onder het dekbed, warme MacBook op schoot. Heerlijk leven.

En morgen gaat de zon schijnen…

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

SERFAUS: And there we are YET again

Photobucket

Het ontbijt was precies zoals ik me had voorgesteld. Met scrambled eggs en zalm, en verboden maar daarom niet minder lekkere pancakes met frambozenjam als toetje.

Om 8.00u stapten we in de auto, twee uur later stapten we in Serfaus uit. Nog twee uur later stonden we bovenaan de piste. De zon werd af en toe tussen de wolken zichtbaar. En de temperatuur? Ver boven nul. Wat een verschil met de kerstvakantie. De zon en hoge temperaturen zorgden voor een papje op de piste, maar een kilometer hoger en op pistes waar de zon niet pal op had gestaan ging het lekkerder dan ooit tevoren. Na de kerstvakantie twijfelde ik serieus aan mijn skikunsten. Door alle nieuwe sneeuw die toen viel, moest ik voor ieder bochtje werken. Nu ging alles zoals vanzelf. Zo’n gevoel dat je vliegt zeg maar.

Toen we om half vijf beneden waren had ik het idee dat ik in die 4,5 uur meer pistes had genomen dan in die vijf dagen in de kerstvakantie.

’s Avonds aten we sla met een kippetje van het spit (en patat uit eigen frituurpan, maar die heb ik omgewisseld voor volkorencrackers met rozemarijn en zeezout, om het Feed your Face dieet niet helemaal te vergeten zeg maar, waarschijnlijk kan ik binnenkort niet meer zo stoer zijn, helaas). Daarna op de bank met papa The Hangover (had ‘ie nog nooit gezien, vond ik een schande) en echt, om 22.00u lag ik ontzettend saai in bed. Moet deze vakantie het internet delen met mijn broertje en aangezien hij de hele avond bezig was met en opdracht voor z’n studie en ik TOCH mijn blogje even wilde schrijven, moest mijn wekker dus gewoon weer om 6.00u.

Inmiddels is het bijna 7.00u en ga ik broodjes halen. Klein helaasje, het regent dat het giet Op 1400 meter. Sneeuw kan ik op wintersport mee leven, maar regen… volgens mij hebben we niet eens een paraplu bij ons.

Help me hopen dat het in ieder geval opklaart voordat we gaan skiën. Skiën in de regen is helemaal zo deprimerend.

Fijne zondag allemaal!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

SERFAUS: And there we go YET again.

Photobucket

Ik ben nog geen zeven weken thuis van de wintersport en ik stap alweer de auto in richting Oostenrijk. Als alles volgens plan verloopt ben ik vanmorgen bij mijn ouders, broertje en zusje ingestapt, op weg naar de wintersport. Vanavond slapen we net over de grens in Oostenrijk en morgenochtend vroeg rijden we richting Serfaus. Acht dagen skiën en dan zaterdagmiddag weer naar het hotel waar we vanavond zullen slapen. Als het goed is kom ik volgende week zondag weer thuis.

Hier op  mijn blog zul je natuurlijk weer tot in den treuren verveeld worden met (ik hoop) vrolijke berichten uit de sneeuw. Ik zal heel goed uitkijken dat ik geen benen breek, ik zal netjes op de piste blijven, zal niet skiën op plekken waar ze waarschuwen voor lawinegevaar en proberen andere mensen te ontwijken.

Oh en ik ga natuurlijk wel: warme chocolademelk drinken, kwarktaart eten, kaiserschmarrn eten, goulashsoep eten, schnitzels eten & heel veel Milka! (je zou bijna denken dat ik op vetmestkamp ga, maar eh, jullie weten wel beter he?)

Dag Nederland, HELLO AUSTRIA!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

RUNNING TO NYC: XII.V Running in a winter wonderland

Photobucket

Met nog slechts 35 dagen te gaan tot de halve marathon, waarvan ik er ook nog eens 10 niet in Nederland ben begon ik gisteren toch wel een beetje nerveus te worden van de omstandigheden op de weg. Ik bedoel, ik kan best een beetje kou hebben en ik trotseer een grote hoeveelheid sneeuw met ski’s onder mijn voeten, maar lopen door de sneeuw.. Daar ben ik niet zo’n held in, en hoe gevaarlijk is het om uit te glijden! Toen vrijdag de mailtjes en tweets dan ook binnenstroomde met de vraag ‘loop jij met dit weer’ zei ik ook keihard nee.

Maar ja, gisteren besefte ik pas dat de sneeuw wel wat langer zou blijven liggen en dat ik dus echt geen tijd had om te wachten totdat de sneeuw uiteindelijk een keer weg zou smelten. En dus moest er een oplossing worden bedacht. Die kwam er uiteindelijk in de vorm van het strand. Woon je in de buurt van het strand, LOOP DAAR! Geen last van ijsplaten, hooguit van een ijzige wind.

En om de rest van de vragen ook maar meteen eventjes te beantwoorden, hier mijn tips voor lopen in een winder wonderland. Ik ben slechts ervaringsdeskundige en heb verder geen enkele expertise op het gebied van hardlopen. Hang me dus niet op aan mijn woorden!

– Ga nooit naar buiten voordat je warm bent. Ik dans meestal eventjes tien minuten om mijn spieren warm te maken. Doe je dat niet ben je geneigd in het begin harder te lopen en dat is erg gevaarlijk, zeker met deze temperaturen en de ijsplaten OVERAL.
– Kleed je warm aan. Ik draag een dikke panty onder mijn hardloopbroek en een thermohemd onder mijn hardloopjasje (waaronder ook nog een topje zit). Laagjes, laagjes, laagjes. Een muts en handschoenen zijn geen overbodige luxe.
– Smeer je gezicht in met een goede dikke creme, je hoofd vangt tijdens het hardlopen VEEL wind en je kunt niet zoals je normaal misschien zou doen wegduiken in je kraag.
– Loop alleen hard door de sneeuw of bijvoorbeeld op het strand. Kijk vooral uit op kruispunten die je over steekt. In bochten liggen vaak de meeste ijsplaten. Stop dan ook gewoon met rennen.
– Ik zou zelf aanraden om één rustig tempo te lopen, in plaats van stilstaan en rennen. Je koelt zo snel af, volgens mij is dat vragen om blessures. Daarbij komt, je moet goed uitkijken waar je loopt, dus in een tempo lopen dat voor jou onnatuurlijk hard voelt lijkt me sowieso niet verstandig.
– Loop ook niet op tijd, behalve als die tijd LANGZAAM is. Veiligheid voor alles.

Lopen jullie gewoon door de sneeuw, of blijven jullie verstandig binnen? Hebben jullie nog tips voor mij?

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

SERFAUS: Memories

Hoe vaak heb ik dit filmpje in een dag al bekeken (en hetzelfde geldt voor mijn vader, moeder en zusje) … ??? Je beseft altijd pas hoe verschrikkelijk leuk je het hebt gehad op het moment dat je terugkijkt.. Nog maar 48 dagen..

(Alle beelden zijn, zoals je in de ‘aftiteling’ kunt zien, gemaakt met de Nikon AW100 !

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin