Mijn moeder is de koningin van het koekjes bakken. Altijd als ik langsga (wat ik helaas afgelopen maanden niet veel gedaan heb) zijn er verse zelfgemaakte koekjes, vaak kan ik zelfs nog kiezen. Van amandelkoekjes tot een soort van kletskoppen (sorry als ik je koekjes nu niet de juiste naam geef mam), ze zijn altijd super lekker. Deze week bakte ze – met het oog op Sinterklaas – heerlijke speculaasbrokken.
Deze week is het de Nationale Week Zonder Vlees. Zelf probeer ik zo min mogelijk vlees te eten, maar een compleet vleesloos bestaan leid ik helaas nog niet. Toch kies ik steeds vaker voor een vegetarisch alternatief en dat alternatief vind ik vaak zelfs veel lekkerder dan vlees. Mij maak je veel blijer met tempeh, dan met kipfilet of varkenshaas. Ik kocht het tot voor kort kant-en-klaar in de supermarkt, of bestelde het bij een Aziatisch gerecht, maar tegenwoordig kan ik het zelf ook heel erg lekker maken (als ik mijn eigen en Tuurs smaakpapillen mag geloven). Omdat ik tot een paar maanden geleden ook geen flauw idee had wat ik in vredesnaam met zo’n onsmakelijk ogend blok tempeh aanmoest, deel ik graag ‘mijn recept’.
Jullie weten hoeveel ik kan genieten van lekker eten. Jullie weten hoeveel ik kan genieten van makkelijk. Jullie weten dat ik van pasta houd en dat ik het liefst overal paddenstoelen in stop. Het volgende recept voldoet aan alle vier de eisen. Ik had gisteren trek in een pasta met paddenstoelen en tikte in Google ‘pasta paddenstoelen’ in. De eerste hit was meteen een recept van Jamie Oliver. Ik geniet van zijn pasta’s bij Jamie’s Italian hier in Den Haag en ook zijn pasta’s uit zijn kookboeken vallen keer op keer in de smaak. Ik had dus ook het gevoel alsof ik een wereldrecept in handen had. En dat klopte ook eigenlijk wel.
Ik had weer eens zin om iets te bakken, maar ik wist niet precies wat ik nu moest bakken. Ik had geen zin in speculaas, wat velen van jullie hadden aangeraden via mijn vlog, ik heb namelijk een pak van 600 gram speculaaskoekjes in de kast liggen en nou ja laten we het zo zeggen, daar zit lang geen 500 gram meer in. Maar ik wilde wel iets warms, iets ‘vols’. Dus de citroencheesecake waar ik nog even aan dacht, viel uiteindelijk ook op. Toen kwam ik op het idee om iets met appel te doen, maar wat dan?
Twee weken geleden verraste ik Tuur op zaterdagochtend met een ontbijtje bestaande uit croissants met knakworstjes erin gerold. Hoewel het erg lekker was en ook bij Tuur goed in de smaak viel, was het niet bepaald een verantwoord ontbijt. Vanmorgen stond ik weer vroeg in de keuken om een ontbijtje voor Tuur te maken en dit keer was het net iets verantwoordelijker. Een blueberry crumble. Zo lekker om daar de dag mee te beginnen, maar ook totaal niet verkeerd als lunch, dessert of tussendoortje. Benieuwd hoe ik deze blueberry crumble binnen tien minuten in elkaar flanste (exclusief de 35 minuten baktijd). Ik heb het recept voor jullie uitgewerkt.